Menu

‘Ik moest van jou om het weekend naar papa’

3 reacties
Andre Rouvoet en Evelien Otto

Als ik de gehaktballetjes omschud in de blauwzwarte braadpan hoor ik de sleutel in het slot.

‘Hoi mam!’ roept ze. Met haar dikke jas nog aan knuffel ik haar. Ze komt net van stage in het AMC Amsterdam, waar ze biomedisch onderzoek doet naar kinderkanker.

‘Hoe was het met Rouvoet?’

‘Doe eerst je jas even uit, dan schenk ik een wijntje in.’

Vanmiddag sprak ik uitgebreid met de voorzitter van het Platform Scheiden zonder Schade, André Rouvoet, en ik had mijn dochters gevraagd of ze nog iets tegen hem wilden zeggen. Deze dochter wilde dat wel.

 

‘Mam,’ zei ze vorige week, met een cappuccino op een zonnig terras. ‘Je moet bij die man in ieder geval duidelijk maken dat kinderen veel te vroeg zelf mogen kiezen.’

Ik keek bedenkelijk, kennelijk. Voor haar het startsein om het uit te leggen.

‘Want mam, het is toch gek dat kinderen van twaalf jaar al mogen kiezen? Dat is echt veel te vroeg.’

Ik pakte mijn kopje op terwijl zij vervolgde: ‘Ja, want wat weet je dan helemaal. Je bent nog niks. Hebt nog geen idee wat goed voor je is. Dat moeten je ouders bepalen.’

‘En hoe was dat voor jou, toen jij mocht kiezen?’

‘Ik wilde ook alles zelf bepalen. Weet je nog dat ik samen met papa had bedacht dat ik minder bij hem moest zijn, omdat we vaak ruzie hadden? Hoe oud was ik, vijftien of zo?’
Ik humde.

‘En daar stak jij een stokje voor. Ik moest van jou om het weekend naar papa. Je zei: ‘Al ga je maar twee dagen. Je gaat het met hem fiksen. Je moet dat straks ook met een werkgever of schoonmoeder die je niet zint.’ En toen heb jij me geholpen hoe ik het gesprek met papa kon voeren.’

Ineens wisten mijn herinneringen het weer: ik had haar inderdaad verplicht naar papa te blijven gaan, toen ze iets van vijftien was en niet meer wilde. Ze was boos maar ging wel.

‘Toen was je niet blij, boos zelfs.’

‘Klopt. En nu ben ik je dankbaar.’ Ze pakte mijn hand en kneep er even in. ‘Nu weet ik dat ik deze  band met mijn vader niet zou hebben als jij me toen niet had verplicht te blijven gaan, mam. En dat moet je aan die Rouvoet vertellen.’

 

‘En, heb je het hem verteld?’ vraagt ze, terwijl ze haar kont op het aanrecht hijst. ‘Ja, zeker heb ik dat.’ Ik schenk haar een glas Chardonnay in.

‘Proost,’ zegt ze. ‘Opdat alle kinderen een fijne band met hun moeder én vader kunnen hebben.’

 

Evelien (49) is part-time moeder en stiefmoeder. Zeventien jaar geleden is zij gescheiden. Ze blogt over ouderverstoting en andere gevolgen van haar – ooit soepele – scheiding: een samengesteld gezin met pubers, persoonlijke groei, miljoenen moeilijke keuzes. Hoe blijf je moeder van een kind dat je buitensluit?  Ze schreef er ook een roman over: Ik vind papa veel liever dan jou.

REACTIES

Wouter - 20 mrt 2019

Mooi! Gebeurt te weinig

Annemarie van Mackelenbergh - 20 mrt 2019

Zo fijn om dit te lezen. Ik heb het zo ook gedaan, met precies dezelfde motivatie naar mijn kinderen toe en daar ben ik nu nog blij om. Nooit zal ik over mijn schouders hoeven te kijken en mijn kinderen kennen hun vader, houden gelukkig van hem. Konden maar meer ouders dit zo zien en dit beseffen. Zoveel misbruik met die ‘stem’ van het kind. Zoveel idioterie van rechters en hulpverleners. Laatst sprak ik een honoursclass toe. Het zou onze toekomst moeten zijn. Maar woorden als ‘ ik heb geen klik met papa, ik vind mama nu eenmaal liever , ik heb zelfbeschikkingsrecht ‘ hebben mij geraakt, want deze jongeren zijn dd rechters en psychologen van morgen. Als jouw ouders nog bij elkaar waren, had je dan ook een keuze? Al met al hoop ik dat het gesprek impact heeft gehad en Rouvoet doet beseffen dat hij nu eindelijk eens stelling moet nemen en ook de 180 graden draai gaat maken, ondanks de lobby van de markt van 2 miljard

Noor - 13 nov 2019

Mooie schets van hoe het ook kan. Maar met de vader van onze dochter is er geen afspraak mogelijk. Hij schreeuwt al 11 maanden dat het om zijn geluk gaat en zoefff hij is naar zijn grote liefde 1000km verderop. Heel triest en rot voor onze dochter. Hij stelt zichzelf centraal en niet ons kind. Hij vindt dat wij hem moeten begrijpen. Voorheen minderjarige onbegrijpelijk en een groot onrecht. Ik ben best wel wanhopig want zie hun band verdwijnen. En voor zijn vertrek waren ze mega verknocht. .

REAGEER OP DEZE BLOG

Laat ook van je horen!

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


+ vier = 10




Veel gelezen blogs

Scheiden en nu? Je scheiding aanvragen, hoe doe je dat? Alles wat je wil weten over alimentatie Partneralimentatie gaat van twaalf naar vijf jaar Alles over partneralimentatie Alles over kinderalimentatie Kinderalimentatie en de nieuwe partner; hier moet je op letten! Alimentatie berekenen 13 tips voor gescheiden ouders 5 super tips voor het opstellen van het ouderschapsplan Co ouderschap, wat houdt dat precies in? Rechten van vader bij de omgangsregeling Toestemmingsformulier om te reizen met kind na scheiding Echtscheiding en hechting bij baby’s en peuters Verwerking van je scheiding Zo heb ik de eenzaamheid na de scheiding overwonnen Wat is een vechtscheiding nou eigenlijk? Wanneer mag ik weer moeder zijn? Frances blogt over ouderverstoting Narcisme in je relatie: herken de 3 fases Gaslighting en narcisme. Hoe ga je daar het beste mee om? Wat doet een mediator nou eigenlijk? Rechten van het kind (12-18 jaar) bij de scheiding Wat is narcisme?

Vlog

Bij een relatiecrisis of conflictscheiding gaat het vaak mis omdat de echte kernproblemen onbesproken blijven, wat leidt tot escalatie en afstand. Met de KernAanpak pakken we juist die onderliggende oorzaken aan. We zorgen ervoor dat de echte issues besproken worden, wat leidt tot beweging en hernieuwde verbinding tussen de partners, of je nu samen verdergaat Lees verder >
Hoi, ik ben Annelies Hulsker en ik nodig je uit om lid te worden van onze Community om in contact te komen met andere ervarensdeskundigen.
Hoi, ik ben Elske Damen, wij willen je helpen om de periode tijdens en na je scheiding net wat makkelijker te maken, ik wens je veel plezier op deze site.