De SOA test uitgelegd
In een recente blog van Nadia wordt het testen op SOA’s na een scheiding aangestipt. Een vervelend onderwerp dat helaas vaak onlosmakelijk verbonden is met een scheiding. Een (ex)partner die ontrouw is geweest, stelt de ander aan risico bloot. De enige manier om zeker te zijn, is door te testen. Want vaak merk je niets van een SOA…
Helaas kleeft er veel schaamte aan een SOA. Onterecht, want zeker bij een vreemdgaande partner kan je er niets aan doen. Maar je moet wel behandeld worden. Blijf er nooit mee rondlopen want dan kunnen er complicaties optreden.
Wat is een SOA
Het gaat vaak om een bacterie of een virus. Zo zijn Chlamydia en Gonorroe – de meest voorkomende SOA’s – bacteriële infecties. En Herpes en HIV zijn virale infecties. In Nederland komt vooral Chlamydia veel voor. Er wordt geschat dat in totaal een kleine 100.000 mensen per jaar deze SOA oplopen. Waarvan er ‘maar’ 60.000 gediagnosticeerd worden.
Een SOA loop je snel op. Heb je onveilig seks met iemand die Chlamydia heeft? Dan is de kans 50 procent dat jij het ook oploopt. Een aangezien de meesten niets merken van een SOA als Chlamydia, is ie extra besmettelijk. Een verraderlijke SOA dus die maar al te vaak voorkomt bij mensen die bedrogen zijn en die jaren sluimerend in het lichaam aanwezig kan zijn.
SOA test
Het testen op de meest voorkomende SOA’s kan met urine – voor mannen – en met vaginale swab – een wattenstaafje – voor vrouwen. Je neemt zelf lichaamsmateriaal af en dit moet vervolgens worden geanalyseerd in een laboratorium. Vinden ze daar iets? Dan is je test positief en heb je de SOA helaas. Niet schrikken! De behandeling is meestal erg eenvoudig en houdt dan antibiotica in.
Omdat je vaak niets van een SOA merkt, moet je jezelf erop testen. Dit kan op verschillende manieren. Jongeren tot 24 jaar kunnen nog gratis getest worden bij de GGD. Val jij buiten deze doelgroep? Dan is vaak de huisarts het aanspreekpunt. De huisarts vormt voor velen toch een barrière. Dit onderkent de arts zelf ook vaak. Je bent er niet anoniem en je moet er fysiek naartoe. En zeker na een scheiding kan er enige gêne heersen om de arts te moeten vertellen wat er aan de hand is. Tegenwoordig zijn er ook alternatieven om je op afstand te testen, en dit kan sinds kort ook anoniem.
Er zijn dus verschillende opties om je te laten testen. Houd altijd rekening met een incubatietijd die verstreken moet zijn voordat je überhaupt kan testen. Bij de meest voorkomende SOA’s is dit 2 weken. Test jezelf. Dit is de enige manier om zekerheid te krijgen. En zo neem je geen oude SOA mee in je nieuwe relatie.
Eline Stap - 29 mrt 2016
Dat is heel mooi, maar deze test is uiteraard niet volledig. Er wordt b.v. niet op HIV of genitale wratten getest. Ook via oraal contact kun je SOA's oplopen. Bij de GGD of huisarts zijn de testen uitgebreider, ik zou niet zomaar op deze beperkte controle vertrouwen.
Lisa GGD - 29 mrt 2016
Dag Eline, Bij de huisarts of GGD zijn de tests niet uitgebreider. Bij de GGD wordt een hetero alleen genitaal getest, tenzij je aangeeft elders klachten te hebben. Oraal is niet standaard. Dit heeft te maken met de kosten. Per sample en per SOA betaalt de GGD. Te breed testen is onnodig duur en je vindt niet perse meer aandoeningen. Dit hangt echt af van de risicogroep. De huisarts test vaak juist alleen op Chlamydia en dit ook alleen genitaal. Een HIV-test is nooit standaard en wordt bij de GGD alleen voor de MSM (mannen die seks hebben met mannen) uitgevoerd. Of het moet blijken dat jij echt risico hebt gelopen. En dit is niet een keertje onveilig seksen. Bij de huisarts kan je uiteraard vragen om de HIV-test maar deze hoort ook hier niet bij de standaard SOA-test. Er is de afgelopen jaren nogal wat veranderd op dit gebied. Helaas...