Hoe stop je de strijd met je ex partner?

Stop de strijd met je ex

Wat doe je als je al een lange tijd aan het strijden bent met je ex-partner? Na rechtszaken, veilig thuis en andere instanties die betrokken zijn geweest is de situatie nooit genormaliseerd. Je ervaart dat je bij de instanties op een dood spoor zit, je hulpvraag wordt niet serieus genomen en je weet ook niet hoe je zelf de problemen met je ex-partner en moeder van je kind(eren) moet oplossen. Je bent ten einde raad!

Torenhoge emoties

Dit is vaak het moment dat moeders of vaders bij mij komen. De situatie is complex. Zo kwam begin van het jaar een vader van een meisje van 6 jaar op mijn pad. Hij was doorverwezen door de jeugdhulpverlening. Hij had al veel pogingen gewaagd om de situatie te verbeteren, maar daarmee was hij niet verder gekomen. De situatie was eigenlijk alleen maar verslechterd. Er waren zelfs hele duidelijk signalen aanwezig van beginnende ‘ouderonthechting’. Zowel hij als zijn ex-partner hadden torenhoge emoties waar hun dochter van 6 jaar veel van mee kreeg.

Wat is het belang van je kind?

Ook deze ouders hebben het belang van hun dochter voorop staan, daar sloegen ze elkaar regelmatig in de communicatie mee om de oren. Maar er is een verschil tussen zeggen dat je het belang van je kind voorop stelt en daar ook in de praktijk echt naar handelen. Daar komt ook nog bij dat het helemaal niet zo makkelijk is om te weten wat nou echt het belang van je kind is. Zeker als emoties de overhand hebben is dat een enorme uitdaging. Je bekijkt de dingen toch door je eigen ‘gekleurde’ bril. En we hebben nooit geleerd hoe om te gaan met scheidingssituaties en al helemaal niet hoe je dan je kind het beste kunt begeleiden. Ik merk dat ouders in zo’n situatie de juiste intenties hebben, maar dat ze niet weten hoe te handelen.

Wie voert de strijd?

De vader die bij mij kwam was er echt van overtuigd dat het niet door hem kwam dat er nog steeds strijd was. Het lag aan zijn ex-partner. Hij wilde geen strijd, maar werd iedere keer getriggerd om er toch in mee te gaan. En hoe stap je daaruit? Hij wist het echt niet en was zich ook niet bewust van het proces waar hij zelf in zat. De communicatie liep ieder keer uit op ruzie en verwijten. Het was vooral moeder die steeds heftig reageerde en figuurlijk (en soms letterlijk) de deur dichtgooide. Deze vader merkte steeds meer verandering in het gedrag van z’n dochter. Het leek er zelfs op dat er meer afstand tussen hun kwam. Ze wilde steeds minder knuffelen en haar driftbuien namen toe.

Transformatie

We hebben samen goed gekeken naar welke patronen zichtbaar waren in het gedrag en de communicatie met moeder. Hij heeft inzichten gekregen in zijn eigen rol in het geheel. Dat was best confronterend, want daarmee kreeg hij het inzicht dat niet alleen moeder maar ook hij nog volop in de strijd zat. Ze hielden allebei de strijd in stand. Daar schrok hij enorm van en dat was het moment van zijn transformatie.

Hij is samen met mij een paar maanden aan de slag gegaan om de situatie te verbeteren. Hij geeft aan nu veel rustiger te zijn en zich niet meer gek te laten maken. Het vreet nu veel minder aan hem, hij functioneert nu meer vanuit rust en vertrouwen en dat heeft een positief effect. Hij is nu meer emotioneel beschikbaar voor zijn dochter waardoor hun band met de week beter wordt. Ze reageert daar zichtbaar goed op. Daarnaast heeft hij als zelfstandig ondernemer veel meer balans tussen zijn werk en privé. Hij heeft nu veel minder energieverlies.

Werken aan wederzijds vertrouwen

De situatie is nog steeds heftig en het zal nog een tijd duren voordat het hele systeem waarin ze zitten tot rust is gekomen. Ze zitten nog steeds in het traject met de hulpverlening. De communicatie met moeder is verbeterd, maar regelmatig voeren haar emoties nog de boventoon. ‘Emoties bepalen de boodschap in de communicatie’. Vader heeft zijn eigen emoties goed onder controle gekregen en heeft geleerd veel meer rekening te houden met de behoeften van moeder. Ik merk dat moeder hier nog aan moet wennen. Ze is gewend dat hij heftig op haar reageert, maar dat doet hij nu niet meer. Hij laat zich niet meer in meeslepen in de strijd en probeert steeds meer op een positieve manier te verbinden. Dat is voor haar echt nieuw.

Het vertrouwen in elkaar zal moeten groeien. Gelukkig worden ze begeleid door een gezinsvoogd waar ik ook regelmatig contact mee heb. Deze samenwerking is van groot belang om gezinnen in complexe situatie zo goed mogelijk te helpen.

Helaas staat moeder (nog) niet open voor individuele begeleiding. Vader dacht het ook allemaal wel alleen te kunnen, maar is nu heel blij dat hij wel professionele hulp heeft ingeschakeld. Hij geeft nu aan: “Ik heb meer bereikt dat ik ooit had verwacht”. Ik gun ouders in dit soort situaties allemaal de juiste hulp. Dan kun je leren hoe je als gescheiden ouders echt het belang van je kind(eren) voorop kunt stellen. Hoe mooi is het als je kind later terugkijkt op een fijne jeugd, ondanks de scheiding van hun ouders. Dat is voor mij de drijfveer dit werk te doen.

Wil je meer informatie wat ik hierin voor jou kan betekenen? Neem dat contact met mij op voor een vrijblijvend oriëntatiegesprek.

Edwin Beijersbergen

Lees ook de andere blogs van Edwin.