Thera: niet scheiden met kinderen?

Soms vraag ik me wel eens af hoe ik hier (op Nieuwe Stap) terecht ben gekomen. Als lezer in eerste instantie, maar nu al een jaar als blogger. Zogenaamd een soort van ervaringsdeskundige. Natuurlijk klopt dat woord niet. Ik ben niet deskundig. Ik heb wel ervaring. Met één scheiding, namelijk die van mezelf. Maar deskundig kan ik me amper noemen. Wat ik wel bemerk, is dat ik soms een stuk verder ben dan net gescheiden mensen. Ik merk het door de verhalen die ze vertellen, door de vragen die ze stellen en door de onzekerheid die ze kennen. En toch, toch, laat ik me nog steeds inspireren door visies van anderen. Zo lees ik de blogs van de andere bloggers hier, soms verhalen van en over “bekende” Nederlanders. Soms gewoon door gesprekken, met mensen, waar dan ook.

Ervaring met scheiden

Ik heb in ieder geval ervaring met alleen zijn, met pijn, met rouw en verlies. Met nieuwe dingen doen, andere stappen zetten. Met twee stappen vooruit en drie terug. Met zeven stappen vooruit en geen enkele terug. Kortom, ik heb ervaring met leven als gescheiden vrouw. Zou deze vrouw nu scheiden, dan zou mijn hele scheiding anders zijn verlopen. Das een vreemde zin wellicht, maar ik ben gewoonweg niet dezelfde vrouw als acht jaar geleden. En tegelijkertijd ben ik nog nooit zo mezelf geweest.

Als ik nu ging scheiden, dan pakte ik een aantal dingen anders aan. Maar heel veel dingen ook niet. Nu ik meer schrijf, en veel vaker schrijf over hoe ik me voel, over hoe ik me voelde, nu krijg ik veel meer inzicht in waar ik sta en wat ik eigenlijk belangrijk vind. Wat ik toen een goede beslissing vond, dat vind ik nu absoluut niet. Wat me toen geen juiste beslissing leek, of zeker niet de makkelijkste beslissing, dat blijkt het nu wel.

Slechtste oplossing

En wat ik dankzij het bloggen hier heb gemerkt, is dat ik veel meer een mening durf te hebben over scheiden. En wat is dan die mening? Scheiden is eigenlijk de slechtste oplossing ooit. Hoe ik het ook wend of keer, scheiden is niet dé oplossing. Je ex wordt niet ineens je beste vriend als je gaat scheiden. Mensen spreken over de toename van vechtscheidingen en vooral het voorkomen daarvan. Maar door te praten over vechtscheidingen lijkt het alsof er goede scheidingen zijn. Alsof je blij moet zijn dat je ‘goed’ bent gescheiden. In mijn ogen is er geen goede scheiding. Natuurlijk is het wel belangrijk dat je het beste maakt van je scheiding. Voor je kinderen. Maar ook voor jezelf.

Kinderen en scheiden

Belangrijker dan het voorkomen van vechtscheidingen, is wellicht het voorkomen van echtscheidingen in het algemeen. Geen echtscheiding dan ook geen vechtscheiding. Geen echtscheiding dan ook geen samengestelde gezinnen. Geen echtscheiding, dan geen dubbele huishoudens, geen dubbele aanschaf spullen, geen mediators en geen blogs over scheiden. Is dat haalbaar? Nee, wellicht niet. Maar het is de moeite waard om daar eens over na te denken.

In het interview met Babette van Veen lees ik: leerden kinderen dat maar op school. Inderdaad. Dat zouden we onze kinderen moeten leren. Dat ze eigen keuzes mogen maken, dat ze ruzies uitspreken. Dat ze leren compromissen te sluiten. We zouden ze moeten leren, dat het niet erg is om geen partner te hebben als je 20 bent. We zouden ze moeten leren dat het hebben van geen partner niet betekent dat je mislukt bent. We zouden ze moeten leren hoe waardevol je eigen mening is. Dat het waardevol is, om je eigen grenzen te bewaren. Maar om te beginnen hoe waardevol het is om je eigen grenzen te kennen. En dan begint het toch weer bij ons: de ouders. Hoe vaak overschrijd jij de grens van je kind? Door te zeggen dat het niet boos mag zijn, door het kind op een sport te doen waar het eigenlijk niet op wil. Door te vragen om te gaan met dat kind, terwijl hij die jongen niet uit kan staan? Door te vragen een kus te geven aan tante Sidonia omdat het zo “hoort”. Als zo’n kind niet mag zijn, denken en voelen wie het is, hoe kan het later in een relatie dan zijn, denken en voelen wie het is. Laten we daar eens beginnen, bij het begin.

Thera is 45 jaar, heeft twee kinderen en is sinds 2007 gescheiden. Ze beschrijft hier wat de ervaring van andere scheidingskinderen gedaan heeft met haar en met haar scheiding.