Opnieuw huisje, boompje, beestje,….
Daar zit ik dan, op een bankje in mijn woonplaats, na een heerlijke wandeling alleen, omdat het zulk mooi weer is, te appen met ex. Hij was bij me langs geweest, want hij wilde wat bespreken.
Om de één of andere reden had ik het idee dat ik daar niet langer op wilde wachten. Dat het wel eens iets belangrijks zou kunnen zijn. Ik appte hem nog waarover hij mij wilde spreken en liet hem weten dat ik even op een bankje in de buurt van een bepaalde winkel zat.
Ik word weer vader
Kort daarop ben ik verrast als hij al aan komt rijden. Blijkbaar is het iets belangrijks. Wat ongemakkelijk gaat hij voor me staan. Niet goed wetend hoe zich een houding te geven en uiteindelijk zittend naast mij, vertelt hij me, best uit het niets, dat hij… weer vader wordt!
Dat hij vandaag aan de kinderen heeft verteld dat zijn vriendin zwanger is. Dat hij, rond de winter, weer vader wordt en de kinderen er dus ook een halfbroertje of -zusje bij krijgen.
Hij heeft het nieuws vandaag ook aan zijn vader en moeder verteld trouwens. Gelukkig heeft hij wel direct gemeld aan de kinderen dat hij dit zelf aan hun moeder wilde vertellen, nog vóór de kinderen naar huis zouden komen. Vind ik wel een verstandige zet van hem.
Wat vind ik van een tweede leg?
En dus bij deze… het grote nieuws van vandaag!! En wat ik ervan vind, wordt me nog gevraagd. Tja, wat moet ik ervan vinden? Ik had er ooit misschien wel een keer rekening mee gehouden, aangezien ex (nieuwe) vriendin van ‘vruchtbare leeftijd’ is, dus de kans was aanwezig. Maar geen idee hoe ex er inmiddels in stond.
Soms op de achtergrond aanwezig, soms in mijn hoofd, soms helemaal niet, soms had ik ’t er wel eens over met deze en gene of met de kinderen (en hoe ze dat zouden vinden). Zou hij dat nog doen? Een ‘2e leg’ beginnen, vader worden terwijl zijn kinderen inmiddels pubers zijn, écht nog weer een gezin starten terwijl hij zijn vorige gezin (in mijn optiek) al niet ‘aan kon’ en ervoor weg liep, over zijn hart strijken om zijn vriendin ‘te plezieren’, terwijl hij eigenlijk helemaal niet zo van de baby’s (en kleine kinderen) is op zijn bijna middelbare leeftijd?
En nu is het hoge woord er uit: er komt dus nóg een kind (en misschien toekomstig nog wel 1 of 2). ‘Mijn’ of eigenlijk onze…puberkinderen krijgen er nog een halfbroertje of zusje (s) bij. Of ze dit nu leuk vinden of niet…
De dynamiek verandert weer
De situatie en omstandigheden, ondanks het uit elkaar zijn, zullen wederom veranderen, de dynamiek in het toch al soms wat lastige en breekbare contact met de eigen kinderen, (vooral dochter), de plekken in het gezin, voor onze grote kinderen, die automatisch anders worden. Dát is waarover ik me ook nog het meeste zorgen maak(te). Niet eens zozeer wat ik er zélf van vind of dat ik me er druk om maak dat zij zwanger is van mijn ex.
Ík ben inmiddels enorm blij uit de baby’s en kleine kinderen te zijn. Hoef ze ook niet meer van mezelf, vind mezelf ook te oud en ben dit tijdperk ver voorbij!
Ik reageer, misschien onverwacht voor mijzelf (dat wéét je ook niet totdat je in die situatie zit), in eerste instantie, positief, feliciteer hem, ben blij voor ze, hoop dat het goed gaat, vraag hoe de kinderen reageerden.. en zijn ouders vooral. We kunnen ook nog wel lachen om wat dingen, maar het lijkt alsof het nog niet helemaal geland is bij mij. Thuisgekomen zit het nieuws enorm in mijn hoofd. Ik weet eigenlijk niet of ik blij moet zijn, bezorgd, teleurgesteld, soort van afgewezen/ingeruild/’trap na’ of gewoon verbaasd over zijn stappen.
Hoe is het voor de kinderen
De kinderen reageerden wisselend: zoon wel enthousiast en vindt het wel leuk, dochter laat niet het achterste van haar tong zien. Misschien om mij te ‘sparen’, maar wat ik tussen de regels door lees is dat ze het vertrouwen in vader al verloren heeft met veel dingen. Ze zegt: ‘hij heeft een belofte gedaan toen jullie net uit elkaar waren, dat er geen baby meer zou komen…’ Kortom, zegt genoeg. Terwijl ze het toch ook wel leuk vindt, maar ook gek. Ze denkt er meer over na: hoe oud de vader is voor die nieuwe baby, bijvoorbeeld, en of haar vader haar en haar broertje dan nog wel écht ziet staan, als de nieuwe baby er is.
Ik probeer de positieve dingen te belichten: dat ze er als oudere kinderen bewuster bij betrokken kunnen worden. Dat ze kunnen oppassen (= geld verdienen ;-). En dat een babybroertje of -zusje ook wel leuk en apart kan zijn, als je al zo oud/groot bent.
Mijn leven wordt weer even opgeschud
En IK word hier ook maar zo mee geconfronteerd, of ik het nu leuk vind of niet. Er wordt weer een beetje aan ‘mijn leven’ getrokken, alsof de stabiliteit toch weer even opgeschud moet worden. Terwijl ikzelf nog de laatste pijnlijke resten van de scheiding, verdriet en afwijzing aan het verwerken was, start hij ‘gewoon’ weer een nieuw huisje, boompje, beestje….
Haast alsof het de gewoonste zaak van de wereld is…. én aan de orde van alle dag.
Ik ben Femke (45), ongeveer 2 ½ jaar geleden zijn mijn partner en ik uit elkaar gegaan. We waren niet getrouwd, maar hebben wel 2 schatten van kinderen, inmiddels 16 en 13. Momenteel alleenwonend met de kinderen in een fijn huisje, een om-en-om-weekend-regeling met vader voor de kinderen. In mijn blogs (en gedichten) schrijf ik over mijn scheiding en het proces van ‘heling’ en de (toch ook wel) leuke kanten aan het weer single zijn. Mijn lijfspreuk: bij jezelf blijven en wees eerlijk en oprecht!
Lees alle blogs van Femke.
Edith v Manen - 31 mei 2019
Wat ongelooflijk herkenbaar, dit verhaal. Ik zit op dit moment in precies dezelfde situatie. Mijn oudste dochter wordt 21 jaar, de 2e is 17 jaar en mijn zoontje is 10 jaar. De jongste vindt het wel leuk. Maar de meisjes zijn kapot van verdriet, vooral de oudste. Onbegrijpelijk hoe makkelijk mannen weer verder gaan met hun leven. Fijn toch iets van herkenning te lezen.
Gerard - 14 mei 2020
Hallo Edith de laatste zin van je waarin je aangeeft hoe makkelijk mannen weer verder gaan met hun leven zou ik als ik jou was wat genuanceerder neer zetten, omdat dit suggereert dat alle mannen zo makkelijk dat doen. Misschien moet je je eens verdiepen in wat meerdere forums waarin te lezen is hoe kapot mannen wel niet kunnen zijn als ze na circa 35 jaar even aan de kant worden gezet met alle negatieve gevolgen van dien, alles kwijt raken en ga zo maar door en de vrouw lekker doorgaat met leven. Neem van mij aan dat het geen pretje is hoor. Vriendelijke groe
Papa - 2 jun 2019
Edith, hoezo denk jij dat alleen MANNEN ervandoor gaan met een hele snelle nieuwe liefde / relatie ? Dat is sexloos. Zowel mannen als vrouwen kunnen na een lang huwelijk waar prachtige kinderen uit voort zijn gekomen ervandoor rennen en aan een hele snelle nieuwe relatie , incl soms een 2e of 3e leg qua baby’s. Denk daar aan voordat je verkindigt dat ALLE mannen zo makkelijk denken over een nieuwe relatie. In mijn geval is mijn ex vrouw na 14 jaar huwelijk en 4 kinderen weg gerend en binnen 5 maanden na de scheiding kwam een nieuwe man al bij haar inwonen . Dus nogmaals, zowel mannen als vrouwen vertonen dit wegren en inruil gedrag .
Elmo - 14 mei 2020
Wat een in en in zielige opmerking richting Edith. Ze schrijft duidelijk over haar levenservaring en de vader van haar kind. Waarom moet jij dan reageren dat zij ALLE mannen daarvan beticht. Moeilijk he begrijpend leren lezen en adequaat reageren. (Noot van de redactie: we laten niet de hele reactie zien in verband met niet- respectvol taalgebruik.)
Eline Stap - 14 mei 2020
Beste Elmo, deze gebruiker is bekend hier om ongenuanceerde opmerkingen en is dan ook niet meer welkom op deze site.
Yvonne - 2 jun 2019
Ben het eens met ‘papa’.....er wordt door beide sexen gerend en opnieuw gelegd(!). Verder verbaast mij de zin “ .....IK word hier ook maar zo mee geconfronteerd, of ik het nu leuk vind of niet. Er wordt weer een beetje aan ‘mijn leven’ getrokken, alsof de stabiliteit toch weer even opgeschud moet worden.......”. Dat klinkt als lijdend voorwerp; er overkomt je iets/wordt je iets aangedaan....en het wás al zo naar. Houd de regie en beschouw het als nieuwtje. Maak het niet groter, belangrijker dan het is. Het gaat nl. niet om het nieuwtje op zichzelf, maar om de betekenis die je daar zélf aan geeft.
Marjolein - 6 jun 2019
Ik lees mijn verhaal. Alleen is het mij nooit verteld door ex. Alles via de kinderen moeten horen. Inmiddels zijn er 2 kleine kinderen bij ex. Mijn oudste heeft haar halfbroertje en halfzusje nog nooit gezien (zij besloot 4 jaar geleden dat ze niet meer naar haar vader wilde) en ook zij heeft toentertijd van haar vader niets te horen gekregen over het feit dat er een baby kwam. Mijn middelste is nu 14 en vindt het vooral heel druk bij haar vader met die kleine kinderen (2 en 1 jaar).
Merel - 13 aug 2020
Hi Femke. Hoe je zegt dat je leven weer wordt opgeschud vind ik treffend. Gisteren vertelde mijn ex dat hij weer vader wordt. We zijn zelf 11 jaar samen geweest. Toen onze dochter 3 maanden oud was vertrok hij, wat hij al aankondigde toen ze twee weken was. Dat was gisteren exact drie jaar geleden. Alle pijn komt weer voorbij. Ik voel vooral verdriet dat hij mij toen zo'n pijn heeft gedaan, meer oud zeer. Ik zal dit ook weer even moeten verwerken.
emotie - 8 sep 2020
Komende dagen wordt er een baby geboren bij mijn ex, onze zoon krijgt er een halfbroertje bij, ik weet niet wat er in zijn koppie rond gaat. Doet idd wel pijn bij mij, doe mijn uiterste best om het niet te groot te maken voor mezelf. Hoop maar dat mijn zoon genoeg aandacht e.d. krijgt maar helaas heb ik dit niet in de hand.
Dirgni - 22 nov 2020
Dit is zo herkenbaar. Na een 14-jarige relatie ben ik bij de vader van mijn dochter weggegaan. Een van de redenen dat onze relatie stuk liep was het feit dat hij niet meer kinderen wilde hebben. Hij had zijn oudste dochter uit een vorige relatie en onze dochter. Een maand nadat we uitelkaar waren woonde hij al bij een ander (hoe bedoel je, ik kan niet alleen zijn).. Gisteren heb ik te horen gekregen dat hij weer vader wordt en onze dochter een halfzusje krijgt. Alsof ik een klap in mijn gezicht kreeg. Ik heb er van alles en nog wat uitgegooid. Hij wilde geen kinderen meer had ie gezegd! Nu heeft hij straks 3 dochters van 3 verschillende vrouwen, bravo! En natuurlijk is mijn dochter er blij mee, die zeurde al om een zusje vanaf dat ze klein was. Een steek in mijn rug, zo voelt het. Ik vormen precies zoals Merel beschrijft.. Oud zeer wat weer opspeelt...
Mirjam - 22 apr 2021
Hoe herkenbaar. Ook hier veel emoties. Mijn zoon heeft het middels een brief moeten vernemen. Nou jij een velletje uit een kladblok. Wil om diverse redenen geen contact met zijn vader. Deden pogingen voor contactherstel en nu zomaar een brief. Uiteraard werd ik niet ingelicht dus kon zoonlief ook niet voorbereiden. Ook ik vraag me geregeld af, kan er bij echtscheidingen ook nog aan de kinderen worden gedacht door de vertrekkende ouder. Of is het nieuwe leven zo belangrijk dat het oude vergeten moeten worden? Hulde voor alle ex-partners die dit wel voor elkaar krijgen.