De scheidingspapieren nog maar nauwelijks getekend, het huis amper verkocht, nog maar nét uit elkaar of er is al weer een ander…
Van de ene relatie in de andere
Kennen jullie hier voorbeelden van? Vast wel! En eerlijk gezegd: soms ben ik daar nogal verbaasd over. Maar wellicht ben ik daar de enige in. Tenminste dat denk ik wel eens, te zien aan het aantal relaties om me heen en de snelheid waarop er in sommige gevallen weer een nieuw gezin ontstaat of er een nieuwe partner, inclusief samenwonen, huisje, boompje, beestje, in beeld is.
Relatie afsluiten
Begrijp me niet verkeerd: ik gun een ieder alle geluk en liefde van de wereld! Uiteindelijk wil iederéén liefde, geluk, vertrouwen, een arm om je heen, iemand die je begrijpt, iemand die er voor je is. Maar als ik dit soms zo om me heen zie en hoor, dat een vaak een jarenlang huwelijk, inclusief kinderen, zo wordt afgesloten en er na nog geen paar weken of maanden al weer een nieuwe vlam is…
Blijkbaar zijn er mensen die zo van het ene in het andere bed of huis kunnen kruipen. Iets ‘maar zo’ kunnen afsluiten. Zonder, in mijn optiek, daadwerkelijk iets een plek te hebben gegeven. Hun gevoel en emoties, over het verleden, dus blijkbaar kunnen uitschakelen. En, blijkbaar, geen tijd nemen om zelf, na een scheiding, de boel weer op de rit te krijgen. Blijkbaar zijn er mensen die dan ineens weer zo tot over hun oren verliefd kunnen zijn. Of is dit niet allemaal ‘maar zo’, maar lijkt dat zo?!?
Ik denk dat de wijze waarop geliefden uit elkaar zijn gegaan zeker van invloed is op hoe, en hoe snel, je open staat voor een nieuwe relatie. Dat er minder of zelfs geen sprake is van woede, verdriet, afsluiten/verwerken. Maar ondanks dát denk ik vaak: zou het niet beter zijn je op jezelf te richten? Je eventuele kinderen? Een eigen veilige, rustige, stabiele plek creëren, na vaak een heftige tijd met ruzies en onrust met je vorige partner, je eigen leven op te bouwen, zónder relatie of partner, want je bent tenslotte niet voor niets uit elkaar gegaan. Is het niet véél beter je op jezelf en je eigen gevoelens en emoties te richten, dan op het zoeken en vinden van wéér een ander met soms óók een hele rugzak, misschien ook wel mét kinderen, een eigen leven met soms complexe problematiek, een ex die mee speelt in het verhaal ….
Egoïsme
Ik ervaar soms écht om me heen een stuk egoïsme van zowel vaders als moeders kant, wat ik maar moeilijk kan begrijpen. “Als IK maar weer gelukkig ben, een relatie heb, verliefd word, het weer goed en leuk heb met een ander.” Terwijl de kinderen daarin meegesleept worden, of ze dit nu leuk vinden of niet.
Misschien hecht ik teveel aan waarden en normen, ben ik te gevoelig, cijfer ik mezelf teveel weg omwille van het geluk en de stabiliteit van mijn kinderen of misschien blijf ik wel teveel ‘hangen in’, zoals ik dat mensen wel eens hoor zeggen. Maar ik ben en blijf van mening dat je ook een huwelijk of relatie gepast moet afsluiten. Dat je dit een plek zou moeten geven, moet verwerken en de eventuele kinderen daarbij óók die tijd moeten geven én jezelf. Ook denk ik dat als je dit niet goed doet, zoals in principe met elk rouwproces, je op korte of langere termijn jezelf vanzelf weer een keer tegen komt.
Alleen zijn na scheiding
Ieder moet natuurlijk lekker doen waar die zin in heeft, waar die gelukkig van wordt en wat goed voelt voor hem of haar! En er zijn ook werkelijk gevallen van; de liefde van mijn leven, mijn zielsverwant’, liefde op het eerste of nou ja, 2e of 3e gezicht. Echt, ook dáár geloof ik in! Prachtig en mooi vind ik dat! Maar ik denk dat er ook een heel aantal van de (gescheiden) mannen of vrouwen niet alleen durven of kunnen zijn, want eng. Alleen, hoe moet dit nu? Confronterend, kan ik dit? Hoe moet het financieel? Of dat ze kiezen vanuit praktische overwegingen, i.v.m. huisvestiging bijvoorbeeld of gewoon weer een relatie, ter op- of invulling, willen hebben, koste wat kost.
Nieuwe relatie als aanvulling
Neem van mij, en vast vele anderen met mij, aan: alleen is ook maar alleen, na een scheiding, en zeker niet altijd leuk, gezellig en makkelijk, maar het leert je zóveel over jezelf, je eigen behoeftes, en dat van je kinderen! Voor mij moet een relatie als een AANvulling voelen en géén INvulling. Dus voorlopig vind IK het prima zo!
En die leuke man komt, wanneer het daar écht de tijd voor is, vanzelf op mijn pad! Daar ben ik van overtuigd! Voor de één sneller dan voor de ander, want liefde en verliefdheid kun je niet sturen. Maar ook IK blijf in vriendschap en de liefde geloven!
Eerst maar eens verder ‘werken’ aan mijzelf en mijn eigen leven.
Ik ben Femke (45), ongeveer 2 ½ jaar geleden zijn mijn partner en ik uit elkaar gegaan. We waren niet getrouwd, maar hebben wel 2 schatten van kinderen, inmiddels 16 en 13. Momenteel alleenwonend met de kinderen in een fijn huisje, een om-en-om-weekend-regeling met vader voor de kinderen. In mijn blogs (en gedichten) schrijf ik over mijn scheiding en het proces van ‘heling’ en de (toch ook wel) leuke kanten aan het weer single zijn. Mijn lijfspreuk: bij jezelf blijven en wees eerlijk en oprecht!
Vind je deze blog waardevol? Doe ons een plezier en deel hem op social media!
Haenen Gerlinda - 26 nov 2018
Hallo Femke, Ik heb die bedenken ook, van de ene relatie naar een andere. En inderdaad ieder met zijn eigen bagage. Na 25 jaar huwelijk kom ik er achter dat mijn man een vriend heeft. Ben nu ook 2.5 jaar alleen. Ik heb een dochter van 20 j. Het lukt. De ene dag al beter dan de andere. Fijn om te weten dat ik niet alleen Ben met dezelfde meningen. Groetjes Gerlinda
Papa - 26 nov 2018
Femke, je beschrijft heel mooi in je blog wat vele andere gescheiden ouders dagelijks voelen en meemaken, en dan vooral de mannen en vrouwen die achtergelaten zijn. Kinderen blijven vaak meegezeuld te worden in een snelle nieuwe relatie. Het huwelijk wordt in 2 of 3 maanden verwerkt en men staat meteen open voor alweer een nieuwe relatie . Vreselijk pijnlijk voor zowel de kinderen als de achtergebleven partner . Dus ja, helaas een zeer herkenbare blog ... Ikzelf heb 3 dochters die binnen 5 maanden na onze scheiding al met een andere man moesten dealen , met zijn eigen verhaal, zijn eigen kindjes , zijn eigen ex. Pats boem, van de ene in de andere relatie springen.... zijn eigen 2 dochtertjes snappen er nog weinig van, zijn ook nog heel jong ( 4 en 5 jaar oud ) Mijn dochters zijn alle 3 al PUBER en kunnen totaal niet omgaan met die kleine kindjes van de nieuwe partner van hun moeder en komen elke week bij mij uithuilen dat hun moeder zoveel met de nieuwe partner bezig is.. Het zal allemaal wel gekleurd zijn , maar dan nog..... Wat is een huwelijk vaak nog waard, wat is het nog waard om van alles samen op te bouwen qua huis, woning, werk....als je ineens gedumpt wordt en meteen ingeruild door een andere man of vrouw, Blijft moeilijk om te zien hoe makkelijk er vaak gedacht wordt over nieuwe relaties...
Papa van een heel mooi meisje - 3 feb 2020
Ik maak nu hetzelfde mee,mijn ex en ik hebben in oktober van 2018 de scheidingspapieren ondertekend na 10 jaar samen. In mei vorig jaar had ze een nieuwe vriend, en vandaag kreeg ik een appje met de mededeling dat ze met haar nieuwe vriend een huis heeft gekocht. We hebben samen een dochter van 10 jaar die nog steeds moeite heeft met de scheiding,en die dat ook aangeeft. Onze dochter loopt ook bij een instantie die haar helpt met de scheiding om te gaan, zij wordt er gewoon in meegesleept. Toen ik mn ex ontmoette, was ze nog getrouwd, en had ze met die ex ook twee zoons (waar ik toch 10 jaar voor heb gezorgd). Maar na nog geen half jaar samen werd ze zwanger, en woonden we binnen een jaar samen. Lijkt wel een cyclus wat zich lijkt te herhalen, maar wordt blijkbaar nornaal gevonden door haar familie en vrienden.
J - 24 sep 2023
Hallo, Ik maak momenteel zelfde mee mijn ex dacht dat hij met mij moest stoppen er was geen ruzie niks alleen communicatiestoring Binnen 4 weken een ander die 260 km verderop woont en ik bij hem om de hoek hij doet precies zelfde als toen ik net samen was met hem en dat is materiaistisch volpompen met kado's zijn dochter van 13 er direct bij betrekken en haar alleen bij hem laten komen en dan stoer op social media foto's van zijn vrrjaardag vieren terwijl hij pas over een week jarig dan zit je behoorlijk voor lul als je in restaurant gaat zingen als je niet jarig bent toch
Moeder - 26 nov 2018
Hoi Femke, Ik zie veel herkenning in jou verhaal en wat je voelt. Zelf ervaar ik het ook op deze manier. Na 9 jaar samenzijn en twee kinderen, heeft mijn nu ex, een jaar geleden de relatie verbroken. En een maand later had hij alweer een nieuwe vriendin. Ik zie het meer als vluchten voor je eigen emoties. Niet durven kijken van wat heb ik (ex) nou niet goed gedaan. Het is best lastig als je dan zelf in verschillende verwerkingsfases zit. Bij mij ex hoorde ik ook dat hij al een half jaar met het idee rond liep om de relatie te verbreken, zonder het met iemand te delen. Of het bespreekbaar te maken. Ik denk dat dit ook een grote rol speelt in de verwerkingstijd. Voor mij kwam het onverwachts (ook al had ik het aan zien komen) en voor hem was/is het logischer.
Mams van 2 - 26 nov 2018
Wij hebben als gescheiden ouders ervoor gekozen om een half jaar te wachten met het voorstellen van een nieuwe partner aan de kinderen. Dit in eerste instantie omdat ze nu nog moeten wennen aan het idee dat hun ouders gescheiden zijn en om te weten wat voor vlees je in de kuip hebt. Natuurlijk weet je ook van te voren niet of deze relatie dan iver 2 jaar nog stand houd ja of te niet...maar een goede eerste ingeving heb je dan wel. En onze kinderen staan altijd op de eerste plek!
Lientje - 26 nov 2018
Dit is precues hetgene wat mij al zo lang zo vreselijk dwars zit. Je hebt al mijn gedachten prima onder woorden gebracht! Na 32 jaar huwelijk en terwijl scheiding nog in volle gang is , woont ex alweer samen met een nieuwe vriendin en haar jonge kinderen. Voor hem niks afsluiten, niks rouwproces, niks eerst even op mezelf en verwerken, gewoon ene gezin ingeruild voor het andere..... En dan ook nog in hetzelfde dorp gaan wonen....respectloos en onbegrijpelijk vind ik het. Al zijn onze eigen kinderen al wat ouder, er wordt op geen enkele manier rekening met hen, of hun gevoelens gehouden. Iedereen moet dit maar normaal vinden en accepteren.....ik dacht af en toe echt dat ik gek was geworden.... dit is toch niet normaal??? En ook voor die jonge kinderen, die nu noodgedwongen bij een bijna wildvreemde man in huis moeten wonen....(die technisch ook nog steeds getrouwd is) Inderdaad erg egoïstisch om je eigen behoeftes en geluk boven dat van je kinderen te zetten...... Het zou verboden moeten worden, om dit te mogen doen voordat je echt officieel gescheiden bent, zou beter zijn als er een soort 'overgangsperiode' verplicht zou zijn, zodat je eerst eens alles op een rijtje moet zetten en verwerken kan voor je je weer in de volgende relatie stort. Dat zal een hoop kinderen veel verdriet en moeilijkheden besparen. Maar in de meeste gevallen hebben mannen al iemand in de wachtkamer zitten als ze gaan scheiden, ook al beweren ze vooraf van niet. Alleen al gezien het aantal gevallen waarbij deze nieuwe relaties het niet gaan redden bewijst al genoeg...... het is alleen zo jammer dat dit vaak over de ruggen van de kinderen gaat, die hier niet voor gekozen hebben...
Ikke - 26 nov 2018
Prachtig verwoord! Zo verdrietig. Wij hebben afgesproken om inderdaad een tijd te wachten voor het introduceren van een nieuwe partner, maar helaas is die afspraak (net als meer afspraken) al geschonden. Pijnlijk voor de ex-partner maar vooral voor de kinderen die het toch al moeilijk hebben ook al laten ze het niet zo blijken. Zo naar. Zeggen dat je kind op de eerste plaats komt en dan dit soort acties, dat snap ik niet.
Ilse - 27 nov 2018
Liefste ‘lotgenoten’, Het doet mij deugd te ontdekken dat ik niet de enige ben die hier zo over denkt. Ben ondertussen meer dan 4 jaar single mama en zie iedereen rondom mij in relatie. Niemand lijkt even alleen te blijven. Ik begrijp dit zelf niet zo goed. Heb mezelf wat bijeen moeten rapen , rouwen, afsluiten...mezelf herontdekken, mijn hart laten herstellen, tot rust komen.. en ondertussen voor zoon zorgen, gaan werken.. ik begrijp niet waar sommigen de energie halen zo snel opnieuw te kunnen herstarten. Het is toch een heel engagement van jezelf en je kid(s) naar die andere partner en diens familie ook..ik hoop wel ooit een lieve ziel te ontmoeten met gelijkaardige waarden en normen. Maar er naar zoeken voelt voor mij ook onnatuurlijk. Ondertussen blijven investeren in mijn zoon en mezelf. Wens jullie allen het allerbeste toe. Ilse
Bert - 27 nov 2018
Ik ben naar m.n scheiding alleen gebleven mn ex heeft inmiddels al haar 2de partner ik wilde de tijd nemen om alles te verwerken
B - 27 nov 2018
Hier ook een respectloze ervaring achter de rug waar ik in bepaalde opzichten (nog steeds) last van heb. Na 27 kreeg ik te horen dat de liefde op was en dat hij dit al jaren voelde...Hij sprong op een sneltrein en ik/kind?? ..Alle veranderingen kwamen (te)snel en er werd in bepaalde keuzes totaal geen rekening gehouden met onze emoties. Alsof ik en onze zoon niet meer bestonden. Vreselijke jaren achter de rug. Het heeft flinke littekens achter gelaten bij zoon en mij.....Ik snap nog steeds niet dat iemand zo kan zijn.
Papa - 27 nov 2018
Eigenlijk is het met geen pen te beschrijven hoe je je voelt als je na een lang huwelijk met prachtige kinderen zomaar ineens gedumpt wordt en binnen een paar maanden je ex vrouw met een andere man ziet gaan samenwonen.... de pijn van een onverwachte scheiding is al loodzwaar als je die niet ziet aankomen, als je dan ook nog heel snel geconfronteerd wordt met een nieuwe liefde van je ex dan kan je door de grond zakken. Ik weet niet hoe jullie er allemaal mee dealen , maar bij mij is er duidelijk een man VOOR de scheiding ( heel heel gelukkig ) en een man NA de scheiding ( vreselijk verdrietig , al 3,5 jaar lang ) En ja, dit geldt voor zowel mannen als vrouwen uiteraard .... Ps, mijn 3 dochters hebben me zo ver gekregen dat ik mee ging doen aan het tv programma FIRST DATES . De uitzend datum is op 4 december op NPO3 om 19:25 uur. Er IS leven na een scheiding ,,,,maar het haalt het niet meer bij mijn leven voor mijn scheiding :(
een andere papa - 16 dec 2019
goed verwoord zeg.. soms weet ik ook niet hoe ik de dag moet doorkomen hoor.. Te weten dat je ex zeer gelukkig is op het moment .... wat moet je nu ook ? accepteren en loslaten hoor je vaak.. hoe doe je dit dan he.. als je alles alleen moet doen.. en in NL gewoonweg de aandacht niet krijgt van leuke aantrekkelijke dames. Gedurfd vind ik dan ook je verhaal.. via first dates.. wedden dat je ex meekijkt achter de schermen ...en opgaat in het media leed vermaak... man man man ..waar begin je aan.. serieus.. Ik heb mezelf voorgenomen dat liefde er gewoonweg niet meer is.. het is er niet..en het gaat er ook niet meer van komen.. als je dit accepteert.. kun je beter functioneren.. en geloof me... die EX van je... blijft NIET bij deze vent.. , want als deze dame in kwestie zooo gemakkelijk over een lang huwelijk heen stapt.... zal ze er gewoonweg geen moeite mee hebben om de brui te geven aan een kortbondig avontuurtje..... de viezerik ! Lekker fris zo'n vrouw die kerels over zich heen laat gaan.. mooie term hiervoor is afgelikte boterham.. nee hoor..je mag best neerkijken naar vrouwen, want de meeste GOEDUITZIENDE vrijgezelle vrouwen in Nederland zijn totaal de weg kwijt ! Gisteren de kriebels van jou.. vandaag bij een ander... en morgen van de buurman.. Ziek land met zieke inwoners.. Fijne kerst met je kinderen man.. gun ze alle liefde ..
William - 16 dec 2019
Misschien zoek jij toch best wat hulp.
William - 16 dec 2019
die 'andere papa', bedoel ik
DeProfundis - 1 feb 2020
Leuke aanvulling, ik kan me helemaal vinden je bewoordingen. Mijn ex is een boterham die aan twee kanten is afgelikt, zij heeft als lijfspreuk "kinderen zijn flexibel en kunnen wel tegen een stootje", ook de vriend(inn)enkring is het daar natuurlijk niet mee oneens. Echt totaal de weg kwijt die vrouwen en ze weten altijd wel een excuus te verzinnen wat jij (als man) allemaal wel niet verkeerd doet of hebt gedaan. Liefde is een tijdelijk iets waarin wij mannen stukken klei zijn die worden gevormd door vrouwenhanden. Mijn (h)ex had meer dan een jaar een affaire, tijdelijk aan de bel trekken was blijkbaar teveel gevraagd, ook gewoon lekker ontkennen dat ze een affaire had wanneer ik het vroeg. En dan vragen of je de kinderen een dagje extra wilt hebben omdat ze graag tijd wilt doorbrengen met het nieuwe slachtoffer, doe je dat niet dan krijgen de kinderen te horen dat papa geen tijd voor ze wilt vrijmaken...…..dus! En dan al die zogenaamde leuke happy samengestelde gezinnen, het blijkt dat het merendeel het ook niet lang met elkaar weet uit te houden, ik begin daar mooi niet aan en focus me liever alleen en volledig op de ontwikkeling van mijn kinderen, de rest vind ik totaal niet belangrijk. Ik kan een beerput opentrekken van heb ik jou daar, ik heb dingen naar mijn hoofd gesmeten gekregen waar menig man gestoord van zou zijn geraakt, om over de gevolgen maar even niet te spreken. En dan word je gewoon bij het vuilnis gezet, kun je je huis uit en je hebt geen idee wat het met jou (en met je kinderen) gaat doen. Hoppaaaa, de affaire is dan ineens een legitieme relatie geworden, maar wanneer deze niet verloopt zoals gehoopt...….wat denk je, staan ze ineens weer bij je op de stoep te janken en willen ze je terug (voor zolang het uitkomt). Deze mensen kunnen gewoon niet (lang) alleen zijn, ik weet ook niet waarom maar blijkbaar zit er een soort van "ik moet en zal een partner hebben" drive achter o.i.d. Gelukkig denkt niet iedereen zoals ik, zijn er genoeg lieden onder ons die het allemaal wat makkelijker kunnen handelen, of liever gezegd het spreekwoordelijke boek kunnen sluiten. Ik weet dat er heel veel lieve, eerlijke en betrouwbare vrouwen rondlopen die zich niet bij de minst geringste "tegenvaller" gaan gedragen als een kleuter met een hormonale afwijking.
Menno - 28 nov 2018
Voor iedereen anders, dat maakt het lastig om van buitenaf te oordelen. Ja, het kan te snel en geforceerd zijn, waarbij de nieuwe relatie als een uitvlucht is. Maar verwerken vorige relatie en aangaan nieuwe relatie KAN ook prima samengaan. Na mijn vorige relatie snel weer een nieuwe relatie begonnen, maar ook bezig geweest met verwerken en nu zijn we al weer ruim 10 jaar samen. En mijn moeder heeft een hele fijne nieuwe man gevonden. Hij was kort daarvoor weduwnaar geworden. Het liep gewoon zo en ook daar een combinatie van nieuwe relatie en verwerken vorige relatie. Het is gewoon niet zo zwart-wit. Voor de een is het goed om een tijdje alleen te zijn en het zo te verwerken en voor een ander niet.
Papa - 28 nov 2018
Menno , Heel mooi dat jij wel gelukkig bent geworden na een snelle nieuwe relatie Mag ik vragen of jij wilde scheiden of dat je ex vrouw wilde scheiden ? En heb je kinderen samen ? Denk dat je niet helemaal door hebt waar de blogster en vele anderen tegenaan lopen : het respectloze van de ex partner die geen rekening wenst te houden met de gevoelens van de kinderen en de gebroken achtergelaten partner . Daar gaat deze hele discussie over , het respectloze gedrag van vele wegrennende exen .
Floor - 28 nov 2018
Eerlijk gezegd vind ik het nogal een (ver)oordelend stuk. Volgens mij gaat dit vooral over jouw pijn. En die mag er zijn, en is zeer te respecteren. En hoe pijnlijk is het dat degene van wie je houdt/hield, je voor jouw gevoel te snel vervangt of inruilt? Maar hier is vaak een proces van jaren aan voorafgegaan. En misschien soms ook niet. Het leven zit vol leuke en minder leuke verrassingen. Helaas. Veel sterkte, en ik wens iedereen met haar partner of ex-partner en mooie verbinding toe. Het is zo jammer dat deze emotionele verbinding binnen relaties en ook na de relatie zo lastig is.
Papa - 28 nov 2018
Floor , ben jij ingeruild voor een ander binnen een paar maanden nadat jezelf helemaal in puin lag emotioneel ? Want je klinkt als een dame die zelf de stekker eruit trok en snel verder ging , zit ik er ver naast ?
Monique - 28 nov 2018
Ik ben het eens met de reactie van Floor. Het stuk gaat over de pijn van de "achterblijver" en nogal oordelend over de ex partner. Het verdriet mag er zijn maar het is de nuance die vaak over het hoofd word gezien door de achterblijver ten aanzien van de snelheid van doorgaan van de ander. De nuance maakt het rauwe gevoel van pijn, verdriet, boosheid wat milder. De scherpe randjes er een beetje vanaf zeg maar. De achterblijver zit nog emotioneel verbonden met de expartner terwijl de ex partner die verbondenheid dan al kwijt is geraakt tijdens de relatie. De achterblijver verwacht nog verbondenheid in de zin van respect voor gevoelens van de achterblijver en dat is ( hoe rot ook) een misplaatste verwachting. De vertrekkende is al vele malen verder in het hele proces van losmaken van de relatie. De achterblijver begint dan pas en zal emotioneel een ware inhaalslag moeten maken. Mijn tip, niet blijven hangen in de boosheid en verdriet maar accepteren dat de ander gewoon veel verder is in het hele proces. Niet in paniek raken dat jezelf zo ver achter ligt maar gaan verwerken en durven loslaten. Ik ben zelf een "achterblijver" mijn ex ging vreemd tijdens ons huwelijk en is nog steeds met deze vrouw. Mijn 2 kinderen kregen direct met deze nwe vriendin te maken maar ik heb als motto " als het niet gaat zoals het moet dan moet het maar zoals het gaat". Ondanks mijn pijn en verdriet toen kon ik hierdoor beter de kinderen bijstaan om de nieuwe situatie voor de kinderen zo "makkelijk" mogelijk te maken.
Papa - 28 nov 2018
Nikkie, heb jij ook co ouderschap met je ex man ? Moet jij ook je kinderen om de week missen, Week op week af ? En ? Fijn gevoel dat je ex man daarvoor gezorgd heeft ? Of heb jij vrijwel constant de kinderen thuis en ziet je ex man de kinderen mondjesmaat of eens in de 2 weekenden? Allemaal leuk en aardig om alles zo mooi te accepteren, niet iedereen kan er zo makkelijk als jij mee omgaan.
nikkie - 28 nov 2018
@ Papa Wat is het alternatief? Zelf naar de knoppen gaan omdat iemand anders een keuze heeft gemaakt die je zelf nooit zou maken? Dat weiger ik. Als er 1 ouder al verminderd toerekeningsvatbaar is ( zo noem ik het maar) doordat die op een roze wolk zit dan zal de andere ouder de rots in de branding moeten zijn voor de kinderen. En een rots die geen vaste grond onder de voeten heeft glijd weg dus zaak om zelf weer stevige vaste grond onder de voeten te krijgen door boosheid en verdriet te gaan verwerken, afscheid te nemen van wat was en vooruit durven kijken. Het is geen kwestie van even mooi accepteren of makkelijk mee omgaan, dit is een rete moeilijke en vaak eenzame weg maar het geeft meer rust aan zowel de achterblijver als aan de kinderen.
Papa - 29 nov 2018
@nikkie ja, ik ben het met je eens dat 1 van de beide ouders sterk moet proberen te zijn voor de kinderen, ben ik hartgrondig met je eens, echter, niet iedereen is zo sterk als jij . We zijn niet alleen vader en moeder, we zijn ook een individu met onze eigen gevoelens en sterke / zwakke punten , we zijn veel meer dan alleen een vader of moeder voor onze kinderen. Maar geef ook eens gewoon antwoord : heb jij co ouderschap me je ex ? Zie jij je kinderen de helft van het jaar niet sinds de scheiding ? Want het is en blijft makkelijk praten als je je kinderen bijna elke dag bij je hebt en slechts mondjesmaat moet missen . Uit jouw wegblijvende directe reactie lijkt het er sterk op dat je jullie kinderen waarschijnlijk vrijwel altijd bij jou thuis hebt . Ik weet zeker dat je er anders in zou staan in deze discussie als je door een scheiding je kinderen ongelooflijk veel moet missen.
Nieuwe Stap - 4 dec 2018
Namens Femke: Zoveel mensen, zoveel meningen, ervaringen en gevoelens. Trots ben ik er toch op en fijn vind ik het dat mijn blog blijkbaar wel veel (h) erkend wordt, geliked en gedeeld is. Maar of je nu aan de ene kant (degene die verlaten of bedrogen is en bijv. niet wilde scheiden) of aan de andere kant staat (degene(n) die wilde scheiden (of een ander heeft), we kennen allemaal in meerdere of mindere mate de gevoelens erover, die alle kanten op kunnen gaan. Mijn insteek voor het maken van deze blog was dat ik om me heen veel zie gebeuren en ik vind dat we daarbij onze kinderen niet moeten vergeten in het lastige proces waar we zelf al in zitten (een scheiding of de verwerking daarvan), aangezien zij de gene(n) zijn die hierin mee worden getrokken, of ze nu willen of niet… Natuurlijk moeten we kijken naar onszelf en ons eigen welzijn en dat daar nieuwe liefde, vriendschap en relaties bij komen kijken is logisch, voor de één sneller dan voor de ander, afhankelijk van hoe het proces verlopen is. Maar in mijn optiek worden er in deze steeds meer ‘ik maatschappij’ waar vele kinderen te maken krijgen met een scheiding, ook veel kinderen de dupe van de (soms niet zo charmante) keuze(s) die hun vader en/of moeder hebben gemaakt of maken en hebben ze soms ,ongewild, te dealen met situaties waar ze zelf niet voor gekozen zouden hebben. Het is alleen iets waar IK me erg bewust van ben en ik hoop, met mij, vele andere vaders/moeders! Want uiteindelijk willen we allemaal weer gelukkig en blij zijn en een beetje rekening met elkaar houden en respect hebben voor elkaar is daarbij toch niet teveel gevraagd?
nikkie - 4 dec 2018
Dat is wel teveel gevraagd omdat het in de praktijk gewoon niet zo werkt. Je kunt niet van de ander die een nieuwe relatie is aangegaan verwachten dat die rekening gaat houden met.....als juist die ouder ( zonder relatie) de keuzes van de ander veroordeelt. Dan zal er dus ook juist door de ouder zonder relatie rekening gehouden moeten worden en respect moeten zijn dat ieder zijn eigen snelheid heeft in verwerken/nieuwe relatie aangaan. En ik denk dat juist bij dit onderwerp er nog heel veel te winnen valt voor de kinderen die bij een scheiding betrokken zijn maar dan niet door de ander op te leggen en of te veroordelen hoe snel/langzaam verwerken en aangaan nieuwe relatie zou moeten gaan. Maar door de kinderen in alle vrijheid zelf te laten ervaren hoe hun nieuwe situatie met nieuwe partner van papa of mama aanvoelt.
Sandra - 24 mei 2019
Hallo Lientje, Wat een herkenbare reactie! Zelf ben ik 34 jaar samen geweest met een man waarvan 28 jaar getrouwd. Ondanks dat het mijn keuze was om weg te gaan, ik had al jaren twijfels en wilde ademruimte...om alles op een rijtje te zetten. Mijn ex man was er kapot van en hoopte ook dat het nog goed zou komen, althans dat beweerde hij. Echter na 2,5 maand ontmoette hij iemand en 2 weken later woonde ze al praktisch in mijn huis, de scheiding amper aangevraagd. En nu binnen een jaar wonen ze officieel samen. Ik ben gebroken, snap totaal niet wat ik voor hem dan betekend heb, en wat hij mijn kinderen aan doet. De jongste woont nog thuis nota bene. Ik heb er erg veel moeite mee om het los te laten en zelf de draad weer op te pakken.
Ikke - 2 jun 2019
Nikkie precues!
Eline Stap - 3 jun 2019
Mannen gaan nu eenmaal heel anders om met een scheiding dan vrouwen. Voor hen is het vaak prettig om de scheiding deels te verwerken in een nieuwe relatie. Vrouwen willen eerst alles op een rijtje hebben, alles doorvoelen en bespreken, al het stof neer laten dwarrelen. Ja, het kan voelen alsof je ingeruild wordt. Voor mij was de situatie niet anders. Drie maanden uit elkaar, en mijn ex had een ander, waar hij nu (vijf jaar later) nog steeds mee samen is. Het wil echter niet altijd zeggen dat jouw relatie met hem niets betekend heeft. Hij heeft het afgesloten en kijkt vooruit. Voor vrouwen werkt dat heel anders, vandaar het onbegrip over en weer. Ondanks alle troubles gun ik mijn ex een fijne relatie. Ook al kan ik totaal niet met zijn vriendin door één deur, ik hoop voor hem dat hij gelukkig is. En hij wenst dat net zo goed voor mij. Het is niet makkelijk om het zo te bekijken, maar het is echt een fundamenteel verschil tussen mannen en vrouwen. Er is in deze geen goed of fout (ik heb het hier niet over hoe vaders en moeders met de kinderen omgaan ivm een nieuwe relatie, maar puur over het hebben van een nieuwe relatie.)
Papa - 19 jun 2019
Eline, wie ben jij om aan te geven dat mannen heel anders met een verbroken relatie omgaan dan vrouwen en dat vrouwen zogenaamd eerst een tijdje alles gaan verwerken ipv meteen een nieuwe relatie te starten ? Dit heeft NIETS met de sexe te maken maar met de instelling van het individu ! Mijn ex vrouw had binnen 5 maanden een nieuwe relatie , met alle gvolgen vandien voor de kinderen en mijzelf, en ik ben na 4 jaar nog steeds single BEWUST , ondanks alle aandacht van dames , om voor mijn dochters te zorgen . Dus ga svp niet domweg mannen en vrouwen in 1 categorie gooien qua reactie op een scheiding, want die ik nergens op gefundeerd !
Suus - 19 jun 2019
Hallo allemaal! Ook ik zit in deze ellende, ex heeft een ander na drie maanden. En het voelt zo naar. Alsof hij mij opnieuw aan het bedonderen is. Maar helaas ik kan vinden wat ik wil. Heel vervelend op hem reageren maar daardoor heb ik mijn kinderen te pakken en ik wil zo graag met hem door een deur kunnen zodat onze kinderen er zo weinig mogelijk last van onze ellende hebben. Maar hoe doe ik dit. Ik heb zijn naam op whatsapp al veranderd naar “Niet direct reageren denk eerst na”! En dat helpt om niet gelijk als een draak te reageren die dan in mij ontwaakt. Hebben jullie nog meer praktische tips?
nikkie - 19 jun 2019
Super idee Suus hoe je zijn naam op whatsapp veranderd hebt in "Niet direct reageren, denk eerst na". Top actie. Dit kan je bij al het contact met hem en in het contact met je kinderen over de situatie bij hem ten alle tijden gebruiken en zal je helpen deze tijd door te komen. Je zult nog heel vaak tot 10 moeten gaan tellen voor je reageert. Wat ook helpt is een realitiecheck over jouw gevoel versus de werkelijke situatie. Het "lijkt" bv dat hij jouw opnieuw aan het bedonderen is maar in werkelijkheid gaat hij alleen maar door met zijn leven wat mag na een scheiding. Hij doet dat op zijn manier en jij op de jouwe. Ga aan de slag met het op een rijtje zetten van jou gevoelens en ga jouw ex stapje voor stapje loslaten. Verstand en gevoel zullen niet gelijk lopen, dat kost wat tijd en energie voordat dat je daar je weg weer in gevonden hebt. Heel veel sterkte.
Bob - 2 aug 2019
Als de relatie voorbij is heeft iedereen er recht op om te doen wat hij of zij wil. En ja het is pijnlijk en teleurstellend om zoiets te moeten ervaren. Ik weet het uit ervaring, mijn ex woonde binnen 24 uur alweer samen en is binnen een jaar getrouwd met deze man. En ja, ik ben boos geweest en verdrietig en nog veel meer. Maar goed, dingen gaan zoals ze gaan, in middels ben ik 3 jaar verder en gelukkiger dan in die relatie en zou nooit meer terug willen. Als mijn kinderen hier zijn hebben ze de grootste lol met hun gekke papa, als mijn ex zeurt over dingen verwijs ik haar vrolijk naar haar nieuwe man en verder leef ik mijn leven. Met mijn vrienden, sport, werk en ja, sinds kort een nieuwe liefde. Wat ik geleerd heb is dat het verleden vast ligt, de toekomst kent niemand dus is het het hier en nu. De kunst is om daar van te genieten, situaties te accepteren zoals ze zijn en geen energie te stoppen in dingen die er niet meer toe doen. Sterkte allemaal
richard - 2 aug 2019
Bob, hoe vaak per week zijn je kinderen bij jou ? Ik neem aan gewoon de helft van de tijd ? Of ben je een weekendvader ? want dan heb je idd tijd zat qua sporten en nieuwe liefdes etc etc
D - 19 dec 2019
Herkenbaar, ben zelf 6 jaar samen geweest waarvan 5 jaar getrouwd en een kindje ertussen die 4 is, we liggen in scheiding, ik ben hard bezig om het te verwerken en ik zie bij mij zoontje dat hij met alle macht probeert om zijn papa en mama weer samen te krijgen. Hoorde ik een aantal dagen geleden van mijn toekomstige ex vrouw dat ze iemand anders in haar leven heeft en heel gelukkig is, ze heeft die knakker zelfs al aan onze zoon voorgesteld, dat is respectloos. Ik ben juist bezig met verwerken en ook om aan mezelf te werken, geen zin in een nieuwe relatie voordat de scheiding er doorheen is.
Vrouw - 25 jan 2020
Herkenbaar D! Wij liggen ook in scheiding, 10 jaar samen, 6.5 jaar getrouwd en 2 kinderen (5 En 4). Mijn toekomstige ex heeft schijnbaar al maanden contact met een vrouwelijke collega en is een dag na zijn vertrek met haar op stap geweest. Woonde 3 maanden bij zijn vader na zijn vertrek en heeft in die tijd een relatie met haar opgebouwd. Voor mij zeer pijnlijk! Ik ben er ook voor om het eerst te verwerken, stabiel te krijgen voor de kinderen, alles op de rit krijgen en dan pas en nieuwe relatie. Helaas lonkte dat voor hem een 10 jaar jonger meisje... verleidelijk! Dus ik regel de scheiding en de emoties van de kinderen en hij... denkt verliefd te zijn
Sander - 4 feb 2020
Ook ik wil even reageren. Ik ben net aan de kant gezet voor een ander na 15 jaar relatie en 14 maanden getrouwd. Onze dochter is pas 2 jaar oud en het is gewoon onbegrijpelijk. We hadden het zelfs over een 2e kindje. Ik snap niet hoe je zo hard kan zijn en zo makkelijk iets achter je kan laten. Ze ging al meerdere maanden vreemd en heeft gewoon tegen me gelogen. Je hoort te vechten voor je huwelijk en kinderen. Ik weet even niet wat ik moet met mijn leven maar ik heb eigenlijk geen keus. Snel weer stabiele situatie maken voor mijn dochter maar dit verdriet is zo erg....
A - 4 mrt 2020
Sterkte. Dit is ontzettend oneerlijk en zwaar.
A - 29 dec 2020
Sterkte! Ik herken je gevoel.. Dit is zeer pijnlijk
D - 4 mrt 2020
Waar ik tijdens deze scheiding achter kwam is dat ik de 8e partner al ben van mijn ex en ik ontmoette haar toen zij 25 was. Ondertussen heeft zij nu zo'n 3 maanden een nieuwe relatie en heeft haar nieuwe vent zijn huis verkocht en woont bij haar. Mijn ex heeft veel exen, heeft veel samengewoond en al meerdere koophuizen gehad. Na een periode in de scheiding werd mij duidelijk dat zij dit allemaal doet met een reden, ze blijkt een persoonlijkheidsstoornis te hebben en toen voelen alle stukjes op hun plek. Haar moeder is psychisch patiënt, haar tante, haar oma en ga zo door. Zij wilt elke relatie zo snel mogelijk op het hoogste niveau hebben en zo snel mogelijk samenwonen. Zal me ook niet verbazen als zij al zwanger is en er plannen zijn om te trouwen als de scheiding er doorheen is.
Lex - 7 mei 2020
Een ieder is verantwoordelijk voor zijn eigen geluk, na 18 jaren samen en 2 kinderen van 17 en 11 uit elkaar gegaan. Ruim 2 jaren mee gelopen, maar de koek was op, geen band meer, geen sex meer en totaal langs elkaar heen leven, beide verantwoordelijk voor. Na drie maanden nieuwe relatie, nu 1,5 jaar later gelukkiger dan ooit. Natuurlijk is ex woest, vervangen, vreemdgegaan en weet ik wel niet wat allemaal. Niets daarvan klopt maar ik kan dat niet veranderen. Als je je reet brandt moet je op de blaren zitten, maar maak je een weloverwogen keuze heb je het recht te doen waar je gelukkig van wordt. Ik kan mijn kinderen niet gelukkig maken terwijl ik het zelf niet ben en dat ben ik nu wel. Wat een ander daar van vindt interesseert mij helemaal niets. Dat het moeilijk is voor de ander maakt niet dat het fout is.
Pien - 19 mei 2020
Het liegen in een relatie doet het meeste pijn. Na bijna 30 jaar een relatie was ik er klaar mee na de zoveelste leugen over heimelijk contact met andere vrouwen. Het samen tot een goed einde brengen totdat we ieder ons eigen plekje hebben zat er niet in. Binnen 2 maanden was hij al weg en heeft hij al een nieuwe vriendin. Een trap na krijg ik doordat hij nu ten overstaan van iedereen, ook de kinderen, beweert dat hij alleen maar voor de kinderen is gebleven maar al 2 jaar met pijn in de buik thuis kwam. Waarom? Ik had graag een zo normaal mogelijke relatie met hem gehad omwille van de kinderen, maar dit maakt hij op deze manier onmogelijk.
Jack - 23 jun 2020
Herkenbaar verhaal, zelf heb ik door het teveel geven in ons 15-jarig huwelijk een hartinfarct gekregen, hartoperatie bleek nodig, maar ipv steun bij de revalidatie vond ik de scheidingspapieren toen ik thuis kwam uit het ziekenhuis, heb mezelf op de been moeten krijgen en nu woont mevrouw, nog geen half jaar verder, vrolijk samen en barst social media uit zijn voegen met liefdesverklaringen over en weer met haar nieuwe vlam. Ondertussen worstel ik met vragen hoe je zoiets kan doen en hoe al haar familie en vrienden dit blijkbaar normaal vinden. Maar ja, na 17 jaar alles voor haar en haar 3 kinderen uit een eerder huwelijk te hebben gedaan, verdien je blijkbaar zo'n behandeling....... En nu woont onze zoon van 16 in haar appartement, bijna volledig op zichzelf, want zij weet na het eten niet hoe snel ze naar het nieuwe liefdesnestje moet vliegen, om vervolgens de volgende dag alleen maar bij hem te zijn om te koken en weer wegwezen. Gelukkig reageren er hier ook mensen dat het leven er over 3 jaar heel anders kan uitzien, daar hou ik me maar aan vast, maar dit is geen prettige tijd.
M - 26 mei 2021
Zelf nog middenin de scheiding, het huwelijk op en het was echt wel een gezamelijke keuze. Waar ik het meeste moeite mee hebt is dat ze binnen een week, als ik het moet geloven, nadat we naar elkaar hadden uitsgesproken ermee te stoppen een nieuwe vriend kreeg en dat ze daar over loog. Maar het toppunt voor was wel dat onze 3 prachtige jongens binnen weken al meerdere keren met hem kennis had gemaakt (niet als nieuwe vriend maar toch), in ons eigen huis, de kinderen wist nog niet eens dat we gingen schedien en daarna ook zelf even gezellig wezen vissen met ze. Dat stak heel erg en in mijn boosheid toen ik erachter kwam heb ik ze verteld dat dat mama's nieuwe vriend was. Erg fout natuurlijk en heb daar zeker spijt van. Ze blijft volhouden dat dat moest kunnen want ze wisten toch van niks? Totaal voorbij lopen aan wat ik daar als vader van zou (moeten...?) vinden . De jongens vertellen dat papa en mama uit elkaar gingen heeft even geduurt en ging goed maar mevrouw vond het 5 weken later wel kunnen om erover na te denken dat het tijd is hem nu officieel voor te stellen, ondanks afspraken hierover. Ik kan daar echt niet zo goed bij.
Poepoe - 22 jul 2021
Ik vind de blog nogal oordelend en geen blijk geven van ‘ik gun ieder zijn geluk’. Het lijkt meer op ‘help, ik blijf over’. Elk verhaal is anders. Soms is een huwelijk eigenlijk al jaren voorbij en zijn de fases van rouw allang doorlopen. Een nieuwe partner hoeft ook niet te betekenen dat deze ook direct een rol gaat spelen in het leven van de kinderen of zelfs maar al geïntroduceerd wordt in het leven van de kinderen. En kan ook als hij/zij snel na de scheiding komt een AANvulling zijn. Ik mis de nuance volledig.
Moeder van 3 (b)engeltjes - 24 jul 2021
Ieder heeft zo zijn verhaal. Maar als ik kijk naar mijn eigen verhaal vind ik het er lastig. Ik ben zelf moeder van 3 kinderen met een rugzakje en mijn man waar ik 17 jaar mee getrouwd ben, had tijdens de scheiding al een andere vriendin. En tijdens ons huwelijk is hij ook niet altijd trouw geweest. Maar hij ziet alleen zijn eigen geluk, wat ik snap. Maar aan de andere kant heb je wel samen 3 kinderen. En met hun behoefte houdt hij geen rekening, zelfs niet als de kinderen aan geven dat het te snel gaat, Dat maakt het voor mij lastig. Ik gun hem zijn nieuwe geluk, maar niet ten kosten van onze kinderen.
Sam - 19 okt 2021
Wij waren vier jaar samen. Ik ben nog in verwachting van ons eerste kindje. Hij zei dat de relatie op was, dat hij zich slecht voelde en een tijd alleen wou zijn. Ik respecteerde dit, maar samenwonen bleek onhaalbaar dus zocht ik een andere woonplek in dezelfde grootstad. Nu kwam ik erachter dat hij een groot deel van zijn reizen (hij ging vaak alleen op reis en ik liet dit begaan) samen was met een andere vrouw. Nu kwam ik erachter dat hij al meer dan een jaar samen in privé facebookgroepen samen naar een woonst zocht met haar. Ik ben compleet gebroken, hij blijft alles ontkennen maar het is duidelijk, nu zit ik hier met m'n kind, alleen, hopende op betere tijden. Ik vraag mij vaak af waarom ben je niet eerlijk? Hij had mij in het begin ook al bedrogen en ik geloofde in eerste instanties zijn leugens, de vrouw die mij waarschuwde was geen heks of gek mens maar wou niet dat ik dit ook zou meemaken. Ik neem nu even de tijd om alles op een rijtje te zetten, ook al zoekt hij nog steeds contact, ook mijn schoonouders blijven contact houden en steunen hem niet in deze keuze. Ik heb hem even geblokkeerd, we hebben samen een kind maar ik wil m'n kind hierin niet betrekken! Zijn er toevallig moeders die dit ook meegemaakt hebben? Hoe gingen jullie hiermee om?
mo - 4 aug 2022
ik kom net uit een relatie van 30 jaar waarbij ex afgelopen 2 jaar stiekem coke gebruikte. aan het eind van de relatie is hij doorgedraaid en stalkte hij me. de relatie was amper officieel uit en toen had hij al een ander binnen een week waar hij gelijk mee samenwoont. hij heeft de kinderen verteld dat hij verliefd en gelukkig is en dat hij me daardoor niet meer stalkt (stopte ermee na 2 weken een relatie met haar). hij vertelde de kinderen dat ze dit niet aan mij mochten vertellen aangezien hij bang is voor stagnatie mbt uitkoop van de woning (ik koop hem uit). ik ben er kapot van, hij heeft onze relatie kapot gemaakt door stiekem coke te gebruiken daarvoor waren we super gelukkig. nu ben ik ingeruild en hij gaat op een sneltrein verder. we praten niet met elkaar en relatie is via e app beeindigd. ik kreeg op aandringen van kinderen een mail van ex dat hij een ander heeft. en dat hij gestopt is met de coke omdat ze nieuwe vriendin dit niet wilt. dat doet mij zo veel verdriet stiekem gebruiken voor mij en stoppen voor ze nieuwe vriendin, ik moet door maar moet door een flinke zure appel door.
De andere kant - 6 aug 2022
Ik zou hier ook graag een reactie willen plaatsen als zijnde ervaring nog vanaf de andere zijde. Na 6 jaar bewust single te zijn geweest (alleen een man die ‘echt’ en ‘oprecht’ is wilde ik beter leren kennen) kwam ik onverwachts een man tegen waarmee het direct klikte. De vlinders vlogen sinds jaren weer door m’n buik en de weerstand die ik bij eerdere dates in die 6 jaar had gevoeld waren er niet! Hij lag echter in scheiding en hem was de scheiding aangezegd nog geen maand voordat we elkaar tegen het lijf liepen. Zij was degene die de stekker eruit had getrokken en had een andere man. Deze man was inmiddels al voorgesteld aan de kinderen (8 en 9)! Toen ze doorhad dat hij contact had met iemand heeft zij de kinderen laten uitzoeken wie ik was, en vervolgens nadat ze m’n naam had ontdekt aan de kinderen verteld dat ‘papa sex had met iemand anders’…… over een zieke geest gesproken. Ik wist letterlijk niet wat ik meemaakte dat ik dit hoorde. Ikzelf heb geen kinderen en ben er ook nog niet aan toe om moeder te worden en/of de moederrol op me te nemen voor twee die niet van mij zijn. Ik werd verliefd op hem en wilde eerst uitzoeken of dit een blijvertje was en wilde eerst elkaar goed leren kennen alvorens de kinderen in mijn leven betrokken werden, zowel voor hen als voor mijzelf. Echter bleek zijn ex er een met de ‘h’. Zij bepaalde, wilde geld en een nieuw leven met haar nieuwe verovering ten koste van alles. Dit gaf een enorme druk op mijn nieuwe vriend en zo ook op onze relatie. De druk en de ziekelijke gedragingen zowel omtrent de omgangsregelingen mbt de kinderen en de scheiding als de wijze waarop zij mijn nieuwe vriend behandelde en de kinderen als ‘ flying monkeys’ inzette ook voor informatie over mij, heeft een enorme druk op onze relatie gelegd. Voor mij was dit teveel. Ik voelde me niet gewaardeerd, gezien en gehoord daar zij elke dag wel de aandacht op zich liet vestigen met de daarbij behorende stress door het ongeloof van haar acties en de bijgevoegde bedreigingen om dr zin af te dwingen. De kinderen welke ik door de rol als ‘flying monkeys’ niet vertrouwde en de hoofdrol van dit hele drama, werd mij dit allemaal teveel. We zijn een half jaar samen geweest, voor mij een hele prestatie om iemand toe te laten en vlinders voor te voelen en het daar vervolgens een half jaar mee uit te houden. Maar helaas was de druk teveel voor hem om mij überhaupt te kunnen zien. Ik werd meer gebruikt als adviseur/ therapeut en er bleef weinig ruimte om samen te genieten van wat wij hadden. Ik ervaarde afwijzing en ontkennning voor mijn persoon. Zo was trots vertellen dat hij hopeloos verliefd was aan zijn inner circle iets wat hij uitstelde. Tegenover mij vertelde hij dat hij hopeloos verliefd was en ons officieel verklaarde, tegelijkertijd werd aan zijn vrienden verteld dat hij iemand had ontmoet waarmee hij ‘goed kon praten’. Als we samen liepen en iemand tegenkwamen die hij kon begon hij over z’n scheiding en kreeg hij amper uit z’n mond dat wij samen waren om vervolgens vol trots aan mij te vertellen dat hij twijfelde het überhaupt te vertellen. Voordat we echt besloten te gaan daten heb ik hem gevraagd of hij echt klaar was voor een nieuwe relatie gezien hij net uit elkaar was, hier gaf hij aan dat hij al jaren ongelukkig was en het als een opluchting voor hem was dat het over was. De verklaring wat hij aan mij gaf omtrent de situaties als hierboven beschreven was dat het te snel was voor zijn omgeving en hij bang was voor de reacties. De casus met de bekende zei hij dat het hen niets aanging daar hij toch niet veel contact met hun had. Voor mij daarentegen voelde ik mij geen prioriteit en heb ik hem dit ook aangegeven. Daden en woorden kwamen niet overeen en ik voelde me ontkent. Ik voelde me bijna zijn minnares ipv zijn vriendin ondanks dat ze uit elkaar waren. Ook ik geef mijn tere hartje aan iemand en letterlijk niemand heeft behoefte aan een ex die in de relatie meeloopt en in ons geval de hoofdrol opeist. Dit heeft geresulteerd in een pauze tussen ons van mijn kant. Voor mij om weer op adem te komen daar de stress en de problemen in ene mijn problemen waren geworden en ik die stress niet meer uit m’n lijf kreeg, waar ik voor ik hem ontmoette goed in mij vel zat en een heerlijk onbezorgd leventje had. En voor hem om eens eerlijk naar zichzelf te gaan kijken en even op zichzelf de dingen te gaan verwerken en op eigen benen te gaan staan. Of een pauze afdoende is? Ik durf het nu niet te zeggen, als ik aan hem terug denk zie ik wel dat het een hele lieve man is waar ik kriebels voor had, maar de grote donkere wolk overheerst want ik koppel hem ook aan alle ellende en drama. Daarbij de vraag: wil ik een man die mij niet ziet, die niet de behoefte voelt er voor mij te zijn, waar ik het opvang net moet zijn. De kar die ik zomaar bleek te trekken bleek te zwaar. Hoe zij dit met die nieuwe man direct als vervanging in haar leven doet? Ik heb geen idee, via de kinderen kwam ik er wel achter dat het gesprek blijkbaar vaak over mij ging. Ik lees in bovenstaande reacties veel afgunst en verdriet om het feit dat de partner waar nog gevoelens voor zijn is doorgegaan met een andere man/vrouw. Die pijn begrijp ik ook (6 jaar alleen om een reden) in deze situatie is dat ook zo voor mijn nieuwe vriend met mij als zijn nieuwe vriendin. Voor nu heb ik besloten heel ver weg van alles wat hiermee te maken heeft te blijven puur voor het behoudt van m’n eigen gemoedsrust en welzijn. Hoe spijtig ik het ook vind.
Walter - 19 nov 2022
Mijn verhaal is ook net als die van jullie zeer complex en pijnlijk. Mijn vrouw en ikzelf waren 12jaar samen. We hebben twee jonge kinderen van 2,5 en 5,5 jaar. Ze praatte tot een maand of 10 geleden van een derde kindje. Maar begon het laatste jaar aan van alles te twijfelen. Het werk, het mama zijn, is dit wel wat ik wil in het leven? Onze relatie? Ze wilde relatie plots therapie en ben hier dan helaas niet in meegestapt. Maar het kon er eigenlijk nog best liefdevol aan toe gaan. Of dat was waarschijnlijk een illusie denk ik dan… We gingen in Juni nog naar een trouwfeest en ze gaf aan over de locatie, dit is echt iets voor ons als we zelf nog zo’n feest geven. Midden juni gingen we een weekend weg met een bevriend koppel waarbij de man in kwestie een zogenaamde jeugdvriend dooppeter is van ons zoontje. Eind juli gingen we met de kindjes enkele dagen tussenuit maar dat verliep niet zo soepel, wat ik ook deed. Vaak zat het erop. Was een soort staartje van de laatste weken. In het weekend kwamen we thuis en zagen 3 dagen op rij dat bevriende koppel. Twee dagen later gaf ze me aan ze verliefd was geworden op de dooppeter van ons zoontje. Ze haar hier zo schuldig over voelde etc. Dan terug twijfel om 2 dagen later de stekker volledig uit te trekken, omdat ze het erg vond ze die gevoelens zelfs al toeliet… De breuk heeft men eigen ogen wel doen opengaan en heb me 3 weken laten opnemen en bleek OCD te hebben. Maar zei heeft me laten vallen als een baksteen. En die zogenaamde vriend gaf nog aan dat het niet wederzijds was en me zogezegd te steunen. Hij was zelf pas verloofd en ze waren bezig voor kindjes. Nu zijn we 3 maanden verder. Nam ik die vriend ook voor alles in vertrouwen maar nu blijkt ze hem is blijven contacteren, ze afspraken en effectief een affaire hebben. Zijn verloving kapot en ons huwelijk ook. Tevens de man van één van haar beste vriendinnen ‘afgenomen’. Ze weet nochtans hij een gebruiker is maar dit zal hij wel verbloemd hebben uiteraard en de roze wolk ziet wel alles door de vingers. Ondertussen hoor ik overal welk beeld ze van mij creërt, alles buiten proportioneel. Hoe ongezond alles wel niet was, ik een fysiek geweldenaar kon zijn enzovoort. Ook naar mij toe doet ze dit en is ze er steevast van overtuigd zei het slachtoffer is… Het is natuurlijk de enige vorm van verdediging die ze heeft. Dat ze mij dit aandoet is erg, van die zogenaamde jeugdvriend maar te zwijgen. Maar de kinderen, haar vriendin… Alles is ook zo razendsnel en bevliegend gebeurt… In mijn ogen rust hier geen zegen op maar ondertussen zijn er onherstelbare brokstukken gemaakt.
Alex - 22 mei 2023
Iedereen die in zo'n situatie zit wens ik veel sterkte en wijsheid toe. Helaas kan ik uit ervaring spreken waarbij mijn partner na 12jaar 2 kleine dochtertjes, gelijk een dag na het beëindigen van onze relatie al begon te daten. Ontzettend pijnlijk en respectloos, de boosheid en machteloosheid maken je gek maar je kan er helemaal niets aan doen. Niets wat je zegt kan je ex van gedachten veranderen, het enige wat je kan doen is de situatie accepteren en het zo snel mogelijk een plek voor je zelf geven zodat jij weer verder kan. Ik weet het, het klinkt simpel en te gemakkelijk je gedachten zijn iedere seconde van de dag met je ex bezig maar besef je dat dit zinloos is. Gun je zelf de tijd om het te verwerken, accepteer het verdriet en probeer bovenal vooruit te kijken. Helemaal wanneer er kinderen in het spel zijn moet je er voor hen blijven zijn en laat je niet gek maken door het verraad. Op den duur zal de ergste pijn slijten, je denkt minder vaak aan je ex en je je beseft dat je klaar bent om door te gaan. Tevens realiseer je dat een persoon die jou dit aan kan doen geen plek in jouw leven mag en kan hebben. Houd je vizier gericht op de toekomst en sta open voor nieuwe ervaringen. Veel sterkte
Anna - 3 jun 2023
Mijn man heeft sinds een aantal weken contact met een collega waar hij verliefde gevoelens voor heeft. Ik heb hiervoor begrip op gebracht en benoemd dat dit een signaal, is dat wij iets uit te zoeken hebben samen. Hem gevraagd haar op een zijspoor te zetten, dat wilde hij niet. Ik ben er kort daarna achter gekomen dat hij meerdere keren seks heeft gehad met haar in ons gezinshuis. Ik was bereid hem dit te vergeven en samen voor onze relatie vechten met therapie etc. Na een aantal weken heeft hij aangegeven dat niet meer te willen. Hij is verliefd en wil met haar verder. Hij wil scheiden. Mijn hele leven staat op zijn kop, we hebben 2 kinderen die nog van niets weten. Hij heeft altijd gezegd niet vreemd te zullen gaan en niet van de ene relatie in de andere te stappen. Dat doet hij dus wel. We zijn nog niet eens gescheiden. Hij gaat nu vrolijk en gelukkig door het leven. Ik voel me vernederd en ingewisseld. Onze relatie had al zo zijn problemen, maar de manier waarop hij het nu beeindigt, doet immens veel pijn, na 18 jaar samen. Had dan tenminste het fatsoen gehad om het eerst netjes met mij af te ronden, zo respectloos. Ik ga een onzekere toekomst tegemoet, ik moet sterk blijven voor mijn kinderen. Wat is dit ongelofelijk zwaar.
Anoniem - 15 jul 2023
Bedankt voor je blog! Mijn ex en ik zijn nu 2 maanden gescheiden. Wij hebben samen 2 fantastische jongens van 6 en 7 jaar. Eind vorig jaar ben ik er achter gekomen dat hij appte met een andere vrouw, aangezien dit de 2e al was heb ik aangegeven te willen scheiden. Gaandeweg ben ik er achtergekomen dat hij tijdens onze relatie ook al met haar ging. Zij is 12 jaar jonger dan dat ik ben en zet mijn ex logischerwijs op de eerste plek. Ik was volgens hem teveel moeder en hij vond het niet leuk dat hij bij mij niet op de eerste plaats kwam. Na 1,5 maand uit elkaar zijn onze kinderen voorgesteld aan haar, is hij ze 3x vergeten en in één weekend wilde hij liever bij zijn vriendin zijn dan bij onze kinderen. Onze jongens zijn voor de eerste keer met mijn ex en zijn vriendin op vakantie en hij heeft haar van de week ten huwelijk gevraagd. Hij heeft me zo veel aangedaan samen met zijn moeder die mijn zwarte noemt dat ik alleen maar blij kan zijn dat we beide verder gaan met ons leven! Enige zorg die ik heb is dat ik niet wil dat onze jongens denken dat je vrouwen of moeders zomaar even kan inwisselen voor andere exemplaren en dat relaties zomaar komen aanwaaien en je niet hoeft te werken aan een gelukkige relatie. We zullen zien wat de toekomst brengt….