Wat is scheiden heftig! Blog Vera

Wat is scheiden heftig. Ik voel me overweldigd. Er is zoveel te regelen en ik heb geen overzicht. Ik ben zo emotioneel en uit balans dat ik niet het gevoel heb dat ik er al klaar voor ben om belangrijke beslissingen te nemen. Ik heb zelfs nog geprobeerd om hem terug te krijgen. Geen idee waarom, het is helemaal niet logisch. Helemaal niks is logisch en alles is onzeker. 

De werkelijkheid is lelijk

Waar ik eerst nog optimistisch was dat we dit samen goed konden regelen. Dat we misschien nog wel af en toe leuke dingen konden blijven doen samen. Geen partners meer, maar nog wel samen ouders. Waar ik dacht dat einde relatie ook einde van de ruzies zou kunnen betekenen. Zie ik nu dat ik niet alleen de relatie maar ook de scheiding heb geromantiseerd. De werkelijkheid is lelijk, het is pijnlijk, het is vies en rauw.  Als een open, ontstoken wond die maar blijft etteren.

Ik wilde dit echt graag in goed overleg regelen met een mediator, maar de mediator waar we zijn geweest gelooft hem op zijn woord en vindt dat ik hem zwart maak. 

Ik voel me dom. Dom dat ik niet zie wat hij doet en dat ik niet adequaat kan reageren. Dat ik tijdens het gesprek met de mediator mezelf boos maak over zijn gedrag en hij daar de vermoorde onschuld speelt. Dat zij hem gelooft omdat ik de emotionele mafkees ben. Hij hoeft helemaal niks negatiefs over mij te zeggen. Het enige wat hij hoeft te doen is alles wat ik zeg weglachen en de charmante voorbeeldige en betrokken vader spelen die hij nog nooit is geweest en waarschijnlijk ook nooit zal worden.

Ik ben de emotionele mafkees

Dat ik die emotionele mafkees ben heeft een logische verklaring. Volgens de psycholoog heb ik last van een depressie/burnout. Dat is niet gek als ik kijk naar hoe de laatste jaren zijn verlopen. De vruchtbaarheidsproblemen, mijn beste vriend die ziek werd en overleed aan kanker, de relatie die zich richting een echtscheiding ontwikkelde.

Tel daarbij op dat ik voor de zoveelste keer zonder werk zit en ik me dus financieel erg onzeker voel. Ik kan daardoor ook niet in ons koophuis blijven wonen met de kinderen en de onrust die dat met zich meeneemt is vreselijk. Niet weten waar je straks moet wonen en het gevoel dat je daar weinig invloed op hebt is echt slopend.

In ieder geval heb ik kunnen regelen dat ik even vrij ben van sollicitatieverplichtingen. Ik heb alles uitgelegd bij het UWV en krijg voorlopig een ziektewetuitkering. Omdat ik parttime werkte om voor de kinderen te kunnen zorgen is die uitkering niet eens genoeg om alle vaste lasten te kunnen betalen.

Ik kan aanvullende bijstand aanvragen maar dat kan alleen als hij zich uitschrijft van dit adres. Zolang hij dat niet doet zal hij dus het grootste deel van de vaste lasten moeten blijven betalen. Daar is wel een hoop gedoe over. Hij belooft vanalles maar komt daar steeds op terug.

Eigenlijk wist ik het al langer

Ondertussen weet ik ook waarom. Eigenlijk wist ik dat al langer maar nu weet ik het zeker. Hij heeft een ander. En zij bemoeit zich met alles.

Ik wist het eigenlijk al weken, dat van die ander, misschien zelfs al maanden. Maar dat zijn van die dingen die je liever niet wil geloven en waarmee je hem pas wil confronteren als je het zeker weet. Hij kwam soms een hele nacht niet thuis maar had dan wel een verklaring waar hij dan geweest was.  Die geloofde ik maar half, maar ik kon ook niet hard maken dat het gelogen was. Hij zat hele dagen naar zijn telefoon te staren. Ik vermoed dat hij met haar aan het appen was, maar ook dat kon ik niet bewijzen.

Achteraf bleek het hele dorp het al te weten, dat was dus wat ik al die tijd voelde. Als ik ergens binnen liep dan voelde ik hun blikken. Alsof zij iets wisten wat ik niet wist, alsof ze medelijden met me hadden, alsof we het gesprek van de dag waren.

Waarom liegen?

Ik durf hier niet te zeggen wat ik gedaan heb om het zeker te weten. Het is iets waar ik niet trots op ben, iets waar ik me voor schaam. Het belangrijkste is dat ik het nu zeker weet. Ik weet dat ik niet gek ben, dat ik het me niet inbeeld, maar dat hij gewoon blijft liegen. Geen idee waarom. Onze relatie is over dus waarom nog liegen over die nieuwe relatie?

Hij is trouwens niet de enige die liegt in die nieuwe relatie. Zijn nieuwe vriendin heeft blijkbaar tegelijkertijd nog iemand anders geprobeerd bij zijn partner weg te krijgen. Ze had er twee tegelijkertijd en heeft de één een ultimatum gegeven om te kiezen voor haar of voor zijn partner. Ik waarschuw hem nog voor haar. Achteraf gezien niet slim, want nu sta ik 2-0 achter. Ik ben in hun ogen die vervelende, jaloerse ex geworden die leugens verspreidt over de nieuwe vriendin.

Ik ben Vera. Inmiddels is het ruim 8 jaar geleden dat ik gescheiden ben, maar dingen lopen nog steeds niet lekker met de vader van mijn jongens. Ik neem jullie graag mee door het verloop van mijn scheiding en de stappen die ik zette in mijn nieuwe leven na de scheiding. 

Lees ook de andere blogs van Vera.