Mijn oudste, Mees, ziet een foto van mijn nieuwe vriend en vraagt “mama, is dat je nieuwe vriend?” en zo vertel ik mijn kinderen ongeveer 1,5 maand nadat ik mijn vriend, Eve, heb leren kennen dat mama verliefd is. Ik laat foto’s zien van hem en van zijn dochter Soleil. Ze reageren gelukkig enthousiast. Ook de jongste, Ties, waarvan ik twijfelde hoe hij erop zou reageren. Gelukkig heeft papa al bijna anderhalf jaar een vriendin dus is het niet geheel vreemd. Ze stellen allebei vragen en Mees stuitert van blijdschap. Hij is eufoor. Even later… “mama ik wil je iets vertellen maar ik durf niet”. Maar ik weet het al… “ik geloof dat je verliefd bent op Soleil”, ze is een mooi lief meisje van zes met prachtige grote ogen. Hij bloost, hij straalt en een “jah” bevestigt dat wat ik zie.
Eve en ik willen nog even wachten zodat we elkaar iets langer kennen voordat we de grote meet&greet gaan doen. We fantaseren er wel al over en onze ideeën komen overeen; in het nieuwe jaar met zijn vijven iets leuks gaan doen. Enkele weken later beseffen we ons dat we oudejaarsavond samen zouden kunnen zijn, maar mijn kinderen zijn bij mij, zijn dochter niet bij hem. En dat druist in tegen het voorgenomen plan: meet&greet met z’n vijven en niet gesplitst. Veel van zijn vrienden hebben al plannen en sommige opties heeft hij gewoon geen zin in… dus het wordt een avondje home alone, bank en filmpje voor hem. We hebben het er nog over gehad, maar hem maakt het niets uit en hij wil liever dat we over een paar weken de ontmoeting met z’n vijven doen. Dus dat is en blijft het plan.
In de tussentijd vragen mijn kinderen, vooral Mees geregeld naar mijn vriend en zijn dochter. Hij wil ze zó graag ontmoeten. Hij kan niet wachten…
Oudejaarsavond breekt aan. Ik ga met mijn jongens naar mijn beste vriendin, die geven een klein feestje. Het is zó gezellig, relaxed sfeertje, mijn kinderen amuseren zich volop, maar iets ontbreekt. Ik mis hem. Het voelt niet goed dat hij alleen thuis zit. Iedereen vraagt waarom mijn nieuwe liefde er niet bij is en ik leg uit dat we daar zo voor gekozen hebben in verband met de kinderen. Maar het knaagt en blijft knagen. We hebben een ontzettend heerlijke week met z’n tweeën achter de rug. Steeds sterkere verbinding tussen hem en mij. Hij hoort hier naast me. Ik bel met hem en stel voor dat hij toch komt. Na wat twijfels besluiten we dat ik het voorleg aan mijn kinderen. Even later vraag ik ze of ze het leuk zouden vinden als hij komt. Hun oogjes worden groot, een sprong in de lucht, “yessss!!” roept Ties. Mees rent naar mijn beste vriendin en zegt vol vreugde “mijn stiefvader komt”. Het is in een keer duidelijk!!
Vanaf 23u vraagt Mees zo ongeveer iedere 5 minuten of het nog lang duurt voordat Eve komt. Als Eve om 23.40u binnenstapt ontmoet hij hem verlegen. Na een hand en een praatje houdt hij hem van een afstandje in de gaten. Ik wek Ties die net een half uur geleden de strijd van zijn slaperige ogen verloren heeft en zodra zijn oogjes goed open zijn is ook daar hun eerste ontmoeting.
Het aftellen is begonnen…. 10, 9, 8, … 3, 2, 1…. Gelukkig nieuwjaar!!!
Bij knallend vuurwerk bekijken ze hem van een afstandje…
En weer binnen in het warme huis zegt Mees tegen Eve: zullen we een spelletje doen op de Wii?? En zo zit mijn nieuwe liefde, een uur na de ontmoeting, op de bank tussen mijn kinderen in te racen in een of ander Mario Kart wagentje.
Ik ben Marieke, 40 jaar, moeder van Mees van 8 en Ties van 5,5 jaar oud. Ik ben gescheiden sinds begin 2015. De scheiding was een van de beste keuzes van mijn leven. Ik sta sinds die tijd weer in mijn kracht, voel me sterker en vrouwelijker dan ooit. Met mijn ex en zijn nieuwe vriendin heb ik gelukkig goed contact. Sinds een aantal maanden is er een geweldig leuke en lieve man in mijn leven, Eve. Samen met mijn jongens, Eve en zijn dochter Soleil ervaar ik nieuwe dingen, nieuwe liefde en twee gezinnetjes die beetje bij beetje meer bij elkaar gaan horen…
REAGEER OP DEZE BLOG