Is een intercultureel huwelijk één van de oorzaken van scheiden? Of toch niet?
Op het internet lees ik regelmatig dat het interculturele huwelijk één van oorzaken is van scheiding. Het is waar dat een intercultureel huwelijk met veel meer obstakels en verschillen (interculturaliteit) te maken heeft dan een niet intercultureel huwelijk. Verhoudingsgewijs is het aantal interculturele huwelijken dat in een scheiding eindigt hoog in vergelijking met niet interculturele huwelijken.
Toch zijn er veel mensen die een intercultureel huwelijk aangaan en daarin erg gelukkig zijn. Zij vinden daarin kwaliteiten die ze moeilijker hadden kunnen vinden in een niet-interculturele relatie. Het is belangrijk om ook van die kwaliteiten doordrongen te zijn, omdat het je kijk op interculturele huwelijken evenwichtig houdt; het maakt dat je perspectief blijft zien, naast de hobbels die er zeker ook zijn.
Wat zijn de kwaliteiten van een interculturele relatie?
Natuurlijk biedt een goede interculturele relatie eerst en vooral hetzelfde als elk andere gelukkige relatie: warmte, liefde, steun, bescherming etcetera. Dat zijn immers de basisvoorwaarden voor élke goede relatie.
Een interculturele verbintenis biedt daarnaast de mogelijkheid om over je eigen culturele, religieuze, nationale zone heen te kijken en in die andere zone zaken te ontdekken die je aantrekkelijk vindt of die je raken. Je mag je deze zaken eigen maken, toe-eigenen, een plek geven in je leven. Met een goede interculturele relatie krijg je de toegang tot twee zones.
Een interculturele relatie kan toegang geven tot andere, verrassende, onverwachte manieren van omgaan met elkaar, omgaan met familie, man-vrouw verhoudingen, opvoeding, religie, werk, tijd of maatschappelijke vraagstukken en geeft je de kans om een manier te vinden die mogelijk beter bij je past dan de manier je gewend bent vanuit je eigen familie of eigen etnische omgeving. In die zin is het woord ‘verrijkend’ beslist op zijn plek. Het geeft je de gelegenheid om vanzelfsprekendheden kritisch onder de loep te nemen en te verruilen voor iets dat nu beter past.
Denk daarbij ook aan de rijkdom die kinderen ten deel valt die in een stabiele interculturele relatie geboren worden. Verschillende zones, verschillende achtergronden, verschillende culturen. Ideaal gezien kunnen kinderen hier uit hun eigen visie samenstellen.
Kortom
Interculturele huwelijken worden meestal geassocieerd met problemen. Het klopt dat interculturele huwelijken met meer verschillen en daarmee hobbels te maken hebben dan niet-interculturele huwelijken. Tegelijkertijd is het heel belangrijk om te beseffen dat bij een interculturele relatie/gezin, de partners en kinderen een ruimer scala aan normen, benaderingen en tradities ter beschikking staat om hun persoonlijke groei en gezinsleven vorm te geven. Partners kunnen daarmee passende oplossingen vinden die ze binnen hun eigen culturele, etnische kring niet aantroffen.
Heb je na het lezen van deze blog vragen, neem dan gerust contact op!
Nasrien Goelmohamed
InjeRecht
REAGEER OP DEZE BLOG