Voelen…
Ik voel en zie aan van alles dat het niet
zo goed met je gaat.
Ik zie het aan de manier waarop je reageert.
De manier waarop je excuses maakt.
Ik voel gewoon dat je niet voor jezelf staat.
Misschien komt het omdat ik inmiddels zelf een harde les heb geleerd.
Omdat ik ook alles maar door de vingers zag.
Het maakte dat ik dierbaren de rug heb toegekeerd.
En eindelijk tegen mezelf zei: “kies voor jezelf, ja ’t mag!”
Maar vaak zijn situaties zo ingesleten.
En heb je geleerd er vooral voor anderen te zijn.
Ook heb je jezelf aangeleerd je eigen gevoelens te negeren en ‘vergeten’.
Totdat je op alles vast loopt en inwendig huilt van de pijn.
Pijn van het kwijt zijn van je eigen identiteit.
Opgebrand van alle eenzaamheid, verdriet en zorgen.
Moegestreden van de strijd.
Weer opzien tegen de dag van morgen.
Ik weet inmiddels hoe bevrijdend ‘ergens uitstappen’ voelt.
Maar ook hoeveel angst en onzekerheid dat geeft.
Misschien snappen we beiden over enkele jaren wat ik met deze woorden destijds heb bedoeld.
Maar het is niet iets wat jij nu zo beleeft.
Ondanks dat ik haarfijn aanvoel hoe het nu écht met je gaat.
Mijn intuïtie sterk ontwikkeld is.
Geef ik je enkel soms wat wijze raad.
Totdat je zelf inziet: “ik geloof dat ik ergens in mijn leven iets mis”
Arlette - 19 okt 2018
BESTE Dank je voor het gedicht,ikzelf zit in een positie,van een 4 de maal breuk...al 2jaar in een huis wonen met iemand waar ik geen enkel emontieel binding mee heb... En dan nog letterlijk in de koud moet zitten,omdat we hier een kachelsytem hebben dat alleen met houten kolen kan gestookt worden om de aangesloten radiadors een beetje op te warmen..En dus van 12uur avonds uitgaat tot 9.30 smorgens Heb fybromyolgie, rug en nekopratie over jaren heen..Ga dus niet uit werken om andere mensen te kunnen zien...Geen contact met kinderen of geen vriendin en op 2 na die ik kan bellen,maar afstand is te ver om elk jaar regelmatig te zien BEN INGESCHREVEN VOOR SOCIAAL APP,MAAR HEB DAAR OOK ANGST VOOR OMDAT IK DAN NOG MEER ONKOSTEN HEB DAN NU HIER...WEET ECHT NIET HOE IK HIER UIT GEERAAK EENZAAMHEID VREED JE INDERDAAD KAPOT BEN 57 JAAR EN ZIE DAN DAG DAGELIJKS BEGRAFENISSE recht over mijn deur...wie kan helpen?
Nieuwe Stap - 20 okt 2018
Namens Femke: Eerlijk gezegd weet ik niet goed wat ik ermee aan moet met al die woorden. Bij mij komen ook dingen als ' echt voor jezelf opkomen en kiezen' en 'de ballen hebben om uit situaties te stappen die je niet blij maken', op. Want je geeft mij de indruk wel dat nadat je al 4x gescheiden bent, je er blijkbaar nog niet veel van geleerd hebt. Klinkt onaardig en streng, maar je blijft zitten in omstandigheden waar je niet blij van wordt. JIJ bent de enige die je leven kan en moet inrichten. Alleen jij!! Daarin moet je zelf stappen zetten en keuzes maken hoe moeilijk, eng, lastig, ingewikkeld ook! Ga in therapie, werk aan jezelf, zoek contact met maatschappelijk werk wat gratis is vanuit gemeente of zoek contact met gemeente, sociaal domein, die hulp in gang kan zetten. Jij hebt de regie over je eigen leven, ook al ben je daarin soms beperkt! Zorg dat je daar stappen in maakt, dan zul je zien dat er vanzelf mensen op je pad komen en mooie dingen. Je moet ze alleen ook wel willen zien en stappen durven zetten!. Veel sterkte en succes! Femke
Nieuwe Stap - 19 okt 2018
Och Arlette, wat zit jij in een moeilijke situatie! Ik wil je aanraden om lid te worden van onze gratis community zodat je met anderen in contact kan komen. Ook kan je wellicht via je huisarts hulp vragen. Heel veel sterkte!