Een hart onder de riem voor stiefmoeders van blogster Tessa

De toekomst

En daar sta je dan. Na al die jaren praten over jouw pijn, jouw lelijk doen tegen de nieuwe liefde van de ex, kom je opeens een liefde tegen die jouw wereld kleurt en mooier maakt. Na al het verzet tegen andere mensen, het praten over wat jou is aangedaan, jouw tegenhouden van de nieuwe situatie, jouw moeilijk doen, zou het maar zo kunnen dat jij opeens verliefd wordt en die persoon in de mix wil brengen. En nu?

Gun nieuwe liefde een plek

Waarschijnlijk heeft jouw nieuwe liefde zelf ook kinderen en dan zul je merken dat het allemaal nog veel complexer wordt. Dat jouw ex dan weer raar tegen jouw nieuwe liefde gaat doen, is toch te verwachten? Of vind je dat nu opeens heel gek? Ik zou het in ieder geval jammer vinden en zoals ik streed voor mijn plek in de mix, zal ik ook met mijn man praten om jouw nieuwe liefde ook een plek te gunnen in dit geheel. Of mag ik me daar ook weer niet mee bemoeien?

Ergens hoop ik dat je je dan mijn blogs herinnert. Dat je dan ziet dat de vijand en de indringer die je eerst beschreef, nu naast jou op de bank zit en bij jou hoort. Ik hoop dat je dan die arm om jouw geliefde kan slaan en kan kijken vanuit de verschillende oogpunten en hem of haar kan steunen in dit proces. Niet om jezelf op de borst te kunnen slaan en triomfantelijk te kunnen laten zien hoe goed je bezig bent – waar je mij nu mogelijk van beschuldigt-  maar in harmonie en uit liefde voor en naar jouw kinderen. Jouw kinderen, mensen van de toekomst. Geef ze een boodschap mee. Niet vanuit boosheid maar uit liefde. Niet uit pijn wat jij moet missen en wat zij moesten missen, maar met open ogen naar de wereld en hoe mooi die kan zijn.

De wereld van de stiefouder

Ik schrijf deze blogs, omdat ik vind dat de wereld van de stiefouder meer belicht kan worden. Het is geen makkelijk pad en er is echt nog weinig begrip. Ik schrijf Stiefmoeder ja, niet omdat ik de moeder wil zijn, maar omdat het op dit moment nou eenmaal deze naam heeft gekregen in de wet. Als je daar moeite mee hebt, zet je dan in om de wet te veranderen in plaats van het af te reageren op de stiefmoeder, die zich van jou geen stiefmoeder mag noemen. Je struikelt over het tweede deel van het woord ‘moeder’, maar ik hoor zelf vooral het nare woord stief. Toen ik ging trouwen, was ik me er vervolgens wel bewust van dat door die handtekening de kinderen vanaf dat moment ook wettelijk mijn verantwoordelijkheid zouden worden. En eerlijk gezegd was ook dat best even slikken. Terwijl je op dat moment ook beseft dat mochten mijn man en ik weer uit elkaar gaan (een groot deel van dit soort relaties redt het niet volgens de statistieken), dat ik geen rechten heb, geen rechten om het kind te kunnen blijven zien. En toch ging ik dapper door.

Hart onder de riem voor stiefmoeders

Ik schrijf deze blogs om te zorgen voor begrip, zodat hopelijk de slagingspercentages van dit soort relaties hoger wordt. Daar heb jij als gescheiden ouder ook een rol in en ik vind dat je die rol met je beste weten goed kan invullen. Ik schrijf deze blogs ook om de stiefmoeders een hart onder de riem te steken. En omdat ik uit eigen ervaring weet hoeveel schade een stiefouder kan aanrichten als het kennelijk te moeilijk wordt met de kinderen van de nieuwe partner en alles er om heen.

Als jij ooit een nieuwe partner krijgt – ik hoop dat, want liefde beleven is een prachtig iets – denk je dan terug aan deze blogs? Je hoeft het nu niet met me eens te zijn, je hoeft mij niet te mogen… maar het is wel de toekomst van jouw kinderen.

Ik ben Tessa, sinds bijna 10 jaar stiefmoeder van de kinderen van mijn partner die om het weekend ook bij ons wonen. Het zijn leuke jongens en het brengt veel gezelligheid, maar het is ook nog steeds wel een beetje een zoektocht naar mijn rol in het geheel.

Lees ook de andere blogs van Tessa.