Het is dinsdag, laat in de ochtend, zittend achter m’n laptop start ik mijn dag op. Thuiswerken, doe ik meer en meer de laatste tijd, zodat er meer “gezinstijd” is.
Het stopt hier tussen ons
Dan stapt Carmen binnen. Ze gaat iets zeggen maar haar houding is vreemd, valt me op. Het liep al een tijdje niet zo lekker tussen ons, maar met inmiddels 13 jaar ervaring, is dit voor mij gewoon weer een episode met wat meer downs, niet echt verontrustend.
Carmen vertelt: “ ik wil niet meer met je verder, het stopt hier tussen ons”.
De blik in haar ogen
Los van het feit dat dit een boodschap is, die ik niet had zien aankomen, die onze wereld op zijn kop zet en die in mijn beleving totaal niet past bij ons dipje, is hetgeen wat de meeste indruk op me maakt, de blik in haar ogen.
Carmen kijkt me aan met een vuur en haat in haar ogen die een vreemde mengelmoes aan emoties in me oproept. Verward, bang, nieuwsgierig, om er maar een paar te noemen. Vlug stamel ik nog: “Kunnen we er nog over praten?” maar dat wordt onmiddelijk met een felle “nee” beantwoord.
Met haar blik diep in mijn netvlies gebrand, vraag ik haar om dit gesprek te staken en me even tijd te geven om dit in te laten dalen.
Wie was die persoon
Carmen verdwijnt, ik plof in m’n burostoel en vraag me ernstig af; “Wie was die persoon, die zojuist in 30 seconden ons leventje overhoop gooide?”. Dat kan helemaal niet, dat gaat ons niet gebeuren, dat hebben we altijd tegen elkaar en tegen de kinderen verteld.
Nou heeft Carmen wel vaker opvliegingen, dus laat dit er dan ook zo eentje zijn. We komen hier ook wel weer uit! Weekendje weg zonder de kinderen, elkaar eens diep in de ogen kijken, een en ander uitpraten én door!
Wil het voorval natuurlijk niet bagatelliseren, dus gelijk op zoek naar een mediator. Die onderzoeken immers altijd eerst de reparatie mogelijkheden. Die dag niet veel voor de werkgever gewerkt, wel een longlist gegenereerd met een aantal gekwalificeerde mediators. Wat een dag!
Ik ben 49 jaar, papa en co-ouder van meisje 14, jongen 12, meisje 9. Welgeteld 9 maanden gescheiden. Traditioneel gezin, moeder fulltime thuis, pa werkt en is vaak zakelijk onderweg. Scheiding komt onverwacht, maar als het moet gaan we dit hélemaal goed doen. Gezamenlijke vakanties, dicht bij elkaar blijven wonen, alles in goed overleg. Totdat…
Eline Stap - 18 dec 2019
Ja, altijd een heftig bericht, zo'n bom. Fijn dat je hierover gaat schrijven, Bob. Ik volg je graag.
Bob - 19 dec 2019
Ga het allemaal delen vanuit mijn beleving en jullie menemen in onze rollercoaster
Amelie - 18 dec 2019
Wat schrijf je fijn. Jouw blog leest echt prettig. Ik kijk uit naar de volgende.
Bob - 19 dec 2019
Dank Amelie, Deel graag mijn ervaringen omdat de blogs van anderen me ook écht hebben geholpen, wordt vervolgd!
Marieke - 19 dec 2019
Je maakt me heel erg nieuwsgierig naar je volgende blog!
Bob - 19 dec 2019
Leuk! nou er is heel wat te delen, soms hilarisch, soms diep triest, absoluut niet bedoeld als vingerwijzing wél closure voor mezelf
Debster - 19 dec 2019
Bob, zucht !
katleen - 2 jan 2020
sterk dat je hierover kan schrijven, ik volg je ook zo kan ik mss wat meenemen voor mijn eigen verhaal
Bob - 7 jan 2020
Hoi Kathleen, 't helpt me bij t verwerken, ook dat gedachte dat anderen steun kunnen vinden in m'n verhaal, zoals ik dat bij andere blogs had, vind ik fijn!
Luisa - 7 jan 2020
Heftig zeg. Hier de bom afgelopen 8 december gevallen. Ik mag nog gaan beginnen met "regelen ". Sterkte met jou rollercoaster !
Bob - 7 jan 2020
Tip: Ga bij de keuze van mediators af op je gevoel, als je voor mediator kiest dan. Wij hebben destijds voor de meest ervaren gekozen, dat pakte slecht uit...
Gert - 3 apr 2024
Beste Bob, Ik zit nu in net dezelfde situatie. Mijn vrouw wil drastisch scheiden, deze is reeds ingezet 1 week na het vallen vd bom. Ze zit in een heftige MLC. Mijn leven plots 10 x 360 gr gedraaid, 6 weken na de bom zat ik alleen op een appartementje, alleen, niet te begrijpen. 17 j samen en 2 kinderen van 10 en 4. Is het bij jou nog goedgekomen.