Nu met de puberstiefzoon in huis voelt het huis rijker en levendiger. Het is moeilijk voor te stellen dat dit eerst anders was. Er is een nieuwe situatie ontstaan en die voelt vertrouwd en goed.
Het voelt goed
Ondanks dat corona echt wel aan de situatie een eigen kleur mee geeft. Ik werk nog steeds voornamelijk vanuit huis, maar hierdoor ben ik ook beschikbaar voor het kopje thee als hij weer van school komt. De puber moet tijdens de wisseling van de lessen in de klas blijven. Mondkapjes op en af en mee. De kennismaking ouders met de mentor gaat ditmaal via Zoom.
Samen laten de puber en ik dagelijks de hond uit en spreken we de dag door. Hoe anders was dit toen hij nog bij zijn moeder woonde. Toen was het contact met hem lastiger en beperkte zich voornamelijk tot de weekenden dat hij hier was.
Nu krijg ik de dagelijkse kleine dingen mee, bespreken we de dag, spreken we door hoe in situaties te handelen. Of soms loopt hij meters achter me, als hij weer in een nukkige puberbui is of ik hem duidelijk heb gemaakt dat zijn gedrag in huis niet okay is. Maar: alles went.
Bij mijn man voel ik soms verdriet opkomen. Verdriet over de jaren die hij gemist heeft. Soms voel je pas wat je gemist hebt, als situaties weer veranderen.
Het is voor iedereen wennen
Ook voor de puberzoon is het wennen. Wennen in een nieuw huis, andere regels, andere school, andere stad, maar dit lijkt wonderwel soepel te gaan.
Voor mij voelt het toch echt wel anders, niet meer naakt door het huis, badkamerdeur altijd dicht en ook het samenzijn met mijn man is anders, intensiever maar toch echt anders.
Maar alles went. En in de weekenden dat de puber nu naar zijn moeder is, voelt het alsof we weer even alles kunnen en mogen en genieten we van de rust met op de achtergrond de leegte die hij nu sterker achterlaat dan anders.
Het is nog steeds een beetje zoeken, het voelt als dat de basis aan het insettelen is. Het went. We gaan door op de weg die we nu in zijn gegaan. Met mij in een stevigere stiefmoederrol dan ooit te voren.
Ik ben Tessa. Al meer dan 10 jaar stiefmoeder van de kinderen van mijn partner. Eerst om het weekend, naar nu de jongste in huis. Het zijn leuke jongens en het brengt veel gezelligheid. Toch blijft het een zoektocht naar mijn rol in het geheel.
Lees ook de andere blogs van Tessa.
REAGEER OP DEZE BLOG