Je relatie redden, verbeteren of verbreken: zes veel voorkomende denkfouten

Onvermijdelijk loop ook jij in je leven tegen denkfouten aan. Denkfouten -ook wel bias genaamd- sluipen stilzwijgend in je gedachten en uiten zich door middel van vanzelfsprekendheden. Je weet gewoon (niet beter…). Het ontmaskeren van die vanzelfsprekendheden en ze inruilen voor een andere gedachte kun je beschouwen als groei. Dit vormt namelijk een opening naar het anders bekijken van en omgaan met je relatie, waardoor je die kan verbeteren!

Denkfout 1: vreemdgaan betekent het einde van mijn relatie

Vreemdgaan kan fysieke of mentale vormen hebben, of zelfs per mobiel gebeuren. Het ligt maar aan je definitie. Hoe dan ook besteed jij of je partner ongewenst aandacht aan een ander persoon. Vreemdgaan of seks hebben met anderen is erg verleidelijk en komt vaak voor. Toch hoeft het niet het einde van je relatie te betekenen. Laat je vooral niet verleiden tot detective-vragen zoals hoevaak, wanneer of hoe het vreemdgaan plaatsvond. Informeer liever naar de betekenis ervan, zo ontstaat een opening naar misschien nog onbetreden gebied in je relatie. Natuurlijk moet je je jaloezie de baas kunnen. Of misschien is die jaloezie ook wel iets om te onderzoeken?

Denkfout 2: als de ander een belofte breekt, kan ik ‘m niet meer vertrouwen

Vertrouwen duidt meestal op jouw verzameling ervaringen en stelregels uit het verleden. Als iemand aan dat lijstje van punten kan voldoen, dan geniet hij je vertrouwen. Maar het is jóuw lijstje, niets meer dan dat. Ieder ander heeft een eigen lijstje. Als je met dat lijstje blijft werken leef je eigenlijk in je verleden. Zou het je lukken om van vertrouwen een besluit te maken en zo vóóruit te leven? Mildheid en compassie zullen je meer brengen dan strengheid en strakheid. De ander zal een buitenechtelijke actie bijvoorbeeld eerder durven op te biechten. Geef vertrouwen en bespreek je twijfels en frustraties, maar laat dat laatste je niet belemmeren om jezelf te beperken in het vertrouwen dat je geeft. Vergelijk het eens met straffen: invoering van de doodstraf leidt niet tot verminderde misdaad.

Denkfout 3: het is beter om nu even afstand van elkaar te nemen

Na een heftige ‘overtreding’ sturen we de ander liefst even het veld uit, of gaan er zelf even uit. Even afstand nemen zal ons goed doen nietwaar? Helaas is dat niet het geval. Je stapt uit de dynamiek en uit je gezinsleven en dat geeft ruimte, natuurlijk. Maar zoek die ruimte liever thuis, met een avondwandeling of op een eigen kamer met een boek. Je zult het moeten oplossen ín je relatie, niet erbuiten. Wat ik ervan terugzie in mijn praktijk, werkt het meestal averechts om afstand te nemen.

Denkfout 4: mijn beste vriend is mijn beste raadgever

Let op wat je doet, want elke vriend en vriendin heeft een mening. Dat hoeft geen professionele weerspiegeling te zijn die jou echt verder helpt. Er zit vaak een eigen voorkeur in (“ik vond m altijd al een beetje raar, wat jij nu ook zegt”) en projectie ligt op de loer (dat betekent dat ze jou het advies geven om iets te doen wat ze zelf ook eigenlijk zouden moeten doen maar wat niet lukt). Voordat je het weet raak je verstrikt in verkeerde adviezen, dus let op. Ga naar een beroeps therapeut en gebruik daarnaast je vrienden om afleiding te zoeken. Scherm je prive-problemen -hoe lastig ook- even af, ook al zouden je vrienden ervan smullen of zich nu gepasseerd voelen.   

Denkfout 5: kinderen zijn sterk en flexibel

Kinderen zijn vrijwel altijd de dupe bij een scheiding. Zij kiezen niet, júllie kiezen en zíj dragen de gevolgen. Daarin zullen ze loyaal zijn ten opzichte van jou en je ex. Die loyaliteit wordt vaak versleten voor sterk en flexibel. Ze houden zich gedeisd, want jij hebt al verdriet genoeg. Ze passen zich aan. Ze lijden in stilte en wellicht schamen ze zich. Hun ouders splitsen op en dat is voor de eeuwigheid. Wat een enorm gemis en verdriet, iets wat ze in hun kinderjaren moeten verdragen door overlevingsmechanismen te ontwikkelen. Jaren en jaren later zal pas blijken wat de schade is die ze hebben opgelopen. Praat met je kinderen, stort niet jouw emoties bij hen uit maar wees de aanwezige en veilige ouder waar zij altijd terecht kunnen.

Denkfout 6: dit gaat me nooit meer gebeuren!

Wij zijn allemaal hard-leers en vaak gedragen we ons onbewust zoals we altijd hebben geleerd ons te gedragen. Laagje voor laagje onderzoeken we in ons leven wie we daaronder werkelijk zijn… tot de tijd dat we ons ‘script’ helemaal hebben ontcijferd, zoeken we het bekende en vertrouwde op. Dat maakt dat herhaling op de loer ligt. Wees alert, investeer in je ontwikkeling, sta open voor feedback en blijf leren. En roep nooit nooit!   

Pep Degens

Relatietherapie Amersfoort e.o.

Lees ook de andere blogs van Pep.