Trots op mijzelf en de kinderen, blog van Lo

Ik woonde net een jaar in het dorp van mijn ex, toen hij vertelde te willen scheiden vanwege zijn vriendin in hetzelfde dorp. Ik werd overspoeld door allerlei emoties en ik had de zorg om drie pubers. Ik zette dapper lijnen uit, in hoe en wanneer we het de kinderen zouden vertellen.

De nieuwe vriendin

Mijn ex en ik konden in het begin nog afspraken maken en redelijk communiceren met elkaar, dit was direct weg toen hij introk bij zijn vriendin. 

Hoe dan verder? Hoe ga je om met de emoties van de kinderen en jezelf? Hier is geen boek over met richtlijnen. Tevens moeten er veel administratieve-, praktische- en opvoed zaken geregeld worden. Ik zette hulpverlening in, om de chaos in mijn hoofd wat op orde te krijgen.

De kinderen zijn voor mij altijd het belangrijkste geweest, maar hoe combineer je dat nu met je eigen emoties? Verhuizen naar een ander dorp wilde ik niet om de kinderen, dat betekent dat ik met vele zaken steeds geconfronteerd zou worden.

Snel kennis gemaakt

Ik heb snel kennis gemaakt met de vriendin van mijn ex. Ik wilde voorkomen dat ik haar onverwachts tegen zou komen en ik wilde een goed voorbeeld geven naar mijn kinderen. Mijn ex zou snel bij zijn vriendin intrekken en hiermee hoopte ik dat het gemoedelijker zou lopen voor de kinderen. De kinderen volgden mijn voorbeeld en maakten kennis met haar. 

Emoties van de kinderen

De eerste tijd na het nieuws van de scheiding worstelden alle drie mijn kinderen met hun emoties. De oudste en jongste lijken het meeste op elkaar en beiden hadden het erg moeilijk. Ze zagen hun vader om het weekend, maar wilden weinig met zijn vriendin en haar kinderen van doen hebben.

De middelste stond er open in, dat had ook te maken met dat ze bij één van haar kinderen in de klas kwam. De andere zou ze in de sporthal tegen komen. De middelste kreeg later meer problemen met haar vader. Ze vindt dat hij zijn vriendin boven hen kiest, dat hij haar regels overneemt en afspraken niet na komt. Ze vindt dat haar vader is veranderd en dit geheel doet veel met haar vertrouwen.

Veranderingen door scheiding

Ik ben door de scheiding ook veranderd, ook in de opvoeding van de kinderen. Ik bespreek veel met ze, leg keuzes uit en het is minder ‘moeten’ thuis. Daarover krijg ik van de kinderen terug dat ze het fijn vinden, dat ik open ben in de opvoeding en als ik het moeilijk vind ze hen dit ook vertel. Dat waarderen ze.

Ik merk dat de kinderen ook een openheid naar mij hebben. Of ze die ook hebben naar hun vader weet ik niet. Hij begrijpt niet dat de kinderen het moeilijk vinden dat ze naast de scheiding, hun vader met iemand moeten delen waar zij niet voor hebben gekozen.

Waar mijn middelste mee worstelt met haar vader, herken ik goed in hoe mijn ex met mij is omgegaan. Als de kinderen worstelen met zaken die gericht zijn op hun vader, dan luister ik waar ze die behoefte hebben. Ik geef hen ook aan dat als ze er iets mee willen ze het kunnen bespreken met hun vader. Ik heb ze ook geadviseerd om met een onafhankelijk iemand te praten en dat ze vooral met elkaar moeten blijven praten.

Het was voor mij belangrijk om zaken in/rond het huis te veranderen en het zo meer mijn/ons eigen te maken. Ik heb dit besproken met de kinderen en samen hebben we nagedacht over wat te veranderen en wanneer. Dit was voor allen een mooi, emotioneel en goed proces. We zijn ook hierdoor dichter tot elkaar gekomen en we vormen bij mij thuis met elkaar een warm en open gezin. Ik ben trots op mijn kinderen en mijzelf hoe we dit met elkaar bereikt hebben. 

Lo (44) schrijft wat ze heeft meegemaakt. Na 20 jaar samen te zijn, waarvan 18 jaar getrouwd, is ze nu 6 maand gescheiden en 12 maand uit elkaar met haar ex. Ze is moeder van drie pubers, woonachtig in een klein dorp, werkzaam in het onderwijs.

Lees ook de andere blogs van Lo.