Omdat jij, gedicht van I-Pat

Waarom neem ik geen rust? Ik ga de hele dag maar door.
Waarom moet ik lachen als er niets te lachen valt?
De zwaarste uren op mijn werk gaan aan mij voorbij.
En weet je hoe dat komt? Dat komt omdat jij weer bijna bij mij bent.

Zelfs op een donkergrijze dag zie ik zeven kleuren regen.
Terwijl er een periode is geweest dat ik alleen maar onweersbuien zag.
Al zeikt het de hele dag nog uit de hemel, ik zie alleen nog maar de zon.
En weet je hoe dat komt? Dat komt omdat jij straks mijn hart weer vult met liefde.

Waar is die man gebleven die ik nu al niet meer mis?
Waarvan ik dacht dat ‘ie nooit meer de oude worden zou.
Hij is niet zozeer verdwenen, maar hij is veranderd.
Ik weet haast zeker dat het komt omdat jij met mij nieuwe herinneringen maken zal.

Als mijn dagen te lang zijn, dan zit jij in mijn hoofd.
Of als mijn nachten te bang zijn, dan denk ik aan je lieve lach.
Als de regen me te veel is en mijn angst om je te verliezen niet meer reëel is.
Als de beren op de weg te groot zijn en het lood zit in mijn schoenen.
Als ik ooit nog een keer als de dood ben dat ik jou niet meer zal zien.

Dan denk ik aan morgen. Aan de dag dat ik jou weer zal gaan zien.

I-Pat: Vader van twee kinderen, regio Rotterdam, analoge man in een digitale wereld, beland in vechtscheiding, blogt recht uit het Rotterdamse hart.

Lees ook de andere blogs van I-Pat.