Februari 2017 ben ik verhuisd naar mijn eigen huurhuisje met mijn zoon en dochter. Inmiddels al weer bijna 6 jaar geleden! Wat vliegt de tijd toch! Maar wat ben ik ook door veel processen gegaan. Overeind proberen te blijven, aan mijzelf werken, vallen en opstaan en wéér vallen en wéér opstaan.
Inhoud blog
Heftig, verdrietig en pijnlijk
Scheiden is een heftige, verdrietige en pijnlijke gebeurtenis in een mensenleven. Tenminste, dat is wél zoals ik het ervaren heb en niet alleen ik, ook de kinderen worstelen zelfs ruim 5 jaar later in hun pubertijd en jongvolwassenheid nog met de scheiding van hun ouders, alle veranderingen en worstelingen met zichzelf (wie ben ik nu?). Ook zien ze de dingen die gebeurd zijn nu ook vanuit hun eigen perspectief, kunnen ze er beter mee omgaan, erover praten en er ook iets mee doen, door hulp te zoeken en ervoor open te staan.
Terugval door corona
Hoewel we als gezin een pittige terugval hebben gehad in de 2 coronajaren en ik zelf nooit gedacht had dat ons/mij dat zou overkomen, was het tóch aan de orde. Corona heeft ons, als gezin, en ons allemaal persoonlijk geen goed gedaan.
Tot mijn verdriet zag ik mijzelf en de kinderen langzaamaan onderuit glijden. Iets wat ik zeker niet wilde, want… ik was er toch weer?! Gesetteld en al?
Zelf ruim anderhalf jaar in therapie geweest om alles een plek te geven en nét toen ik dacht… ik ben er wel weer, kwam corona en werd alles toch weer een stukje donkerder.
In de coronatijd heb ik mijn baan, die mij qua energie helemaal leeg trok, opgezegd. Hoewel ik daar helemaal achter stond en het goed voelde, voelde het ook weer wankel en onzeker.
Want in hoeverre en wanneer vond ik weer een, vooral passende, baan en dát in corona tijd.
Uiteindelijk is dat goed gekomen, maar eerst moest er nog veel thuis geregeld, georganiseerd en in gang gezet worden (o.a. hulpverlening voor ons als gezin) en heb ik ruim de tijd genomen om thuis orde op zaken te stellen en vooral goed naar mijzelf te luisteren.
Burnout
Helaas ging het in het 2e corona jaar, na een negatieve start van een baan, wat ik een maand volgehouden heb, toch nog verder bergafwaarts…
Ik kreeg een burnout en moest dus écht pas op de plaats maken. En eindelijk, toen de huisarts bevestigde dat ik mij echt ziek moest melden, gaf ik mijzelf die ruimte.
Daarna ben ik nóg beter voor mijzelf gaan zorgen, maar ben ik óók breder gaan kijken naar welke baan nu echt bij mij past en dan vooral bij mijn privé situatie en mijn alleenstaande moederrol.
Eigenlijk wilde ik heel iets anders en ik kan nu zeggen… dat is gelukt!
Hoewel er best een stukje angst is over hoe mij dit gaat bevallen, hoe ik weer ga starten na mijn burnout, voelen de eerste werkdagen als goed! En daar ben ik heel blij mee.
Tip voor net gescheiden ouders
Als tip voor net gescheiden ouders of ouders die er nog midden in zitten of zelfs aan het beginpunt geef ik het volgende mee: doe de dingen stap voor stap, wat moet eerst en wat kan wel even wachten? Neem je tijd om je scheiding te verwerken, ga in therapie als je denkt dat je er zelf niet uit komt, praat met dierbaren, zorg voor positieve mensen om je heen die er voor je zijn en waar je van op aankunt, denk niet… als alles geregeld is (scheiding uitgesproken, papieren op orde, omgangsregeling, verhuisd…) dat je er dan bent.
Nee, eigenlijk begint het dan pas!
Het rouwproces kost tijd
Vaak kom je dan pas tot rust en kom je dan jezelf (alsnog) enorm tegen. Door het krijgen van lichamelijke en geestelijke klachten, het rouwproces komt dan vaak pas echt goed op gang en dat kan tijd kosten, heel veel tijd. Ik dacht ook er na zo’n dikke 2 á 3 jaar wel weer te zijn, ik stond weer open voor een nieuwe liefde en voelde mij weer gelukkig tot in mijn tenen, hoewel niet eens alles op orde was en dan toch ineens of geleidelijk kan je om één of andere reden dan toch weer een terugval krijgen.
Mijn advies: onderga het, geef eraan toe, want wat maakt het uit als jij even geen betaald werk hebt en neem je tijd. Een scheiding kan heftig zijn, behoort ook tot 1 van de pittigste levensgebeurtenissen, vergis je daar niet in!
Vooral met kinderen kan het pittig zijn, is mijn ervaring. En van velen om mij heen.
Blijf positief!
Maar óók: blijf positief, ga leuke dingen doen, zoek geweldige mensen om je heen die vooral positief zijn en een steun voor jou zijn. Zoek nieuwe hobby’s, desnoods een nieuwe baan (als dat goed voelt), alles waar je energie van krijgt en laat alle emoties en gevoelens toe. Hoe verder je deze wegstopt, hoe harder je jezelf (weer) tegenkomt.
Na mijn negatieve ervaringen op het laatst in mijn relatie, had ik weinig hoop op een nieuwe liefde, weinig vertrouwen ook. Maar tóch ben ik inmiddels alweer bijna 3 jaar gelukkig met mijn vriend. Hoewel onze relatie met aantrekken en afstoten en in het begin ‘geheim’ is gestart, zijn we nu nog steeds even dol met en op elkaar. En dat met heel wat jaren leeftijdsverschil! Het maakt niet uit! Het feit dat ik weer liefde kon voelen, intimiteit kon meemaken met een nieuwe man, mij weer begeerlijk kon voelen, het fijnste wat er is!
Dus, hoewel je wolken momenteel misschien heel donker zijn, kan er zeker ook weer zonlicht verschijnen. Misschien zelfs wel op het moment dat je het helemaal niet verwacht.
Mij is het ook overkomen!
Ik kijk nu anders tegen liefde aan
Uiteraard ben ik getekend en gevormd door mijn eigen ervaringen en kijk ik nu anders tegen liefde en een relatie aan en heb ik geen behoefte meer aan het stichten van een nieuw gezin, zelfs samenwonen sta ik huiverig tegenover. Ik vind ‘wel de lusten, niet de lasten’ een fijn idee, dus we hebben het fijn zowel mét als zonder elkaar en hoe en of het in stand blijft… geen idee.
Ik had destijds ook nooit gedacht met 40plus uit elkaar te gaan en tóch is dat gebeurd.
Je kunt niet in de toekomst kijken, ik leef vooral in het NU!
Het komt echt allemaal goed, ook voor jullie!
Liefs, Femke
Ik ben Femke, bijna 50!. Samenwonend in een fijn huis op een superplekje met mijn 2 puber/jongvolwassen kinderen. In mijn blogs (en gedichten) schrijf ik over mijn scheiding, het proces van ‘heling’ en de (toch ook wel) leuke kanten aan het weer single zijn.
Inmiddels heb ik weer een (lat)relatie en ben helemaal gewend aan mijn nieuwe status!
Mijn lijfspreuk: ‘bij jezelf blijven en wees eerlijk en oprecht’. De lijfspreuk “vertrouw op je gevoel” is daar in de loop van de tijd ook bijgekomen!
Lees ook de andere blogs van Femke.
REAGEER OP DEZE BLOG