Thera blogt na de scheiding: Vooruit met de geit

Eén ding is ontzettend belangrijk bij een scheiding en dat is scheiden. Dat klinkt als een open deur, maar teveel mensen blijven hangen aan hun ex en aan het leven zoals het was. Op allerlei manieren. Voor mij is scheiden meer dan apart gaan wonen. Maar apart wonen is wel een heel belangrijke stap voor scheiden. Ik begrijp dat ‘uit elkaar gaan’ een stuk moeilijker is als je door de huizencrisis noodgedwongen samen moet blijven wonen. Maar het is volgens mij belangrijk dat stukje zo snel mogelijk op te pakken.

Onze juridische scheiding duurde alles bij elkaar 7 maanden en 2 dagen. Ik tel dan vanaf het moment dat mijn ex zijn melding deed tot het moment dat de scheiding in alle officiële registers een feit was. Achteraf gezien een flitsscheiding, maar toentertijd vond ik het allemaal lang duren. Wij zaten binnen een week samen bij de advocaat. Samen. Met dezelfde advocaat. Die vertelde wel dat als er problemen zouden komen, hij ons niet meer samen kon vertegenwoordigen. Het is gelukkig nooit zover gekomen. Na ongeveer vijf weken woonde mijn ex niet meer in ons huis. En dat heeft wat mij betreft zeker drie weken te lang geduurd. Ik voelde me vooral heel opgelaten als we allebei thuis waren.

Vlak nadat hij verhuisde, ben ik samen met de kinderen op vakantie gegaan. Dat was een toevalligheidsdingetje. Het was meivakantie en die vakantie was al geboekt. Na wat wikken en wegen besloot ik zonder hem te gaan. Ik had die vakantie zo ontzettend hard nodig. Had ik die stap niet genomen, dan had ik naderhand een heleboel stappen waarschijnlijk niet durven zetten. De fysieke afstand tussen mij en mijn ex maakte dat ik verstandelijk ook afstand kon nemen. Ik nam in die 10 dagen op alle fronten (meer) afstand van mijn ex. Toen ik terugkwam ging ik ook direct mijn eigen naam weer gebruiken, een nieuw paspoort aanvragen en andere praktische zaken regelen. Na die vakantie kwam ook mijn boosheid pas echt goed los. En die was dan ook weer hard nodig om afstand te houden en om verder los te komen.

Hoe langer het regelen van een scheiding duurt, hoe meer mensen zich ermee gaan bemoeien. En dat is voor niemand een vooruitgang. Los van de nieuwe partner, die ongetwijfeld ook een duit in het zakje doet, zijn daar ook familie en vrienden. Maar wildvreemden durfden mij ook gerust te vertellen “hoe ik het allemaal aan moest pakken”. Sommige tips waren reuze handig, maar andere tips behoorden meer tot de categorie opstoken. Daarom is in mijn ogen snel scheiden het beste. Denk goed na over wat jij wilt. En bedenk ook goed dat je na de scheiding, zeker als je kinderen hebt, je nog heel vaak door één deur zult moeten. En dat je heel veel water bij de wijn moet doen. Waarschijnlijk veel meer dan je in je huwelijk ooit hebt hoeven doen.

Thera is 44 jaar, heeft twee kinderen en is sinds 2007 gescheiden. Ze merkt iedere dag nog de gevolgen van haar scheiding, ook al doet het geen pijn meer. Ze blogt bij ons over haar leven na de scheiding.