Een ander woord heb ik er niet voor. Alles voelt zo vreselijk zinloos. Er zijn dagen dan doe ik dapper wat gedaan moet worden en dan opeens is daar dat gat. BOEM! Ik donder er met open ogen in. En daar is alles zinloos.
Waarom ploeter ik nog zo rond? Waarom maak ik me druk? Waarom zou ik mijn hoofd nog omhoog doen als alles zo vreselijk zwaar is? Hoe vind ik ooit mijn weg in alle zorgen en problemen? Hoe deal ik ooit met mijn rugzak vol shit en emoties?
Zinloos na de echtscheiding
Wat ik ook probeer: in opvoeding, werk, sociaal leven; keer op keer krijg ik een deksel op mijn neus. Keer op keer word ik geconfronteerd met het feit dat wat ik ook doe veel daarvan zo zinloos is. En in zo’n gat maakt dat het hele bestaan zinloos. Wat doen we hier eigenlijk op aarde? In wat voor wereld heb ik mijn kind neergezet? Wat voor voorbeeld geef ik ‘m in godsnaam: kind in een gebroken gezin? En je weet wat ze daarvan zeggen: gedoemd te mislukken in het leven door het waardeloze voorbeeld van waardeloze ouders. Waarom hebben ze mij eigenlijk op de wereld gezet? Had ik daar om gevraagd? En waarom wordt al die bagage niet eerlijker over rugzakken verdeeld? Had ik niet al genoeg in de mijne? Was ‘ie niet al zwaar genoeg? En hoe lang word ik nog geacht rond te ploeteren? Want waarom is alles zo verschrikkelijk zinloos?
En dan weet ik: er zijn geen antwoorden. En als ze er wel waren dan hielp dat niets. Soms kun je nou eenmaal niet anders dan accepteren dat je je verschrikkelijk rot voelt. En er tegen vechten maakt het alleen maar erger. Het is niet altijd rozengeur en maneschijn en soms is het er helemaal niet. En proberen te accepteren dat ook ik maar een mens ben die zich rot kan voelen en die het leven soms erg zinloos vindt. …….
Nadia: Ik ben 40 jaar en heb een zoon van 5 en een jonge hond. Mijn man wil scheiden en ik heb geen idee hoe de toekomst eruit gaat zien.
Chris - 27 dec 2017
Het gevoel van zinloos is zo herkenbaar. Vechten er tegen werkt idd niet maar de downs zijn wel groter dan de ups. Van je af schrijven en communiceren over alles maakt het soms iets beter.
Silvia - 27 dec 2017
Klinkt cliché maar er komt een betere tijd. Je hebt tijd nodig voor rouw, verdriet en boosheid. Maar naarmate de tijd vordert worden de ups groter en de downs steeds minder. En heb vertrouwen in jezelf als moeder. Als je er bent voor je kind is dat op dit moment genoeg. Ze zijn altijd sterker en veerkrachtige dan je denkt. Ik geloof er niet in dat zij gedoemd zijn te mislukken. Laat je kind kennis maken met Villa Pinedo. Ze kunnen daar hulp krijgen van getrainde, ervaringsdeskundige buddy's
Papa - 27 dec 2018
Ik zou je een hart onder de riem willen steken en zeggen dat alles goedkomt , maar helaas is dat niet de realiteit van zowel jou niet als van vele gescheiden ouders niet . En ondanks wat Silvia en anderen roepen over zogenaamde flexibiliteit van kinderen bij een scheiding , ze nemen wel degelijk het voorbeeld van hun ouders over . Cijfers liegen niet , kinderen uit gescheiden gezinnen hebben wel degelijk een veel grotere kans op zelf ge gaan scheiden later of in problemen te komen met zichzelf of verkeerde vrienden krijgen / vereenzamen , zichzelf de schuld geven van de scheiding van hun ouders . We hoeven het niet te verstoppen en roepen dat kinderen flexibel genoeg zijn , ze zien hun ouders wel degelijk als groot voorbeeld voor hun latere leven . Dat jij je zo rot voelt na de scheiding voor zowel je kind als jezelf is gewoon de realiteit . Verdriet en jezelf schuldig voelen en het ff niet meer aankunnen allemaal is heel begrijpelijk en normaal , wat anderen ook zeggen . We hoeven de werkelijkheid niet altijd te verbloemen , het is gewoon ook soms zwaar klote na een scheiding . Mijn 3 dochters gaan met steeds meer tegenzin naar hun moeder to omdat er een nieuwe vriend daar woont , dat hoef ik niet te verbloemen door te Zeggen dat ze wel zullen wennen want ze worden alleen maar opstandiger en opstandiger en willen steeds vaker bij mij thuis zijn i.p.v. bij de nieuwe vriend van hun moeder . Nee dat hoef ik niet te verbloemen door te roepen hoe flexibel kids zijn . Dus ook JIJ hebt alle recht om je zwaar K te voelen na de scheiding , zowel voor jouzelf als voor je kind . Sterkte met alles , je bent niet alleen in deze situatie .
nikkie - 27 dec 2018
Stapje voor stapje Nadia. Dan heb je beter overzicht en is eea iets makkelijker te behappen. Dat is er wat er in mij opkomt na het lezen van jou blog. Ik gun jou stapje voor stapje en tussen elk stapje een rustpunt voor jezelf inbouwen. Ik pik even 2 zaken uit jou blog en dat is dat jij schrijft : "Wat voor voorbeeld geef ik ‘m in godsnaam: kind in een gebroken gezin? En je weet wat ze daarvan zeggen: gedoemd te mislukken in het leven door het waardeloze voorbeeld van waardeloze ouders". Je bent geen waardeloze ouder !. Je bent aan het overleven en hebt te dealen met situaties waarvan je nooit gedacht had ze mee te moeten maken. Ken je de term "Self fulfilling prophecy"? Probeer ervoor te waken dat deze uitlating van jou over kind en gebroken gezinnen en gedoemd te mislukken niet jouw "self fullfilling prophecy" word. Het is een overtuiging van jouw die je nu gebruikt omdat je alles als zinloos voelt nu. Laat dit niet jouw leidraad zijn in het leven na een scheiding. Het viel mij op dat jouw afsluitings stukje anders is, er staat niets meer bij over een relatie, kan het zijn dat je nu alles zinloos ervaart omdat je relatie over is? Hou vol want het leven na een scheiding is niet zinloos, dit ga ook jij echt weer voelen. Stapje voor stapje. Ik gun jouw jouw weg naar jezelf, het herontdekken van jezelf, wie is Nadia en wat heeft Nadia nodig om het leven weer als zinvol te gaan ervaren.