De discussie over sport van de kinderen

Ik vind het belangrijk dat mijn kinderen op een sport zitten en genoeg beweging krijgen. In de praktijk bleken er wat hobbels op de weg te zijn in het contact hierover met hun vader.

Tennisles

Ruim 2 jaar geleden wilde mijn oudste dochter gaan sporten. Ik was daar erg blij mee, omdat ze het liefste thuis zit met een boek of aan het knutselen is. Een beetje beweging is welkom! Haar vader kende een aantal mensen bij de tennisvereniging. Van het één kwam het ander en mijn oudste dochter ging op tennisles.

We hebben de afspraak dat haar vader de sportkosten voor haar betaalt en ik voor onze andere dochter. Het viel me op dat tennis een wel erg dure sport is, zeker als je het vergelijkt met teamsporten. Omgerekend bijna €30,00 per uur en dat voor een balletje slaan en wat spelletjes op de tennisbaan dacht ik. Maar ja, zij vond tennis leuk, hij betaalde, dus ik zette mijn mening opzij.

De tweede dochter

Het jaar daarna waren de zwemlessen van mijn andere dochter voorbij en mocht zij ook een sport uitkiezen. Zij leek mij erg geschikt voor een teamsport. Ze bloeit helemaal op als ze contact heeft met haar vriendinnen. Het idee was om eens te gaan kijken bij verschillende sporten. Ze vindt voetbal leuk en ook hockey had haar interesse. De afspraken om een keer te gaan kijken waren gemaakt en toen kreeg ik een telefoontje van haar vader dat ze graag op tennisles wilde. Net zoals haar zus.

Deze ommezwaai verbaasde me, maar ja, ze was enthousiast. Ik heb nog geprobeerd om haar in ieder geval mee te laten doen met een hockey- en voetbaltraining, zodat ze daarna een weloverwogen keuze kon maken, maar dat bleek niet meer nodig. Ze had haar keuze gemaakt. Dochter nummer 2 ging dus ook op tennisles voor minimaal een jaar. Dat ik het absurd duur vond en 25 minuten les per 2 weken wel erg weinig sporten vond, nam ik voor lief. 

Verandering

Na een half jaar tennisles kreeg mijn jongste dochter steeds minder zin om naar de trainingen te gaan. Er kwamen steeds nieuwe kinderen in de groep en dat kwam het niveau niet ten goede. De spelletjes die ze tijdens de training deden vond ze saai en kinderachtig. Ik ging het gesprek met haar aan. Wilde ze op tennis blijven of toch eens kijken bij een andere sport?

De reden

Tijdens dit gesprek vertelde ze me wat de reden was dat ze op tennisles was gegaan. Ik had het er al eerder met haar over gehad, maar toen was dit niet boven tafel gekomen. Ze vertelde me dat ze op tennisles was gegaan, omdat ze dan naar kinderfeestjes kon. Ik snapte in eerste instantie het verband tussen tennisles en kinderfeestjes niet, maar het werd me vrij snel pijnlijk duidelijk. Haar vader had tegen haar gezegd dat als ze op een teamsport zou gaan, ze op zaterdag wedstrijden zou hebben. En als ze een wedstrijd zou hebben, zou ze niet naar kinderfeestjes kunnen op zaterdagochtend. Je hebt immers verplichtingen naar je team. Het kwartje viel en ik kookte…

Als ik wat eerder en beter met haar in gesprek was gegaan over tennisles, dan had ik vooraf kunnen ingrijpen. Nu zat ze nog een half jaar vast aan een sport waar ze weinig aan vond, waar ik ontevreden over was en ook nog eens heel veel geld aan moest uitgeven. Ik moest in gesprek met haar vader.

Gesprek met haar vader

Met heel veel kilo’s lood in mijn schoenen ging ik het gesprek aan met haar vader en zijn vriendin om aan te geven dat ze van tennisles af wilde en net zoals al haar vriendinnen op hockey wilde. Dit betekende 2 trainingen in de week en bijna elke zaterdag een wedstrijd. 3 van de 4 trainingen per 2 weken vallen op zijn dagen en om de week ook een wedstrijd. Dit ging een lastig gesprek worden. Het argument van het missen van kinderfeestjes kon ik gelukkig snel van tafel vegen, aangezien al haar vriendinnen op hockey zitten en er dus geen feestjes tijdens een wedstrijd worden gepland.

Het gesprek heb ik samen met mijn vriend goed voorbereid. Hoe ging ik het brengen en hoe kon ik hem overhalen in haar belang? Het was me al duidelijk geworden dat hij geen zin had in het heen en weer brengen naar de trainingen en geen tijd wilde stoppen in rijden bij uitwedstrijden en de verplichte bardiensten.

Opluchting

Tot mijn grote verbazing was er goed met hem en met name zijn vriendin te praten. Als ze op hockey wil, dan kan ze op hockey. Mits ze er minimaal een jaar op blijft en het jaar tennis eerst afmaakt. Mijn mond viel open van verbazing. Dit had ik niet verwacht! 

We hebben het nu zo geregeld dat hij haar 3x per 2 weken naar de training brengt, totdat ze oud genoeg is om zonder begeleiding daar naar toe te gaan. Ik breng haar de andere keer. Ik draai de bardiensten en ben bij elke wedstrijd aanwezig en neem dus ook het rijden naar de uitwedstrijden voor mijn rekening. 

Mijn dochter

Mijn dochter zit nu inmiddels een paar maanden op hockey en ze is dolgelukkig. Ze vindt het echt geweldig, heeft ontzettend veel plezier samen met haar vriendinnen. En ik? Ik zie haar nu ook in haar papa weekend, geniet van haar blije koppie als ze het veld oprent en ben blij dat ik samen met haar vader tegemoet heb kunnen komen aan haar hockeywens!

Lees ook de andere blogs van Judex.