De laatste ronde van mijn scheiding in het buitenland is in zicht. Nou ja, dat denk ik wel vaker, maar de realiteit is elke keer anders. Heb er wel weer een dag in de rechtbank opzitten.
Bij de rechtbank
Gaan we weer, op de bank, mijn advocaat, mijn vertaler en ik. Op de gang dit keer 3 van mijn getuigen, om te laten zien dat ik geen slecht mens ben. Dat ik niet alleen maar met m’n werk bezig ben en wel degelijk om m’n kinderen geef, noem het karakter getuigen.
Hij was zichzelf. Agressief in z’n handelen en z’n vraagstelling, zonder advocaat, en werd herhaaldelijk op z’n gedrag gewezen door de rechter.
Na de lunch was zijn schoonzusje aan de beurt.
En ineens werd mij duidelijk waar de schuld die hij mij oplegt voor het einde van ons huwelijk om gaat. Ik verwaarloos mijn kinderen, blijkbaar. En dat wordt bevestigd door iemand waar ik nauwelijks contact mee had.
Ze liegt alsof het gedrukt staat
Zij en zijn familie spreken geen Engels, maar ze weet wel een hoop te melden over mij en een ruzie die er zou hebben plaats gevonden. Ze liegt alsof het gedrukt staat en het maakt allemaal niets uit blijkbaar, maar ik schud met m’n hoofd en het verdriet, teleurstelling en kwaadheid vermengen zich tot een knoop in m’n maag. Wat moet je met deze leugens en onzin verhalen.
Dit moet stoppen
De rechter prikt overal duidelijk doorheen. Herkent en benoemt haar leugens. Oef Gelukkig. Mijn (Nederlandse) vertaler schiet soms zelfs in de lach tijdens dit gesprek en dat geeft me al voor te weten waar het over gaat, een goed gevoel.
Vervolgens geeft de rechter aan dat dit moet stoppen, dat dit alles niet goed is voor de kinderen en dat ze het voor de feestdagen afgerond wil hebben.
Nog 1 ronde te gaan gok ik. Zijn getuigen. Zijn halve familie. Mensen die naast ons wonen, mensen die op visite kwamen zonder te bellen, die elke keer 6-9 man sterk bij me kwamen lunchen. Maar goed, ’t is familie he.
Hoe dan ook, ik bereid me voor op een soortgelijke dag als het laatste deel van de laatste hoorzitting met mijn schoonzusje. Maar dan maal 7. Alles komt opdraven. Neven, tante, buurvrouw, zwagers, moeder en zuster. Allemaal met een mening over hoe ik mijn kinderen behandel, feit of niet, leugen of waarheid, we gaan het zien.
Mijn advocaat, vertaler en ik wachten het af op het houten bankje. Wordt dit het mooiste kerstkado ooit?
Ik ben SAM, geboren en getogen Amsterdamse, opgegroeid in de mooiste stad van het land. Veel gereisd en ook gewerkt in het buitenland. Heb dan ook onderweg de liefde gevonden en ook in het buitenland 2 prachtige kinderen mogen krijgen. Ik woonde in een dorp, een verandering na een hectisch en druk leven in de horeca en genoot van de rust. Na een aantal jaren begon ik de stad toch te missen en verloor ik mezelf beetje bij beetje. Cultuur verschillen werden ook steeds duidelijker door de jaren heen en we groeiden uit elkaar.
Nu terug in de grote stad, wel nog in het buitenland, m’n spullen gepakt, overnieuw aan het beginnen en zoekend naar een weg die voor iedereen fijn is. We zijn er nog (lang) niet, maar we komen er wel.
Lees ook de andere blogs van Sam.
Marian - 4 nov 2021
Zo herkenbaar. Dat liegen. Je word boos bozer en nog bozer gemaakt over wat hij verzint. En zijn advocaat gelooft hem. En ik. Ik moet als een huisvrouw die nooit gewerkt heeft. Wel drie kinderen opgevoed maar dat telt natuurlijk niet. Een man met babbel die gelooft iedereen. Ik zit in het strafbankje en alleen maar te verweren. Telkens weer. En wat dat niet kost. Hellep ik wil ook wel geholpen worden. Scheiden is in een hel zitten. Kom ik er wel uit ???
Sam - 4 nov 2021
Hoi Marjan, Ik herken het heel goed. En we kunnen zeker allemaal hulp gebruiken. Ik ook. En als het me niet lukt dit te vinden bij vrienden en familie, ga ik schrijven. Ik heb me aangemeld als health buddy op mn werk. En probeer anderen te helpen en dat helpt mij. Samen staan we sterk Marjan! Gooi het van je af. Schrijf het op en laat het je niet langer de baas zijn, want het vreet je op. En dat kunnen jij en je kinderen je niet veroorloven. Ik ben geen guru , gewoon een mama in dezelfde situatie. En een levensles rijker. Wens je heel veel sterkte en kracht. Groetjes Sam
Merel - 4 nov 2021
Hi Marian, scheiden is echt een hel! Een ex die ook nog eens dingen verdraaid ook. Het is frustrerend en vreet energie om te blijven vechten. Je gaat hem of de situatie niet veranderen. Wat kun jij wel doen? Wees lief voor jezelf. Waar haal jij wel energie uit? Alles wat je aandacht geeft groeit. Dus ook boosheid en frustratie. Richt je op jezelf zodat jij kunt groeien. Sterkte! Liefs