Ruimte
Nu de rust beetje bij beetje weer terugkeert in ons leven, lijkt er ineens ruimte te ontstaan. Voel ik dat ik niet meer op het toppen van mijn spanning zit, veel meer ontspannen met de twee lieve mannetjes mijn dagen vul. Betrap ik mezelf op zingen tijdens het koken, heel hard lachen met een vriendin en geniet ik van de rust in de avond in ons fijne nieuwe huis. Ik vind alleen zijn zowaar prettig. Alle beslissingen zelf nemen, kopen wat ik mooi vind, nooit gedacht dat je daar ook lol van kunt hebben. Allemaal ruimte die nieuw en lekker voelt.
Zelfreflectie
Maar er ontstaat ook ruimte voor een donker stukje. Namelijk Mijn Eigen Aandeel. Bijzonder hoe je geest in tijden van stress en spanning alles een beetje buiten jezelf plaatst. Dat je het bijna nodig lijkt te hebben de Ex Grote Liefde hier en daar in een iets kwader daglicht te stellen om los van elkaar te komen en zelf verder te kunnen. Dat de positie van “slachtoffer” soms natuurlijker aangenomen is dan je zelf in de gaten hebt. Gelukkig laat je hart zich niet foppen door die geest. Want met rust komt zelfreflectie. Wij zijn uit elkaar en daar ben ik minstens zo schuldig aan als Ex Grote Liefde.
Vergeven
Samen opgebouwd, samen eigenhandig afgebrokkeld. Daarin heb ik keuzes gemaakt waar ik niet trots op ben. En waar ik de verantwoordelijkheid voor moet nemen. Daar kan en nog belangrijker daar wil ik ook niet meer van doen alsof dat er niet is. Ik voel dat ik hem wel heb vergeven. Mezelf vergeven vind ik veel lastiger. Maar misschien heeft dat wel ruimte nodig. En tijd. En het goede nieuws is dat ik beide ingrediënten tot mijn beschikking heb.
Opschrijven dat ik mijn eigen fouten heb gemaakt en daarvan moet en wil leren helpt me. Om niet dezelfde fouten te maken, om patronen te herkennen in mezelf. Dat wil ik de lieve mannetjes ook meegeven. Iets mag misgaan, iets kan anders lopen dan je gewenst had, maar je kunt alleen zelf iets veranderen. Dag hardnekkige geest, hallo hart ❤️
Nanouk is 32 jaar, werk 36 uur op een school als leidinggevende. Ik heb samen met mijn ex-grote liefde, 2 dappere zoontjes van 3 en 5. Na een tweejarig twijfelproces zijn wij echt gescheiden.
Lees ook de andere blogs van Nanouk.
Karijn van den Bossche - 28 okt 2016
Zo ontzettend waar, herkenbaar en mooi... ik lees mezelf ;)) en volgens mij is dit hoe je groeit in dit proces. Uiteindelijk is dat alleen maar mooi, rijk en leerzaam voor jezelf en voor je mannetjes! Lieve groet, Karijn
christien - 26 aug 2017
hier kan ik helemaal in mee gaan. ben nu 3 jaar alleen, en nu komt er rust en ruimte en nu komt er ook zelfreflectie en natuurlijk ook naar jezelf durven te kijken en erkennen dat ook jij een deel bent geweest waardoor het huwelijk niet meer ging. en daar hoort vergeving bij zowel voor jezelf als voor je ex. dat is het doel. heel mooi en waardevol om dit ook mee te geven aan je kinderen want daar doe je het ook voor. om te laten zien dat er uiteindelijk ruimte vrij komt voor liefde. wat wil je nog meer. durf naar jezelf te kijken en ga de strijd aan.