Geen strijd meer met mijn ex, Astrid vertelt

Van ex naar vader van mijn kind

Wie mijn eerdere blogs heeft gelezen, weet dat mijn aanvankelijke ‘knuffelscheiding’ in de loop der jaren transformeerde in een keiharde vechtscheiding. Er was geen gedoe over geld, spullen, alimentatie of wat dan ook, maar mijn ex was niet voor niets mijn ex. Er was immers een reden waarom we uit elkaar waren. Geen idee waarom ik de illusie had dat zijn gedrag na onze scheiding zou veranderen. Daar had ik tijdens onze relatie al de nodige effort ingestoken en dat bleek ook volstrekt nutteloos. Ex zal ongetwijfeld hetzelfde idee over mij hebben gehad. Maar omdat je niet meer volcontinu in elkaars omgeving verkeert, krijg je helaas meer ‘lucht’ om de ergernissen nog meer binnen te laten komen.

Nieuwe relatie

Toen ex vervolgens een nieuwe relatie aanging met een volstrekt onmogelijk mens, werd de verstandhouding er alleen maar slechter op. De mate waarin we elkaar het licht in de ogen niet meer gunden, was vele malen erger dan tijdens onze relatie. Voor zover dat tijdens onze relatie überhaupt het geval was. Een paar maanden geleden was ik zelfs de wanhoop nabij. 

Het klinkt onaardig; de nieuwe vriendin van je ex bestempelen als volstrekt onmogelijk mens. Inmiddels is zijn relatie (goddank) over en bestempelt hij haar zélf als vals. Daarmee vergeleken is mijn kwalificatie nog aardig.

Omgangsregeling voor de hond

Maar om je een idee te geven…. De vader van mijn kind had samen met zijn valse ex een hond. De hond was door haar gekocht en werd door haar in de boedelscheiding geclaimd. Op papier heel terecht. Maar als je vervolgens de 10-jarige dochter van je ex (mijn dochter dus) verbiedt om de hond ooit nog te zien, dan verdien je inderdaad de kwalificatie vals. Ik droog de helft van de week de tranen van dochter B. omdat ze Scott zo mist. De vader van mijn kind doet dat de andere helft van de week.

Geen strijd meer met mijn ex

De oplettende lezer is het misschien opgevallen. Mijn ex is getransformeerd in de vader van mijn kind. Niet alleen is onze verstandhouding sinds zijn relatiebreuk vele malen beter. Ik heb me ook gerealiseerd dat ik door hem mijn ex te blijven noemen, onbewust een soort relatie met hem instand houd. Een relatie waar ik niet meer in wil zitten en waarin ik ook onbewust blijf hopen dat hij verandert. Dat de punten waar ik me tijdens onze relatie zo aan heb gestoord, verdwijnen.

Met exen vecht je, heb je strijd. De vader van je kind zou een ‘erenaam’ moeten zijn, ervan uitgaande dat je nog wel blij met hem was toen je kind verwekt werd. Het antwoord op die laatste vraag is ja. Ik hou een slag om de arm maar hoop dat onze broze verstandhouding blijft zoals deze is. In de tussentijd mag de vader van mijn kind verder ruzie maken met zijn ex over een omgangsregeling voor de hond. 

Mijn naam is Astrid, ik ben 49 jaar en super-trotse moeder van een dochter van 10. Sinds mei 2015 gescheiden met 50/50 co-ouderschap. De scheiding en de eerste 1.5 jaar daarna verliepen in meer dan goede harmonie. Maar na die 1.5 jaar zijn we alsnog in een vechtscheiding beland. Hoewel ik niet begrijp waarom we het als volwassen mensen zover hebben laten komen, en ik oprecht mijn stinkende best heb gedaan het tij te keren, ben ik nu klaar met vechten voor een goede verstandhouding. It takes two to tango……

Lees ook de andere blogs van Astrid.