Ik kan me niet voorstellen dat mijn ex zijn kinderen niet wil zien, blog van Vera

Toen mijn oudste zoon jarig was belde zijn vader om hem te feliciteren. Ook mijn jongste zoon wilde even aan de telefoon. Hij vroeg aan papa wanneer ze hem weer een keer konden zien,  wanneer ze weer een keer bij hem mochten komen. Het heeft even geduurd, maar 2 maanden later mochten ze dan eindelijk, voor het eerst sinds 2 of 3 jaar, weer eens naar papa toe.

Ze waren zo lang niet welkom

Ik schrik daar van als ik dat opschrijf. Dat ze zo lang niet welkom waren, niet eens aan de deur mochten komen.  Ze hadden papa af en toe nog gezien bij oma, bij de moeder van papa, waar hij dan naar toe kwam als dat toevallig in zijn agenda paste. Of als hij mocht van zijn vrouw? Of als hij het stiekem kon doen, zodat zijn vrouw niet wist dat hij zijn kinderen zag? Ik vraag me soms af of dat er achter zit. Ik vind mezelf dan heel achterdochtig en ik vind dat ik niet zoveel moet invullen, maar ik kan het me anders gewoon niet voorstellen dat een vader zijn kinderen niet ziet. Ik kan me niet voorstellen dat dit zijn eigen keuze is. Dat een nieuwe vrouw niet zit te wachten op die kinderen van “die vervelende ex”, dat kan ik me beter voorstellen. Niet dat ik er zelf zo in sta, maar ik kan het me anders echt niet voorstellen dat een ouder zijn kinderen niet ziet.

Die vervelende ex

Ik zelf sta daar heel anders in. Ik wil de ex van mijn man niet zien als “die vervelende ex”. Ik wil haar zien als de moeder van zijn kind. Ik heb heel in het begin van onze relatie al gevraagd of hij ook positieve dingen wilde vertellen over haar omdat ik geen negatief beeld wil van de moeder van mijn stiefzoon. Dat vind ik belangrijk voor mijn stiefzoon. Ik stimuleer mijn partner om de band met zijn ex te verbeteren. Soms “neem ik het voor haar op” dan probeer ik hem “de kant van de moeder “ te laten begrijpen. Omdat ik denk dat het uiteindelijk het beste is als ze elkaar proberen te begrijpen, als de communicatie tussen hen goed verloopt. Dat is beter voor het kind, en uiteindelijk ook voor onszelf.

Dat mag niet van zijn vrouw

De communicatie tussen mij en de vader van mijn kinderen gaat ondertussen redelijk. We hebben geen gedoe bij halen of brengen maar afspreken is wel moeilijk. Hij heeft het altijd druk, weinig tijd en het duurt soms heel lang voor hij reageert. En ik moet ze op de parkeerplaats afzetten, want aan de deur komen is nog steeds geen optie. Dat mag niet van zijn vrouw.

Van een vriend van hem hoor ik echter dat hij de kinderen maar zo weinig ziet omdat ik ze altijd met een smoesje bij hem probeer weg te houden. Ik sta echt met mijn oren te klapperen. Is dit een smoesje om zijn gedrag goed te praten of gelooft hij dit echt en hoe dan? Doe ik iets verkeerd of wordt alles verkeerd opgevat, of verdraait zijn vrouw alles wat ik doe en zeg? Zodat zij haar zin krijgt maar ik de schuld?

Ik vind het erg dat ik zo denk over haar, maar het is makkelijker om negatief over haar te denken dan over de vader van mijn kinderen. Ik vind het moeilijk te verteren dat hij onze kinderen uit eigen wil niet zou hebben willen zien.

Het lijkt soms alsof hij er niet meer is

De kinderen gingen wat vaker, hij leek wat meer tijd te hebben. Ze gingen ook logeren en dat ging goed. Tot ze een nieuw huis kochten, en hij ineens weer veel te druk was om zijn kinderen te zien. Of wat er dan ook oorzaak mag zijn van deze verandering.

Het doet me pijn maar ik doe mijn best om zijn taak er maar zo goed mogelijk bij te doen. Ik onderhoud het contact tussen de kinderen en zijn familie. Zoals ik ook zou doen als hij er niet meer is. Daar lijkt het soms een beetje op, dat hij er niet meer is. Mijn kinderen zijn in rouw, steeds weer opnieuw..

Ik ben Vera. Inmiddels is het ruim 8 jaar geleden dat ik gescheiden ben, maar dingen lopen nog steeds niet lekker met de vader van mijn jongens. Ik neem jullie graag mee door het verloop van mijn scheiding en de stappen die ik zette in mijn nieuwe leven na de scheiding. 

Lees ook de andere blogs van Vera.