Op het moment dat mijn toenmalige partner aangaf uit elkaar te willen was de situatie bij ons totaal anders dan bij het gemiddelde stel: niet de vrouw maar ik was de huismus die grotendeels het huishouden bestierde en de zorg voor de kinderen op mij had genomen. Mijn toenmalige vriendin was degene met belangrijke baan en dito salaris.
Familie Knots
We zijn inmiddels ruim vier jaar later en ik heb mijn draai in mijn nieuwe huis, in mijn nieuwe leven, in mijn nieuwe rol als alleenstaande vader weten te vinden. Mijn dochters zijn bijna de helft van de week bij mij en ik ben er supertrots op dat mij dat nu lukt. En mijn dochters zijn superblij omdat het nog steeds papa’s kindjes zijn. Bij papa thuis moeten ze dan wel samen op één slaapkamer slapen. Dat papa maar een klein huisje zonder voor- of achtertuin heeft en dat papa niet zo veel geld heeft, weten ze allemaal. Maar het maakt op hen weinig indruk omdat het totaal geen afbreuk doet aan al die lol en gezellige momenten die wij met z’n drietjes hier hebben! Ik voel me soms de familie Knots hier…
Baas over mijn eigen huis
Wat ik op een gegeven moment opeens besefte was dat, omdat we uit elkaar waren gegaan, ik een eigen woning had en ik daarmee ook automatisch eigen baas was geworden. Baas over hoe ik mijn huishouden zou gaan bestieren en eigen baas over hoe ik samen met mijn dochters samen zou willen gaan wonen. Ik besloot al snel om het roer volledig om te gooien, zolang ik er maar zeker van was dat ze bij mij thuis veilig waren, genoeg vitamientjes binnen zouden krijgen en elke keer met een juist gevulde schooltas en zo min mogelijk tandpasta- of speculoos-smeren op het hoofd (of vogelnesten in het haar) ’s morgens op school afgeleverd zouden worden 🙂
Hoe het hoort
Mijn ex was van de regeltjes, hoe het hoort, hoe het altijd, elke week, ging, wat anderen van haar verwachten of vinden. Nou papa dus totaal niet. In principe mogen ze bij mij thuis heel erg veel, op de voorwaarde dat ze vragen wat ze willen, kunnen uitleggen waarom ze iets willen en ik er geen zwaarwegende bezwaren (veiligheid of gezondheid) tegen in kan brengen. Zo logeer ik regelmatig met mijn matras tussen hen in op hun slaapkamer, maak ik in de zomer met twee vuilnisbakken koude voetenbadjes midden in de huiskamer, kan ik heel losjes omgaan met wat we wanneer en hoe laat eten, mogen ze best tegelijk in dat kleine hokje douchen, met luid Kinderen voor Kinderen aan op Spotify, mogen ze met pasen best voor het ontbijt hun chocolade paaseitjes opeten of in de vakantie een week niet onder de douche omdat we dat simpelweg vergeten.
Mijn dochters zien nu pas hun echte papa
Door die enorme vrijheid besef ik me nu pas hoeveel druk en hoeveel controle mijn partner al die acht jaren op mij en op ons gezin heeft uitgeoefend. En hoeveel stress ik daarvan heb gehad, van al die zelf bedachte of door andere mensen opgelegde moetjes in de opvoeding of in ons huishouden. Daarbij kreeg ze het ook nog voor elkaar om mij schuld aan te praten als ik daar een keer niet aan kon voldoen. Dat juk heb hier in mijn eigen huis eindelijk van mij af kunnen gooien en daardoor zien mijn dochters nu pas hun echte papa 🙂
Johannes: Allereerst natuurlijk trotse papa van twee prachtige dochters van 4 en 7 jaar. Mijn partner heeft ruim twee jaar geleden besloten een punt te zetten achter de relatie. De reden van de relatiebreuk lag bij mijn psychische kwetsbaarheden, zoals dat netjes heet. Ik was daardoor op dat moment huisvader en de impact op mij was het grootst. Gelukkig heb ik een zeer goede relatie met mijn ex-partner waardoor we alles voor de kinderen goed kunnen regelen. In mijn blogs deel ik mijn ervaringen en schrijf ik over de impact van psychische problemen op een relatie, in de hoop dat mensen er iets aan hebben.
Mandy - 16 jun 2023
Wat ontzettend mooi om te lezen hoe je dat allemaal van je hebt afgeworpen en eindelijk kunt doen zoals je dat wilt en bij je past. Dat heb je dan super goed gedaan. Daar mag je trots op.zijn. Wat een positieve blog. Leuk om te lezen.