Loes is kind van gescheiden ouders en worstelt nog steeds

Ik krijg een extra nieuwsbrief van school over schoolfruit. Lekker belangrijk.

Een rampzalig samengesteld gezin

Ik zit met hele andere dingen in m’n hoofd. Donderdag is mijn oudste jarig. Ik heb er zó geen trek in mijn moeder uit te nodigen met mijn stiefvader. Sinds ze een buitenechtelijke relatie heeft is alles wat er nog over was van ons toch al rampzalige samengestelde gezin, totaal geruïneerd.

In november was m’n jongste jarig. Terwijl ze gemaakt liefjes op de bank zat, strak naast mijn stiefvader, zei ik (wat losser na een paar wijntjes) dat ik haar bezoekjes de laatste maanden had gemist. Slachtofferig zei ze dat ze dacht dat ze niet meer welkom was, sinds haar geheime romance een dramatische wending had gekregen. Namelijk door één foute app van haar, waardoor de héle familie opeens getuige was van haar liefdesverklaring aan haar buitenechtelijke lover. Behálve mijn stiefvader, die heeft de app gemist. Tot zover de soap.

In elk geval liet ik haar weten dat ze gemist werd. Nu was het aan haar daar iets mee te doen.

Het is nu 26 april en de bezoekstand staat op precies nul.

Waar ze eerder elke vrijdagmiddag mijn deur plat liep om over haar lover te kunnen roddelen, zo stil was en bleef het nu. Terwijl ze dondersgoed weet dat ik haar niet veroordeel en haar liefde gun in de laatste fase van haar bejaarde leven. Alleen, wat meer integriteit hier omheen, vooral naar mij stiefvader toe, zou niet misstaan. En dan druk ik me nog erg zacht uit. Kinderen zijn erg loyaal aan hun ouders. Daar ben ik een schrijnend voorbeeld van.

Blijkbaar zijn haar kleinkinderen ook geen reden voor bezoek. Schoolrapporten blijven ongezien. En ook op appjes reageert ze koud en afstandelijk of helemaal niet.

Kleinkind is jarig, ik moet opa en oma wel uitnodigen, toch?

En nu is m’n oudste dus jarig. Ik móét ze wel uitnodigen. Toch? Wat vertel ik mijn 14 jarige? Oma hangt de h### uit, mishandelt emotioneel mijn stiefvader en daarom is het contact even wat minder? Fff… Dat kind heeft al genoeg sores aan zijn puberbrein. Mag mijn kind, kind blijven?

Voor hem ís het leven al lastiger met gescheiden ouders. Een vader die hem veel te weinig aandacht en respect geeft bijvoorbeeld. Het leven in twee huizen. Ik zou hem dit willen besparen. Alleen hoe?

Oma heeft geen ruk interesse voor haar kleinkinderkroost. Ze heeft er 6 en 5 kunnen er dood vallen. Want nummer 6 doet de styling van haar nieuwe appartement. Het appartement waar ze straks gewoon verder gaat met m’n stiefvader de tent uitvechten. Ja, ook ík ben benieuwd hoe dit drama afloopt… Kijkt u vooral verder. In aflevering 58 van deze soapserie volgt de ontknoping….

Ik ben bijna 45 jaar (jong) inmiddels, al heel lang kind van gescheiden ouders. En ik zit nóg steeds met de brokken van een gruwelijk verstandshuwelijk van mijn ‘ouders’. Wiens probleem is dat nou eigenlijk… Ik maak er (weer) het mijne van. Omdat het mijn kinderen raakt. En ik ergens nog steeds zoek naar de moeder die haar goede kanten absoluut heeft. Maar die ze al heel lang niet meer laat zien.

Wanneer houdt dit op? Wanneer krijg ik rust?

Contactherstel met vader

Mijn vader is me afgepakt door haar. Zo voel ik dat. Na 30 jaar heb ik eindelijk weer contact. We appen bijna dagelijks. Maar zijn stem heb ik nog niet gehoord. Omdat zij zo slecht over hem sprak en hij zoveel respect en geduld had, heeft het verdo### 30 jaar moeten duren voordat het kwartje eindelijk viel. Dat is mijn voorlopige conclusie. Té treurig voor woorden. Letterlijk!

Het word me soms allemaal teveel. Veel emoties zitten zo diep weggestopt dat ik me sterk afvraag of ik ze überhaupt nog héb. Maar nu komt het aan op mijn eigen kinderen en hun verjaardagen. Ik wil het beste voor mijn kids, want dat verdienen ze. Ik wil ze niet de ellende geven van mijn geschiedenis, als kind van gescheiden ouders en als kind in een rampzalig samengesteld gezin, maar ik schijn er niet aan te ontkomen.

Ik zou m’n ‘ouders’ kunnen vragen. En dat bezoek zal kort en kil zijn en ik zal er bakken stress van hebben. Maar dat heb ik nu toch al. Dus ik neig ernaar maar weer zoals gewoonlijk op m’n tong te bijten en het door te laten gaan omwille van de kids. Alleen … ik weet niet of ik het nog kan… en als ik het niet kan en ze toch uitnodig… dan? … Kijkt u vooral naar aflevering 59 van deze soap.

Zucht…

Ik ben Loes, bijna 43. Status: Na 22 jaar relatie, waarvan ruim 16 jaar getrouwd, in september 2016 gescheiden. En inmiddels zelfs weer verliefd. Maar ik ben zelf ook kind van gescheiden ouders. Kinderen: Ik heb twee zonen van 8 en 12 en co-ouderschap, ook met mijn twee honden. Dus soms heel stil in huis en dan weer een levendige boel.