Ik word wakker en kijk naast me, hij ligt nog in diepe slaap. Zeer diepe slaap, al vanaf 15.00 uur de vorige dag. Hij ziet er ontspannen uit, maar zal hij dat ook zijn als hij wakker wordt. Hij zegt zo moe te zijn. Hij is al dagen somber en ziet het af en toe niet meer zitten. Zijn lontje, met name naar zijn zoon, is zo kort. Ik zou hem zo graag willen helpen, maar hij wil geen hulp. Hoe vaak hij wel niet gezegd heeft dat zijn sombere buien over zouden gaan. Ze gaan helaas niet over.
Depressieve buien
Hij heeft die depressieve buien al van ver voordat ik hem leerde kennen. Soms ging hij dagen weg en niemand die dan wist waar hij was. Zijn vluchtgedrag is sinds de geboorte van onze zoon weg, maar het is niet goed. Ik zie hem wegglijden. Ik kan niets doen, ik mag niets doen en het vreet aan me. Zijn kwaadheid uit hij vaak naar zijn zoon. Als Peter iets fout doet dan zit hij er verbaal bovenop. Ik praat met hem dat dit allemaal niet meer kan.
Hij weet niet of hij nog van mij houdt
Wouter breekt en zegt het allemaal niet meer te weten. Hij weet niet of hij nog van me houdt, hij weet niet wat hij met zijn leven wil, hij weet het allemaal niet meer. Ik sta aan de grond genageld. Deze zag ik even niet aankomen. Ondanks zijn sombere buien hadden we samen ook veel plezier, we hadden geweldige seks en knuffelden wat af. Elke keer zei hij hoeveel hij van me hield.
Leven met een depressieve man
De dagen erna trekt Wouter zich terug. Hij ligt al op bed als ik ’s avonds thuis kom. Hij zit hele dagen op zijn telefoon spelletjes te spelen, praat amper met me. Ik laat hem zoveel mogelijk met rust, maar het vreet aan me. Ik probeer lief te zijn, extra lief. Ik bestel zelfs spannende dvd’s en lingerie bij Bol.com. Ik probeer hem te verleiden en langzaam ontdooit hij weer. Hij wil me niet kwijt, maar hij weet niet meer wat hij voor me voelt. Ik smeek hem om naar de dokter te gaan en uiteindelijk stemt hij in.
Hij gaat alleen en komt terug met een recept voor anti-depressiva en hij moet naar een hulpverlener. Ik kan wel een gat in de lucht springen er is hulp onderweg voor mijn depressieve man. Hij begint met het slikken van die pillen en langzaam verandert hij. Hij komt kilo’s aan, maar vlakt ook af. Hij begint ook met de gesprekken. Nou ja gesprekken. Het zijn er helaas maar 3 geweest. Wouter is gestopt, want hij vond zichzelf slimmer dan de hulpverlener was.
We zouden het samen wel redden
De hulpverlener heeft hem een naam en telefoonnummer gegeven van een hele goede relatietherapeut. Hij moet met haar een afspraak voor ons maken. Het telefoonnummer blijft op het nachtkastje liggen. Na een paar weken begin ik er voorzichtig over. Hij was niet van plan te bellen, want het was in zijn ogen niet nodig. We zouden het samen wel redden.
Irene Eggink - 7 dec 2017
Ben heel erg benieuwd naar de rest van je verhaal.
Sab - 7 dec 2017
Ik ben ook benieuwd ja...
J - 14 dec 2017
Je schrijft alsof het geen moeite kost. Knap. Je verhaal ga ik volgen. Dat je aan het eind zegt er met humor en verbazing naar te kunnen kijken vind ik zeer bijzonder.