
Wat een wereld! Het is alweer 7 jaar geleden dat jullie van het ene op het andere moment zijn weggerukt bij mij. Al 7 jaar zijn wij geen onderdeel meer in elkaars leven. Waarom? Omdat dit mogelijk gemaakt wordt in een land als Nederland. Waar de meeste advocaten, rechterlijke macht, jeugdzorg leeft van andermans ellende. Waar complexe scheidingen in stand worden gehouden en aan de orde van de dag zijn. Het is een verdienmodel! Wat valt er nog te verdienen als iedereen zorgvuldiger met elkaar omgaat, netjes scheidt, de kinderen voor op stelt? Dan moet er een andere markt aangeboord worden. Die is niet zo snel voorhanden…
Hoe gaat het met jullie, mijn lieve kinderen, redden jullie het? Zijn jullie nog gezond? Met deze vragen sta ik ’s morgens op.
Ik pak mijn telefoon en check het nieuws. Oekraïne, misbruik van turnsters, krapte op de woningmarkt, slachtoffers van de toeslagenaffaire, geen vertrouwen in het kabinet. Het is één groot zooitje.
Zo ver weg en toch zo dichtbij
Ik schenk een kopje koffie in en staar naar jullie foto. Drie kleutertjes, met twinkelende pretoogjes lachen mij toe. Het lijkt zo lang geleden. Het is nu in april alweer 7 jaar. Ik glimlach naar jullie, een traan biggelt over mijn wangen. Jullie zijn zo ver weg en toch zo dichtbij. Op 600 meter afstand wonen jullie. Het is niet te geloven dat het allemaal zo “moet”. En ik ben niet de enige ouder die zo op staat. Laat staan hoe zij ’s avonds naar bed gaan, de slaap niet kunnen vatten, liggen te woelen.
Gehersenspoeld
Dan de vragen en opmerkingen van mensen om mij heen. Mensen die het goed bedoelen. ‘maar dan ga je toch gewoon aanbellen’ of ‘ze komen vanzelf als ze ouder zijn’ of ‘ik zou het wel weten, dit dat zus zo’. Serieus goed bedoeld. Maar zo werkt het niet helaas.
Mensen die gehersenspoeld zijn komen niet zomaar uit hun bubbel. Hele volksstammen werden en worden geïndoctrineerd, gehersenspoeld. Kijk naar Korea! Hoe moet dat dan zijn voor kinderen? Het blijft ongelofelijk dat één man dit voor elkaar krijgt. Wat de politiek hier niet lukt, godzijdank……. Lukt mijn ex helaas wel. Mindgames, brainwashpraktijken, manipulaties. Waarom komen mensen daar niet zomaar los van? Waarom blijven hele volkeren geloven in die ene? Waarom staat er niemand op?
Ik neem een tweede kopje koffie, kijk uit het raam. Een flauw zonnetje schijnt naar binnen. Ik zie meeuwen en vogels de restjes van de markt oppikken, vechtend om het laatste kruimeltje. Een mooie metafoor de scheidingsbusiness. Iedereen wil een ‘graantje’ meepikken.
Frances: Op 2 april 2016 werd haar leven als donderslag bij heldere hemel bruusk omgegooid. Haar kinderen werden ontvoerd door hun vader, die zich met kinderen verschanste op diverse plekken om er zeker van te zijn dat hij zijn psychologische oorlogvoering kon voortzetten. De mindgames gingen door, maar zonder kinderen. Hij bespeelde diverse instanties, later jeugdzorg, en komt er tot op de dag van vandaag mee weg. Frances blogt om awareness te creeëren voor de Complexe Scheiding (vechtscheiding) met ouderverstoting/ouderonthechting. Zo’n ernstige vorm van ouderverstoting (ouderonthechting) dat de kinderen niet meer weten wie hun echte mama is. In het Amerikaans is dit bekend onder PAS (Parental Alienation Syndrome) Kinderen zitten in een spagaat, een loyaliteitsconflict. Dit kan elke ouder overkomen. Binnen 1 dag. Net als Frances….van 5 naar 1…in 1 dag.
Lees ook andere blogs van Frances
Mike - 26 apr 2023
En zo is het... Heel jeugdzorg, veilig thuis etc etc. Een grote poppenkast... Als vader zijnde moet je alles maar slikken wat er gebeurt, jeugdzorg doet niks. Moeder kan de kinderen manipuleren, de OTS niet nakomen en komt overal mee weg. En als vader krijg je het advies om geen rechtzaken aan te spannen in het belang van de kinderen. Welk belang? Ouderverstoting!! Dat dat mogelijk is in ons Nederland...
Frances - 4 mei 2023
Helaas wordt de manipulerende ouder te vaak geloofd. Het komt voor onder vaders, moeders. Alles om die ene ouder schade en leed te berokkenen. Alles voor het eigen gewin. Sterkte!