
De Tijd tikt wel door… geen invloed op!
Ouderverstoting
Doch… De wonden worden met de tijd niet altijd geheeld zoals het spreekwoord zou luiden. Zout wordt er in die wonden regelmatig gestrooid. Regelmatig door mensen, bekenden en kennissen die er (on)bewust aan hebben meegewerkt.
Ouderverstoting! Die nu last van hun geweten hebben, in het reine willen komen, of dat het kwartje ineens is gevallen. Dan komen de verhalen los.
Bijvoorbeeld deze:
... op zaterdag, kids hun sportdag… mijn ex: “schatje blijf jij maar lekker thuis vandaag, je hebt zo hard gewerkt afgelopen week, doe jij je ding maar vandaag ik ga naar sport met de kinderen.” Ik..WoW, wat een schat! En dat vertel ik vooral tegen iedereen, dat hij zo goed hij voor de kids is. Niets bleek minder waar…
Nu, jaren later, hoor ik van diverse mensen dat hij bij de training/wedstrijden doodleuk vertelde dat ik wéér depressief in bed lag. En ja… iemand moet het doen hè?
Wat een barmhartige samaritaan. Mijn ex.
Een oma… Wat doet het met haar?
Dit soort verhalen in diverse scripts, werden ook aan de familie verteld. En als mijn eerlijke, zachtaardige, dacht ik altijd, schoonmoeder, zei dat ze geen woord van haar zoons insinuaties geloofde, werd ze verbaal neergesabeld door haar eigen zoon. Het regime! Zijn regime. Het regime van een dictator.
Haar eigen zoon. Wat een verdriet moet zij hebben op haar oude dag. Gelukkig ziet zij onze kinderen, haar kleinkinderen, nog wel. Zo is het dan weer wel. Ze wist ook wel dat ze anders, net als mijn ouders, zou eindigen. Kleinkinderen-loos. Ballingschap!
Veilig Thuis
Zelfs de hulpverlening die ik er notabene zelf had bijgehaald, in de vorm van veilig thuis, werd bespeeld. Ik was een roepende in de woestijn. Hoe kan het hé? Professionals! Ik pleit sinds jaar en dag dat er meer aan waarheidsvinding gedaan moet worden en getraind en voorgelicht moet worden bij school, docenten, sport, opvang en zeker jeugdzorg en gemeenten. Uit de drama driehoek blijven als prof. Meer inleving in alle kanten van een verhaal. Opdat er nooit meer een kind klem komt te zitten tussen ouders, in een loyaliteitsconflict.
De schade
De schade opmakend: Een verscheurd gezin, trauma’s, een kind wat social media adoreert en vooral zichzelf in het extreme. Ik wil er geen label op plakken, maar het neigt naar een kopie van paps. Narcistisch gedrag maakt meer kapot dan je lief is! Kind 2, wat al ruim 2 jaar niet naar school gaat en kind 3, een kind wat zo aan mama hing maar papa’s verbale geweld was sterker en hij was te jong en niet opgewassen tegen deze manipulatieve reus. De wolf in schaapskleren.
Ik zie de pijn, het verdriet in hun ogen. Holle lege ogen die ooit straalden. Waar liefde zat zit nu woede en haat. Achter de haat zit pijn. Onze zoon… Ooit een enthousiast kereltje wat dol was op zijn opa… ”opa is mijn beste vriend”. Hij belde hem altijd vanaf de vakantie bestemmingen. Dat ventje dat nu zijn mama en beste vriend moet missen. De meisjes die nu maar via papa’s vriendinnen, die er notabene zelf een potje van gemaakt hebben, papa’s kennissen die meepraten en het niet snappen, of een dubbele agenda hebben want dan is hun eigen kind onder de pannen en geëntertaind, een rolmodel moeten zien te vinden. Mijn hart huilt!
Lieve bekenden, kennissen, ik hoop dat jullie dit nóóit hoeven mee te maken. Tegen dit virus van ouderverstoting is geen medicijn of vaccin.
🍀
Frances: Op 2 april 2016 werd haar leven als donderslag bij heldere hemel bruusk omgegooid. Haar kinderen werden ontvoerd door hun vader, die zich met kinderen verschanste op diverse plekken om er zeker van te zijn dat hij zijn psychologische oorlogvoering kon voortzetten. De mindgames gingen door, maar zonder kinderen. Hij bespeelde diverse instanties, later jeugdzorg, en komt er tot op de dag van vandaag mee weg. Frances blogt om awareness te creeëren voor de Complexe Scheiding (vechtscheiding) met ouderverstoting/ouderonthechting. Zo’n ernstige vorm van ouderverstoting (ouderonthechting) dat de kinderen niet meer weten wie hun echte mama is. In het Amerikaans is dit bekend onder PAS (Parental Alienation Syndrome) Kinderen zitten in een spagaat, een loyaliteitsconflict. Dit kan elke ouder overkomen. Binnen 1 dag. Net als Frances….van 5 naar 1…in 1 dag.
Lees ook andere blogs van Frances
Fien - 18 aug 2020
😢verschrikkelijk . Dat roepende in de woestijn herken ik. Ik noemde het een zeepbel waarin mensen me wel zagen roepen maar me niet hoorden. Sterkte.
Frances - 19 aug 2020
Dankjewel Fien. Hoe gaat het nu met jou ?
Carola Timmer - 21 aug 2020
Helaas herkenbaar, het blijft een grote gapende wond die nooit zal helen. Iedereen veel sterkte die hier mee te maken heeft, het zal nooit wennen en er is geen manier om je hier emotioneel gezien tegen te wapenen.