Nanouk is alleen met kerst. Wat vindt ze daar eigenlijk van?

‘Feest’dagen

Vloekend plak ik een Sinterklaas raamsticker op mijn raam voor de lieve mannetjes. Lijkt me leuk, voor als ze thuiskomen straks. Ik strijk het kreng glad met mijn bankpas en doe een stap achteruit. Zo, dat zit er op. Samen met de herfsttafel ziet het er allemaal gezellig uit, zo in het najaar hier in huis. In de avond belt mijn vader. Wat ik met kerstavond eigenlijk doe?

Verdeling van de kinderen

Uiteraard De Vraag voor de decembermaand. Ex grote Liefde en ik hebben er over gediscussieerd op whatsapp. Ook zo’n geweldig medium voor als je elkaar live al niet zo goed meer begrijpt. Dat je gewoon uit een gesprek kunt stappen om het uren later weer, al dan niet boos, op kunt pakken. Ik kreeg uiteindelijk een lijstje met wanneer ik de mannetjes heb en wanneer niet. Plooi mijn kerstdagen vreemd genoeg om zijn nieuwe schoonfamilie heen. Sommige dingen worden niet makkelijker van uit elkaar gaan maar juist ingewikkelder. Ik probeer een soort mantra in mijn hoofd te krijgen. “De gezelligheid van mijn gezin hangt niet af van de kerstdagen.”
Soms werkt dat wel, soms ook helemaal niet. Dus op het moment dat mijn vader me vraagt wat ik met kerstavond doe, moet ik me bedwingen om niet te liegen. Om niet quasi nonchalant te zeggen: joh, pap, ik heb zoveel uitnodigingen staan, ik beslis op het laatste moment wat ik doe. Of ik de jongens die avond heb? Nee, maar daarom ga ik heel born to be wild op het laatste moment pas beslissen!
De tragiek van een scheiding. Je zit zo vaak alleen maar in december bedenkt iedereen ineens dat dat eigenlijk zielig is. En dus sleep je jezelf als een Bridget Jones naar je ouders. Je hebt weliswaar een eigen gezin maar nu even niet. Nu zit je gewoon weer alleen ergens aan tafel. Als je daarvoor kiest. Ik kies ervoor met een vriendin naar de sauna te gaan. De hele dag kletsen, relaxen, eten en wijn drinken. En dan is zo’n kerstdag zo om. Hoop ik.

Groot etentje

Ik zou willen dat ik de kracht al had (en de alertheid überhaupt) om in september mensen zelf al te benaderen. Omdat ik een groot etentje geef, zoals ik dat vroeger ook deed. Maar ik durf het niet. Bang dat mensen vol zitten met familieverplichtingen, niet op mij zitten te wachten en andere spookgedachten. Maar het andere wil ik ook niet. Zielig gevonden worden, uitgenodigd worden omdat ik alleen zit. Wat een gedoe, die feestdagen. Ik heb op Tweede Kerstdag de lieve mannetjes zelf. Dat is makkelijk te bedenken. Zelf pizza maken, pyjamadag en films kijken. Daar verheug ik me het meest op eigenlijk. Maar eerlijk gezegd zou ik liever hebben dat het alvast 1 januari is.
Tot die tijd versier ik mijn huis, maak ik het gezellig. Ga ik de klas van het oudste jongetje ook versieren, ga ik hoogstwaarschijnlijk een kerstboom 4 hoog slepen. In de hoop dat de mannetjes later zullen zeggen: dat was altijd gezellig he mama? Pizza’s maken en film kijken?

Nanouk is 32 jaar, werkt 36 uur op een school als leidinggevende. Ik heb samen met mijn ex-grote liefde, 2 dappere zoontjes van 3 en 5. Na een tweejarig twijfelproces zijn wij echt uit elkaar. En dit jaar is ze alleen met kerst.