Dagboek van Iris, Date!

Ik heb deze week mijn eerste date sinds lange, lange tijd gehad! Man wat een ellende, wat een spanningen… Ik wist niet dat ik nog zó nerveus voor iets kon zijn. En dat terwijl ik echt niet de intentie had om van mijn eerste date gelijk een vaste relatie te maken.

Gewoon weer een beetje snuffelen aan de mogelijkheden op het gebied van daten. Gewoon weer een beetje in het leven van afspraakjes terugkomen. Maar ik was totaal vergeten dat daten stress voor mij betekent! Stress om ‘waar spreken we af’, stress om ‘wat moet ik in hemelsnaam aan’ stress om ‘waar ga ik het eigenlijk allemaal over hebben’… Kort samengevat; stress om alles!

Het begon al bij de eerste mail die ik van een potentiële kandidaat ontving. Super leuke mail, super relaxte eerste indruk. En wat was mijn eerste gedachte? HELP… wil ik dit eigenlijk wel?! Heb ik eigenlijk wel de energie om me druk te maken om alles wat bij daten hoort? Nee, kon ik volmondig zeggen!

Maar daar waren mijn vriendinnen het dus niet mee eens… En helaas heb ik een paar redelijk dominante en dwingende vriendinnen! Als je het niet probeert, dan weet je het nooit Iris… Waarom zoveel stress, blijf gewoon jezelf en dan komt alles goed. Tja, zo lust ik er nog wel een paar!

Maar stiekem hadden ze toch wel een paar goede tips. Om te beginnen moet je profielgegevens niet al te serieus nemen. Foto’s zijn bij voorbaat van jaren geleden of grondig ‘ge-foto shopt’. Dus vooral niet schrikken of verbaasd kijken als je de persoon in levende lijve ontmoet. Eerste afspraakjes nooit, maar dan ook echt nooit bij één van de partijen thuis laten plaatsvinden. En ga een eerste keer ook niet gelijk uit eten, maar houd het bij een koffie-afspraak.

Toen ik bij deze tip mijn wenkbrauwen optrok, slaakten ze een diepe zucht. Iris, koffie heb je eerder weggewerkt dan een 3 gangen diner. Dus heb je bij de eerste minuut al door dat het niks gaat worden, dan kun je binnen 15 minuten weer buiten staan! Wat een feeksen die vriendinnen van mij… Maar het heeft me wel aan het denken gezet.

Ik moest er inderdaad maar niet te zwaar aan tillen. Een koffiedate op klaarlichte dag in een overvol café, dat kan toch niet faliekant misgaan?! En zo kwam het dat ik enkele dagen geleden met enigszins bibberende benen het tentje binnenstapte waar we hadden afgesproken. Ik zag de persoon in kwestie al vrij snel zitten… Het feit dat ik hem herkende van de foto was al een pluspunt. En het feit dat hij er ook een beetje gespannen uitzag, vond ik een geruststelling.

Ik kan nu gelukkig zeggen dat mijn terugkomst in de wereld van daten niet helemaal tegengevallen is… Of deze eerste date gaat uitlopen op een tweede, daarvan ben ik nog niet helemaal overtuigd. Maar het was zeker niet een afschuwelijke ervaring. Het was eigenlijk zelfs wel leuk!