We zitten in de mediation-molen. Mijn uitgesproken voorkeur voor mediator Bastiaan is het niet geworden. Nee, het is een wat formelere meer “advocaat-achtige variant geworden, we noemen hem, Peter Dinklage. Qua fee stukker duurder, wel mooie brochure, zal vast professioneler en beter zijn, daar gaan we van uit.
Ik krijg stress van de mediator
Nou er zijn momenten geweest in het mediation traject waarin ik meer, mag wel zeggen véél meer stress van dit individu heb ervaren dan van de “echte thema’s”. In den beginnen liep het allemaal nog wel redelijk, maar al snel liepen reactietijden op en duurden vervolgafspraken lang, té lang. Op zich niet zo’n probleem zou je zeggen. Maar als ik je nu vertel dat ik, voortvarend als ik ben en overtuigd dat ik de beste co-ouder ooit ga worden, al de woning van de achterbuurman heb gekocht, dan levert dat een gespannen situatie op.
Huis van de buren
Het huis van de buren komt maar 1 keer te koop, zodra er dus een bord in de tuin van de achterburen kwam te staan, wist ik het meteen: de perfecte co-ouder locatie, géén logistieke ellende voor deze co-ouders. In gedachten zit er al een poort in de schutting die mijn huidige en mijn toekomstige tuin van elkaar scheiden en kunnen onze kinderen vrijelijk en zonder stress op en neer pendelen. Klinkt bezopen maar van die gedachte word ik dus erg blij.
Maar ik dwaal af! Terug naar de mediator, deze Peter D. staat dus tussen mij en mijn nieuwe toekomst ideaal, ’t huis van de achterbuurman, terwijl hij ons juist moet faciliteren. De enige verklaring die ik kan bedenken is dat hij veel te veel zaken in zijn portfolio heeft en we telkens in een, voor mij, veel te lange wachtrij terecht komen….
Koopcontract
De wanhoop nabij, want voorlopig koopcontract met boeteclausule getekende maar geen convenant, dus ook geen financiering…, probeer ik de druk naar Peter D. op te voeren om zijn productiviteit te managen.
Op een zeker moment heb ik hem het volgende aanbod gedaan: “Peter, ik begrijp dat er klempunten zijn, vandaag heb ik de hele dag verlof genomen en kan ik je op kantoor komen ondersteunen, hopelijk is er dan einde dag een bijgewerkt concept convenant”. Eindelijk kreeg ik reactie, er zou, de volgende dag een concept zijn, en mij zou de toegang tot zijn kantoor, mocht ik daadwerkelijk komen “ondersteunen” worden ontzegd.
Met alle onzekerheden die een scheiding met zich meebrengt is dit er eentje die ik echt kan missen. Alle inspanningen ten spijt, die fatale datum om de financiering rond te krijgen haal ik niet, gelukkig blijkt de verkopende partij de beroerdste niet en kom ik er met een verschuiving van de overdracht, een paar plukken grijs haar meer en een deuk in m’n ego vanaf.
Ik ben 49 jaar, papa en co-ouder van meisje 14, jongen 12, meisje 9. Welgeteld 9 maanden gescheiden. Traditioneel gezin, moeder fulltime thuis, pa werkt en is vaak zakelijk onderweg. Scheiding komt onverwacht, maar als het moet gaan we dit hélemaal goed doen. Gezamenlijke vakanties, dicht bij elkaar blijven wonen, alles in goed overleg. Totdat…
Volg Bob en zijn verhaal op nieuwestap.nl
REAGEER OP DEZE BLOG