Inhoud blog
Over het effect van een scheiding op kinderen
Deze vraag hadden kinderen van gescheiden ouders die in uitzending van Netwerk aan het woord kwamen, inmiddels allemaal volwassen, graag gehoord. Iemand uit hun omgeving die aan hen deze vraag had gesteld en de kans had geboden om hun gevoelens mee te delen, iemand die gewoon eens naar hen had geluisterd. In het programma kwamen kinderen van gescheiden ouders aan het woord, waarbij zij terugkeken op die heftige periode uit hun leven en waarbij zij vertelden over wat het met hen had gedaan.
Anniek Drenth, mediator in Amersfoort van Resolve Visie over het effect van een scheiding op kinderen, hoe een apart kindgesprek in het mediation traject eruit ziet én tips voor ouders.
Kindgesprekken
Bij mij is deze opmerking blijven hangen, vooral omdat het eigenlijk zo natuurlijk lijkt om ook de kinderen goed in de gaten te houden tijdens het scheidingsproces. Maar is dit wel zo natuurlijk? Als alle emoties en frustraties waar je tijdens een echtscheiding vaak mee te maken krijgt, de onmacht en vaak ook de boosheid je helemaal in beslag nemen, blijft er dan nog wel genoeg ruimte over voor de kinderen?
Het kan bijna niemand ontgaan zijn dat er momenteel in de media veel aandacht bestaat voor kinderen waarvan de ouders in scheiding liggen of gescheiden ouders hebben. Er wordt veel over dit thema geschreven maar hoe werkt het nou in de praktijk?
Ik merk dat veel stellen die gaan scheiden voor ons als mediator kiezen omdat wij kindgesprekken aanbieden. Een gesprek met de mediator waarin de kinderen kunnen aangeven waar ze tegenaan lopen en waarin ze het gevoel krijgen gehoord te worden. Ik geef ouders wel aan dat het gesprek dat ik met hun kinderen heb een vertrouwelijk karakter heeft en dat ik als mediator alleen die punten naar de ouders terugkoppel waar het kind mij om gevraagd heeft.
Kinderen zijn loyaal naar ouders
Omdat kinderen per definitie een grote loyaliteit naar beide ouders hebben, merk ik dat ze het fijn vinden met een onafhankelijke derde te praten. Ze kunnen vrijuit spreken wat voor hen belangrijk is, zonder het gevoel te hebben dat dit zielig is voor ouders, broertjes of zusjes. Ook angst voor boosheid of teleurstelling van de ouders kan een rol spelen. Wat mij tijdens deze kindgesprekken duidelijk is geworden, is de behoefte die veel kinderen hebben om na de scheiding nog de mogelijkheid te hebben om hun verjaardag of andere feestdagen samen met beide ouders te kunnen vieren. Het belang dat kinderen hechten aan de manier waarop papa en mama met elkaar omgaan én de mogelijkheid om in de toekomst nog af ten toe gezamenlijk dingen te ondernemen zie ik dan ook veel terugkomen.
Kinderen maken zich zorgen om ouders
Ook komt er tijdens de kindgesprekken vaak aan het licht dat de kinderen zich bezwaard voelen om voor hen belangrijke zaken uit te spreken, omdat ze zien dat papa en mama al genoeg aan hun hoofd hebben. Ze willen papa en mama voor hun gevoel niet tot last zijn. Dit wegcijferen is een veel terugkerend item tijdens een gesprek tussen mediator en kinderen. Kinderen hebben de neiging om zelf de verantwoordelijkheid te nemen voor zaken die eigenlijk niet hun verantwoordelijkheid zijn. Ik had laatst een gesprek met een meisje van 13 die een duidelijke mening had over haar vader en heel sterk de neiging had om voor haar moeder op te komen, want mama had al zoveel verdriet.
Gesprek met de mediator is vaak spannend
Veel, vaak wat jongere, kinderen vinden het enorm spannend om een gesprek met mij aan te gaan. Er speelt al zoveel in hun leventje. Vaak hebben ze het gevoel dat de basis onder hun voeten vandaan wordt geslagen. Het eerste deel van het gesprek staat dan ook vaak in het teken van elkaar een beetje leren kennen en een veilige omgeving creëren, waarin kinderen het gevoel krijgen dat ze me kunnen vertrouwen. Ik leg ze ook uit dat ik niets aan papa en mama vertel, tenzij ze dat zelf aangeven en probeer ze wat op hun gemak te stellen. Ik krijg vaak hele verhalen over alle vriendjes en vriendinnetjes, de sportclubs, de juf op school en soms worden er allemaal knutselwerkjes door mij bewonderd.
Wie zorgt er straks voor mijn cavia?
Maar ook hele praktische zaken komen aan bod. Zo was er laatst een meisje van acht die aangaf het heel belangrijk te vinden dat als ze dan toch in twee huizen ging wonen (haar ouders hadden gekozen voor co-ouderschap) ze wel bij beide ouders dezelfde gordijnen wilde hebben. En als ze dan bij papa was wie er dan voor haar cavia zou zorgen?
Tips van de kinderen voor hun ouders
Het gesprek duurt de ene keer langer dan de andere keer, net waar de behoefte van de kinderen ligt. Elk gesprek wordt door mij afgesloten met de vraag of ze nog tips hebben voor hun ouders. De drie meest gehoorde (waarvan ik hoop dat veel ouders ze ter harte nemen) tips zijn:
- Geef ons het gevoel dat we ook wat te vertellen hebben en luister naar onze wensen bij het maken van jullie afspraken.
- Probeer op een ‘normale’ manier met elkaar om te blijven gaan en maak geen ruzie met ons erbij.
- Probeer ons niet te betrekken in jullie ruzies en maak de andere ouder niet zwart in ons bijzijn.
Gaan jullie scheiden? Zorg dan voor goede professionele hulp bij de scheiding. Kijk hier: wat de mediators van Resolve Visie kunnen betekenen.
REAGEER OP DEZE BLOG