Jullie lijken echt op elkaar

Bij Villa Pinedo zagen we onderstaand stukje, geschreven door Dara. De moeite waard!

Een een samengesteld gezin leven kan soms interessante situaties opleveren. Zo heb je het moment waarop je moet bedenken hoeveel achternamen er op het naamplaatje komen. Of het moment dat iemand ophangt onder het mom ‘verkeerd verbonden’, omdat je toevallig jezelf introduceerde met een achternaam die niemand anders in huis heeft. Maar het meest grappige vind ik het als mensen onwetend praten over hoe je ‘wel echt kan zien dat wij familie zijn’. Hierbij twee situaties uit eigen ervaring:

1) Ik zit in mijn stiefmoeders kantoor huiswerk te maken als een collega binnenloopt. Ze vraagt of ik mijn stiefmoeders dochter ben. In een blik van verstandhouding besluiten we dat we geen zin hebben in gedoe en zegt mijn stiefmoeder ‘ja’. De vrouw antwoord hier blij op door te roepen dat je dat kan zien aan onze ogen. Ik kijk mijn stiefmoeder aan in haar grijsblauwe ogen en zij mij in mijn donkergroene. We beginnen samen te lachen. Haar collega loopt vrolijk het kantoor uit, onwetend van het vermaak dat zij ons bezorgd heeft.

2) Een oud bed van mijn stiefbroertje is verkocht via marktplaats. Als de koper zijn aankoop komt ophalen helpen mijn vader en stiefbroertje met inladen. Voordat hij vertrekt zegt hij nog hoe duidelijk je kan zien dat ze vader en zoon zijn. Hierom moeten ook zij lachen, waarop de man roept: “Ja, als jullie lachen zie je het nog beter!” Mijn vader wijst hem vriendelijk op zijn vergissing. Beschaamd verontschuldigt hij zich en stapt snel in zijn auto.

Het kan dus best leuk zijn om op deze manier anders te zijn dan normaal. Het levert verhalen op waar je nog lang anderen mee kan vermaken. Bovendien leer je interessante dingen over hoe mensen in elkaar zitten. Zelf heb ik hiervan geleerd hoe erg mensen zien wat zij willen of verwachten te zien.

Dara (18)