Gister was kut. Vandaag top. Fijn dat het leven zo is. Na regen komt zon.
Mijn inspiratiebron gister? The Voice Senior. Het welbekende liedje “Many rivers to cross”. Een prachtige tekst waar ik nooit eerder zo op had gelet. Maar ik luisterde voor het eerst met aandacht en het werd me duidelijk dat ik geen “pride” heb. Geen trots.
Ik moet trotser zijn op wie ik ben gewoon zomaar. Omdat ik IK ben.
Want als ik dat ben, laat ik mensen niet meer zomaar over mijn grenzen gaan.
Grenzen aangeven
Grenzen aangeven was al een ding. Dat wist ik al een tijdje. Maar dit was het juiste lied op het juiste moment. Het kwam binnen. Het kwartje viel.
Het liedje bij the Voice Senior werd gezongen door Rosy. Een pittige dame van 69 jaar. Verliefd. Net een nieuwe relatie na 10 jaar alleen te zijn geweest. De wereld lag aan haar voeten. Hoe mooi kan het leven zijn en nog worden. Ze was een inspiratiebron. Hoe gelukkig je kan zijn, zowel mét als zonder relatie.
Dankbaar
Zo somber ik gister was, zo blij en dankbaar ben ik weer vandaag. Voor het veilige thuis dat ik mijn kind kon bieden toen hij het nodig had. De lieve vrienden waarbij ik op visite ging. Het fijne zonnetje dat ik met hen deelde in de tuin van hun nieuwe huis. Gelachen, serieuze gesprekken gevoerd, levenslessen gedeeld. De lieve appjes van mijn brakke zus na een heftig feest. De grappige foto’s van mijn vader die op vakantie is.
Loslaten
Ik las een hoofdstuk uit het boek Verslaafd aan Liefde van Jan Geurtz. Dat boek heb ik overigens al 6 jaar in bezit. Een aanrader! Ik las over het loslaten van relatiedenken. En ik sta er zo 100% achter.
Liefde is loslaten. Gelukkig zijn met jezelf. Om wie je bent. En iemand die dit met jou mag delen op jouw pad is heerlijk maar niet noodzakelijk. Een relatie is geen noodzaak. Het is een mooie aanvulling.
Het is wat het is!
Ik werk 32 uur per week in 5 dagen. Heb een oud huis gekocht waarin geklust moet worden en ik loop dus standaard achter de feiten aan in mijn huishouden. #opgevenisgeenoptie. Kernwoorden: accepteren wat is, loslaten (daar is ie weer), humor, liefde, respect.
Lees ook de andere blogs van Loes.
Ben je benieuwd naar het boek?
Amelie - 15 okt 2020
Dank je wel, Loes. Je geeft me weer kracht.