Het is doodeng, weer verliefd zijn. Nadia vertelt

Doodeng, weer verliefd

Het is doodeng. Weer verliefd zijn. Alles is onzeker. De eerste keer zoenen, de eerste keer seks, de eerste keer uit als meer dan vrienden, de eerste keer slapen. En alles is anders. Mijn hele leven staat weer op zijn kop. Ik lijk wel een puber. Ben onzeker. Draag mijn bagage uit mijn verleden bij me. Maar hiermee moet ik wel dealen. Want die bagage staat los van een nieuwe relatie. Help, een relatie. Daar was ik toch nog helemaal niet aan toe? Ik ben nog volop verwikkeld in een lastige scheiding met een onmogelijke ex. Wie zit daar nu op te wachten? Niemand toch zeker. Een alleenstaand moeder met een bijzonder kind, een hond en verwikkeld in een hoop ellende.

Dichtbij

Maar het voelt zo goed. Zo vertrouwd. Zo dichtbij. We hebben zo’n enorme klik. Nee, ik neem mezelf vast in de maling. Dit is natuurlijk een vlucht. Rebound noemen ze dat toch? Maar zo zit ik helemaal niet in elkaar. Mijn verstand roept van alles, maar mijn gevoel voelt het anders. Normaal doe ik alles op gevoel en ik weet dat ik mijn intuïtie kan vertrouwen. Maar door mijn onzekerheid en verwikkelingen durf ik nu niet op mijn gevoel te vertrouwen en laat ik me helemaal gek maken door mijn eigen gedachten. En ondertussen? Ondertussen geniet ik van ieder contact, iedere minuut met hem, ieder gesprek, iedere zoen, iedere knuffel. Want het voelt zo goed. En zoveel beter dan in mijn vorige relatie. Ik geloof bijna niet dat dit kan. Dat dit nog bestaat. Dat dit mogelijk is.

Als niets vaststaat, is alles mogelijk

Maar hoe moet dat met de kinderen? Want die zijn gewend aan elkaars gezelschap en we doen nog steeds gezamenlijke uitstapjes. Dat is zo gegroeid in de tijd dat we nog slechts vrienden waren. En kinderen sleep je niet direct mee in een volwassen achtbaan aan emoties. Maar het is best heel lastig om dat te scheiden als je tot over je oren verliefd bent. Het lukt ons, maar het geeft hilarische situaties zo nu en dan. Qua logistiek schuiven we steeds meer in elkaar. Naar school brengen of halen, lunchen, oppassen dat schuiven we steeds meer in elkaar. Zo helpen we elkaar en het is reuzegezellig. Als niets vast staat, is alles mogelijk. Dus we laten alles open en genieten.