We zijn een week verder na de kinderontvoering, het is vrijdag 8 april 2016, verjaardag tweeling
Mijn dierbare twinnies zijn vandaag jarig. 13 lentes worden ze. Het laatste jaar op de basisschool. Mijn pubertjes…(ze zijn ooit blijven zitten in groep 6).
Op advies van vriendin Janny ga ik naar school. Gewapend met lots of love en een kadootje.
De directrice verleent alle medewerking en ik zie haar zelfs een traantje wegpinken.
Ik durf te wedden dat deze Montessori school nog nooit zo’n situatie heeft meegemaakt als deze.
Goh, wat voel ik me een outcast. Ik moet bedelen om mijn eigen kids te zien. Ik voel me leeg, eenzaam, uitschot zelfs. Ja…twijfels…zou ex dan toch gelijk hebben ben ik zo’n monster…
Het schiet even door me heen. Tegelijkertijd schreeuw ik tegen mezelf : kom op Frans, je laat je niet meer de grond in praten, en op z’n Marijke Helwegens….lipjes getuit, borstjes vooruit.
De tweeling komt binnen in de kamer van de directrice, beetje schuchter naar de grond starend.
Het is nog maar een kleine week geleden en het lijkt, het voelt, alsof ik een vreemde ben. Een soort tante die kadootjes komt brengen omdat mama…nou ja…ziek is of eh…dood. Een heel vreemd gevoel.
Maar ik zet mijn mooiste glimlach op, zet de Oscar maar vast op de schoorsteen, “best female part in Kidnapped 2016 “…..
Rick en Isis gaan zitten, durven me amper aan te kijken.
Ik sta strak van de stress en met elke spier, elke vezel in mijn lijf, probeer ik de tranen van alle kanten terug te dringen. Niet huilen niet huilen niet huilen. Man up !!
Mijn god, wat zien ze er wit, en moe en slecht uit. Arme, arme kids.
In kleding, die niet van hen is. Natuurlijk niet. Ze zijn zomaar weggerukt uit hun vertrouwde omgeving, zonder spullen. Geen schone onderbroek, geen tandenborstel…..
Geen kusje van mama…….
Gretig pakken ze de kadootjes aan. Alsof het weer even “normaal” is.
Ze zijn er blij mee, ze moeten terug naar de klas en ik krijg een snelle knuf. Zonder oogcontact, en ze vertrekken weer naar hun klas.
De directrice geeft me nog een bemoedigende knik en een hand en ik vertrek van school.
In de auto barst in tranen uit, ik ga stuk. Kapot, HOE moet dit nu verder ?
’s Avonds krijg ik een mail van ex. Of ik het vooraf wil aankondigen….
Pfff wat denkt ie wel niet ? verder krijg ik een foto van een taart, de Twins vieren hun verjaardag, met anderen, ik ben er niet bij……..wauw…wat doet DAT pijn !!
Frances is een moeder van 3, de kids zijn 13, 13, en 11.
Op 2 april 2016 werd haar leven als donderslag bij heldere hemel bruusk omgegooid. Haar kinderen werden ontvoerd door hun vader, die zich met kinderen verschanste op diverse plekken om er zeker van te zijn dat hij zijn psychologische oorlogvoering kon voortzetten. De mindgames gingen door, maar zonder kinderen. Hij bespeelde diverse instanties, later jeugdzorg, en komt er tot op de dag van vandaag mee weg. Frances blogt om awareness te creeëren voor de Complexe Scheiding (vechtscheiding) met ouderverstoting. Zo’n ernstige vorm van ouderverstoting dat de kinderen niet meer weten wie hun echte mama is. In het Amerikaans is dit bekend onder PAS (Parental Alienation Syndrome) Kinderen zitten in een spagaat, een loyaliteitsconflict. Dit kan elke ouder overkomen. Binnen 1 dag. Net als Frances….van 5 naar 1…in 1 dag.
Frances zal vooral bloggen over ouderverstoting.
Amsterdam-Brabant - 27 mrt 2017
Wat een hartverscheurend verhaal , ik ben er helemaal ontdaan van. Dit is een blog van een jaar geleden, hoe gaat het nu met jou en je kinderen ? Mag je ze nog steeds niet zien ??? Beste NIEUWE STAP moderators, beste mede leden.... is er niemand met de juiste connecties binnen jeugdzorg / advocatuur die Frances BELANGELOOS kan helpen ? Het kan toch niet waar zijn dat de kinderen hun eigen moeder niet meer willen en kunnen zien, zelfs niet eens meer willen knuffelen ??? Is er niemand die een goede advocaat of rechter of CJG medewerkster of jeugdzorg coördinator kent die Frances kan helpen ? Mijn expertise en netwerk zijn helaas niet voldoende , maar ik mag toch hopen dat er tussen de vele leden hier op NIEUWE STAP wel minimaal 1 iemand zit die Frances kan helpen haar kinderen weer terug te krijgen ? Ik vind het serieus ten hemel schrijnend dat dit kan voortduren.... wie o wie helpt Frances ???
Nieuwe Stap - 27 mrt 2017
Beste Amsterdam-Brabant, bedankt voor je betrokken oproep! Wij vinden het ook hartverscheurend en hopen van harte dat je oproep Frances verder zal helpen.
Frances - 27 mrt 2017
Wowww wat een lieve oproep ik ben ontroerd !! Het klopt ...we zijn een jaar verder en tegelijk geen stap verder. De verwijdering is zo groot, de drempel te hoog ..ik zou ook het liefst zien dat jeugdbeschermer cq gezinsvoogd wat harder zou lopen. Tegelijkertijd zegt ze : aan een dood paard Kun je niet trekken. Maw : ze laten het zo en hopen dat de kinderen vanzelf wakker worden. ?
Amsterdam-brabant - 27 mrt 2017
Ik zou zelf ook wel willen helpen maar zit helemaal in de knoop door mijn eigen scheiding , waardoor ik nogal weinig energie over heb, en verde ken ik niemand binnen de wereld van advocaten , voogden, rechters, jeugdzorg. Ik vind serieus dat een mede forum lid jou misschien heel goed zou kunnen helpen . Vind overigens ook de instelling van jullie gezinsvoogd wel erg laconiek over komen...
Frances - 28 mrt 2017
Hi Amsterdam-Brabant dat ben ik zeer zeker met je eens. Ze voeren een standaard protocol uit en creeeren rust voor de kinderen. Die rust duurt alleen nu al een jaar. En rust is een relatief, subjectief begrip. Want tegelijkertijd gaat het ouderonthechtingsproces door. Iedereen staat erbij en kijkt ernaar :-(
Amsterdam-brabant - 28 mrt 2017
Frances, Heb je al contact gezocht met het AKJ ? http://www.akj.nl/welkom/ Wij zijn er voor jou - en voor u Wij zijn er om je te helpen, zodat je verder kunt in de jeugdhulp. Of je nu jongere, ouder of verzorger bent. Als je een vraag of klacht hebt of als je advies wilt - wij zijn er voor jou. Samen zoeken we het uit. Want wij willen dat kinderen en ouders met vertrouwen verder kunnen in de jeugdhulp. Je kan chatten , of bellen of mailen met ze, je probleem met het ouderverstotingsproces uitleggen en aangeven dat er een steeds groter groeiende afstand ontstaat tussen je kinderen en jezelf Het AKJ is in het leven geroepen om misstanden binnen de jeugdzorg aan te pakken. Ik raad je met klem aan VANDAAG nog te bellen met ze , als je dat niet al gedaan hebt in de tussentijd .
Barbara - 29 mrt 2017
Pffff hartverscheurend idd ik zit in hetzelfde schuitje helaas.... Vooral het zinnetje... Hij komt overal mee weg, mijn ex ook, die weet alle instanties om zijn vinger te winden, ik sta met mijn rug tegen de muur. Ik vind het ongelooflijk dat dit hier in Nederland kan ik gebeuren. En ik vraag mij telkens weer af wie denkt er eigenlijk eens aan de kinderen? Sinds ik er midden in zit, merk ik dat het helaas heel veel vvoorkomt... Sterkte Francis.
Amsterdam-Brabant - 30 mrt 2017
Barbara en Frances, jullie zitten middenin deze situatie. Hebben jullie het AKJ al ingeschakeld of niet ? Want ik krijg daar helaas nooit antwoord op. Ik zou graag willen weten welke instanties jullie al benaderd hebben om dit onrecht te herstellen ?
Barbara - 30 mrt 2017
Ja ga ik zeker doen heb gister al op de website gekeken bedankt voor de tip. Verder is buro Veilig Thuis, jeugdzorg GGZ de huisarts en het Wijkteam bij ons in beeld geweest maar die laten zich volledig manipuleren door mijn ex... Luisteren totaal niet naar mi, krijg zelfs te horen dat ik maar moet doen wat mijn ex zegt pffff en dat ik min of meer moet tekenen dat ik een slechte moeder ben.... VKZ ook ingeschakeld maar kunnen verder ook niks meer doen omdat Buro Veilig Thuis en mijn ex niet willen meewerken...
Amsterdam - Brabant - 30 mrt 2017
Barbara, je kan gewoon bellen met het AKJ om je bezwaar duidelijk te maken. Wat betekent het VKZ trouwens ?
Barbara - 31 mrt 2017
Ik ga ze zeker bellen.... Het VKZ moet VKC zijn Vader Kennis Centrum, ze hebben mij ook goed geholpen....
Barbara - 7 apr 2017
Ik heb het Akj gebeld, zij hebben mij geadviseerd om Buro veilig thuis en het Wijkteam te bellen, heb gister mijn bezwaar aangetekend tegen het rapport van Veilig thuis dat komt in een clausule bij het rapport en volgende week een afspraak met de leidingevende van het wijkteam... Ben benieuwd...
Frances - 28 apr 2017
Het AKJ zeker ingeschakeld, een klacht ingediend en gesprek gehad. Op sommige punten gelijk gekregen en dan sta je daar...ze veranderen hun protocol niet. Als kinderen niet willen dan doen ze niets. Ook al zijn de kinderbreintjes vergiftigd. Van ouderverstoting / ouderonthechting hebben ze zgn nog nooit gehoord.