Je wist waar je aan begon als stiefouder
Zo misplaatst en zo niet waar, de opmerking ‘je wist waar je aan begon’, die regelmatig gemaakt wordt tegen een stiefvader of stiefmoeder.
Je weet helemaal niet waar je aan begint. Iedere situatie is anders, iedere relatie is anders en ieder mens is anders.
Liefde
Je kiest voor de liefde en neemt de kinderen erbij.
Tijdens de verliefdheid is alles leuk, door dat roze brilletje met beslagen glazen bekijk je alles met een troebele blik.
Weet jij veel dat de ex een heks is, hoe de kinderen zich gaan ontwikkelen en hoe je partner omgaat met bepaalde situaties. Dat weet je dus niet!
Er is geen handboek beschikbaar wat je voortijdig kunt lezen of een cursus die je kunt volgen.
Hoe kun je weten waar je aan begint?
‘Je wist waar je aan begon’ is écht flauwekul, hoe kun je überhaupt bij iets in het leven weten waar je aan begint.
Je weet het pas als je ermee te maken krijgt en dan moet je er blijkbaar mee dealen, wat echt niet allemaal vanzelfsprekend is.
Niemand weet waar hij of zij aan begint, er is geen opleiding voor.
Het gaat gepaard met vallen en opstaan, met emoties, heel veel emoties.
Het kan allemaal soepel gaan, maar ook verdomde lastig zijn.
Je kunt een lading met shit, gezeik en gedoe over je heen krijgen of overstroomd worden met een bak vol liefde.
Het kan alle kanten opgaan met het verstrijken van de tijd.
Help, ik ben een stiefmoeder
Je weet echt wel dat je leven zal veranderen, dat je je moet aanpassen en jezelf wegcijferen.
Maar je komt er pas achter hoeveel je je moet aanpassen en wegcijferen als je al lang en breed gesetteld bent.
Je kiest niet bewust voor alles wat zomaar op je bordje wordt gedropt.
Er worden afspraken gemaakt waar je niets over te zeggen hebt, maar die wel van invloed zijn op je leven.
Je weet het niet
Ouders die ervoor kiezen om een kindje proberen te krijgen, weten ook niet waar ze aan beginnen, hoe hun leven verandert en wat de gevolgen zijn van hun keuze.
Als er tegen een zwangere vrouw met persweeën gezegd wordt, ‘je wist waar je aan begon’, krijg je minimaal een dodelijke blik, maar hoogstwaarschijnlijk een klap voor je hoofd.
Of als je kind zich ontwikkelt tot een vervelend psychopaatje of een veeleisend prinsesje, heel vervelend, maar dat wist je ook niet toen je begon aan een vrijpartij met als doel jullie zaad en eitje te doen samensmelten.
Je weet van tevoren echt niet dat je te maken krijgt met loyaliteitsconflicten, opstandige pubers of coke snuivende adolescenten.
Dat weet je niet als ouder en ook niet als stiefmoeder of stiefvader.
Niet één kind is gelijk, niet één relatie is hetzelfde.
Je wist waar je aan begon!
Nee, dat weet je niet en dat is voor sommigen misschien maar goed ook.
Mijn naam is Katja, 51 jaar en samenwonend met mijn partner.
Zelf heb ik geen kinderen, maar mijn partner heeft twee dochters. Ik ben dus stiefmoeder
Helaas hebben we te maken met ouderverstoting en sinds een paar jaar komt zijn oudste dochter niet meer bij ons.
Ondanks dat zijn jongste dochter veel van ons houdt en graag bij ons is, zit zij nu in een loyaliteitsconflict.
We zijn bang om haar ook kwijt te raken.
Door alle ellende van de afgelopen jaren, zit ik erg in tweestrijd met mezelf.
REAGEER OP DEZE BLOG