Menu

Ik zou geen moeder, maar stiefmoeder worden, blog van Tessa

2 reacties
geen moeder maar stiefmoeder

Ik had nooit kunnen denken welke wendingen mijn leven voor mij in petto zou hebben en er staat nog veel te gebeuren.

Toen ik als klein meisje met mijn poppen speelde, droomde ik als de meeste meisjes van moederschap. Toen had ik niet kunnen denken hoe het allemaal zou gaan lopen.

Van motherhood naar otherhood

Dat ik geen moeder maar stiefmoeder zou worden. Van motherhood naar otherhood. Dat dit toch echt een andere wereld is dan de geijkte paden. Dat familie en vrienden dit allemaal ook maar raar en moeilijk en anders vonden. Helemaal toen ik niet eens een partner kon krijgen. Tssss. Dat die me door de jaren heen van alles hebben verteld, dat ik te kritisch was, te moeilijk, of een van de ergste vond ik altijd als je nu eens eerst van jezelf gaat houden, dan komt de rest vanzelf.

Afscheid van kinderwens

In de loop van de jaren probeerde ik mijn leven vorm te geven en afscheid te nemen van mijn kinderwens. Ik kon per slot niet eens een man aan me binden en zonder man wilde ik geen kind. Nee, ik zou gaan voor de ware liefde, met of zonder kind, de ware liefde werd mijn doel.

De ware liefde ontmoette ik, toen ik al richting de 40 gleed. Hij had al kinderen en dat maakte me niet uit. Ja, naïef, heeeel naïef. Ik zou gaan houden van zijn kinderen, was ook wel makkelijk want ik zou toch vrij blijven en flexibel en ik zou kiezen wanneer ik ze wel wilde en wanneer het me niet uit kwam. De ex zou me in haar hart sluiten, want ik zou het goed doen en dat zou zij ook zo zien.

De strubbelingen die ik op mijn pad kreeg door het leven met de stiefkinderen en de ex, heb ik al wel eens beschreven in vorige blogs. Ondertussen was het leven met deze man zo fijn, dat een bekroning op de liefde met een kind en hem te zien in zijn vaderrol mijn hele kinderwens weer aanwakkerde.

Ik werd er ondertussen steeds verdrietiger om, hij wilde geen kinderen meer en de kinderen die hij in huis bracht waren toch ook heel fijn en zouden mijn kinderwens wel vervullen. Hij zorgde dat ze mij moederdag cadeautjes gaven, ze mij welterusten kusten en we samen op vakantie konden gaan.

Strubbelingen

De ex negeerde me volledig. In het begin vond ik dit akelig, later begreep ik het beter en nog weer later kwam er van mijn kant toch weer onbegrip. Want als het haar uit kwam, wist ze mij wel te noemen om zaken voor de kinderen te regelen en net zo makkelijk als het haar uit kwam was ik lucht of stront voor haar.

Inmiddels zijn we jaren verder. De band met de ex staat mogelijk de komende periode ook in de koelkast en de verstandhouding tussen mijn man en haar is nog steeds moeilijk, vijandig en eigenlijk niet bestaand. Terwijl ze wel kinderen delen, lijkt er niet meer dan dat.

Ondertussen ging het met de jongste steeds slechter op school en werd hij bij haar thuis steeds onhandelbaarder en toen kwam Corona om de hoek kijken. De jongste kwam bij ons. De school ging op slot en geen mededelingen over hoe de schoolprestaties weer opgekrikt konden worden. Weinig info en voorlopig geen oplossingen te verwachten.

Onverwachte wending

Kon de jongste bij ons komen wonen? Zouden we jongste anders hier in huis nemen? Het leek me een absolute nee van haar kant, maar tot mijn verbazing zag ze dit als goede oplossing. Mijn mond viel open en tegelijk vind ik het ook verdrietig. Na alles wat ze via de kinderen over mij heeft ingevuld, is dit kennelijk haar manier om met de situatie te dealen.

De gesprekken die we nu thuis voeren met de jongste en met elkaar gaan over: wat gaat het betekenen als hij hier komt wonen, hier naar school gaat en welke afspraken maken we met de ex. Mijn omgeving geeft me terug dat ik nu alles van haar heb afgepakt, haar man en nu ook haar kind, ik moet me gelukkig prijzen.

Maar zo werkt dit niet! Zo zie ik het niet. Ik heb haar man niet afgepakt, ik heb hem leren kennen toen ze al meerdere jaren uit elkaar waren. En nu schuift ze zelf haar kind mijn huis in. Ik hoor dan niet in haar droomplaatje, maar ik had mijn leven ook heel anders voorgesteld. En toch door de pijn heen, kijken we nu naar het kind en wat voor hem het beste is en alle opties zijn geopend. Hoe mooi is dit!

De komende weken gaan alles bepalend zijn. Spannend.

Ik ben Tessa, sinds bijna 10 jaar stiefmoeder van de kinderen van mijn partner die om het weekend ook bij ons wonen. Het zijn leuke jongens en het brengt veel gezelligheid, maar het is ook nog steeds wel een beetje een zoektocht naar mijn rol in het geheel.

Lees ook de andere blogs van Tessa.

REACTIES

Kim - 14 mei 2020

Wat een nieuwe grote uitdaging weer Tessa en wat een worsteling met jezelf. Ik heb respect voor de manier waarop jij je leven bewandelt en daarin je eigen wensen misschien wat opzij hebt weten te zetten. Pas wel op dat je jezelf niet uit het oog verliest, jij doet er namelijk ook toe. Veel sterkte in de komende weken!

Tessa - 23 mei 2020

Dank je wel Kim!

REAGEER OP DEZE BLOG

Laat ook van je horen!

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


+ 7 = tien




Veel gelezen blogs

Scheiden en nu? Je scheiding aanvragen, hoe doe je dat? Alles wat je wilt weten over alimentatie na je scheiding Partneralimentatie gaat van twaalf naar vijf jaar Alles over partneralimentatie Alles over kinderalimentatie Kinderalimentatie en de nieuwe partner; hier moet je op letten! Alimentatie berekenen 13 tips voor gescheiden ouders 5 super tips voor het opstellen van het ouderschapsplan Co ouderschap, wat houdt dat precies in? Rechten van vader bij de omgangsregeling Toestemmingsformulier om te reizen met kind na scheiding Echtscheiding en hechting bij baby’s en peuters Verwerking van je scheiding Zo heb ik de eenzaamheid na de scheiding overwonnen Wat is een vechtscheiding nou eigenlijk? Wanneer mag ik weer moeder zijn? Frances blogt over ouderverstoting Narcisme in je relatie: herken de 3 fases Gaslighting en narcisme. Hoe ga je daar het beste mee om? Wat doet een mediator nou eigenlijk? Rechten van het kind (12-18 jaar) bij de scheiding Wat is narcisme?

Vlog

Welke omgangsregeling past bij welke leeftijd? Het is een vraag die vaak opkomt wanneer we de complexe wereld van co-ouderschap en omgangsregelingen betreden. Elke situatie is uniek, en het vinden van de juiste omgangsregeling blijft maatwerk. Toch zijn er handvatten om tot weloverwogen beslissingen te komen, gebaseerd op de specifieke behoeften van verschillende leeftijdsgroepen. In Lees verder >
Hoi, ik ben Annelies Hulsker en ik nodig je uit om lid te worden van onze Community om in contact te komen met andere ervarensdeskundigen.
Hoi, ik ben Elske Damen, wij willen je helpen om de periode tijdens en na je scheiding net wat makkelijker te maken, ik wens je veel plezier op deze site.