Kind van gescheiden ouders: Kerst bij de één, oud en nieuw bij de ander

De feestdagen komen er weer aan. Als kind van gescheiden ouders betekende dat vroeger: met kerst bij de één, met oud en nieuw bij de ander, en het jaar daarop was het dan omgedraaid. Vond ik niks aan, want ik ben nogal een familiemens en miste altijd de andere ouder als ik met de feestdagen niet samen kon zijn. Plus, toen ik wat ouder werd, wilde ik natuurlijk gewoon met vrienden feesten met oud en nieuw in plaats van bij je pa en zijn nieuwe gezin toastjes eten, om middernacht een paar vuurwerktollen op een verlaten straat afsteken en om half 1 in je bed liggen.

Sinds ik het huis uit ben is het een beetje kiezen wat ik wil. Tenminste, dat zou je denken. Ik wil niet mijn ouders kinderloos door de feestdagen laten gaan en bovendien moet ik er niet aan denken ouderloos te zijn op deze dagen. Waar ik het hele jaar door gezellig bij ofwel mama, ofwel papa kan zijn en lekker kan genieten van onze qualitytime samen, heb ik met kerst en sinterklaas (oud en nieuw is inmiddels gereserveerd voor oliebollen, drank en vrienden), ontzettend de behoefte aan een stabiele familie. En als dat niet lukt, kan ik daar ontzettend van balen.

Bij mijn moeder heb ik nog de grootste kans op een familiediner. Daar is Cees, mijn ‘neppapa’ (een 14 jaar oud geintje omdat we stiefvader stom vonden) er en meestal ook mijn oma. En als ik een beetje mazzel heb is mijn broertje er ook. Deze samenstelling is gevestigd, het huis is vertrouwd, dit is onze thuisbasis. Daar komt bij dat mijn moeder en ik veel waarde hechten aan deze dagen en dus proberen te regelen dat iedereen bij elkaar is.

Bij mijn vader is dat anders want daar sta ik hier alleen in. Het is mijn vader, mijn broertje en ik, en soms de aanhang erbij. Waar we ooit de drie musketiers waren, is daar niks meer van over. Ik denk dat ik van geluk mag spreken als we 4 keer in het jaar met z’n drieën bij elkaar zijn. Mijn broertje geeft er namelijk niet veel om, dat hele familiegedoe. Helemaal Sinterklaas heeft ie een hekel aan. En mijn vader, Joost mag weten wat hij eigenlijk vindt. Dit jaar heeft ie tegen m’n broertje gezegd: ach joh, anders slaan we toch wat over, het maakt mij allemaal niet uit. Vindt mijn broertje natuurlijk top, want voor hem hoeft het allemaal ook niet.

Ik gooi de handdoek in de ring. Elk jaar voerde ik zo’n strijd om een familie te zijn, of om de drie musketiers weer eens bij elkaar te hebben. Die 2 feestdagen in het jaar waren voor mij belangrijk. Ik wilde gezelligheid, samen zijn, familie zijn. En elk jaar was er weer die eindeloze discussie over Sinterklaas afschaffen en dat geregel wanneer we dan bij wie zouden zijn met Kerst. Geregel vind ik niet erg, maar als ik dan al dat gezucht en gesteun bij sommige familieleden zie, en het idee dat het voor hen nog niet voor de helft zo belangrijk is als voor mij…. Dit jaar gooi ik de handdoek in de ring. Ik beslis dit jaar wat ik ga doen, en wie zich daarbij wil aansluiten is meer dan welkom.

Phyleen

Villa Pinedo