Zinnen die een scheiding inluiden zijn talrijk. De mijne werd uitgesproken tijdens een lang lenteweekend in een Belgische stad; er bestaat geen goed moment. Na zijn zin – ‘Evelien, ik wil niet meer verder met je.’ – verdwenen ongecompliceerd, spontaan en impulsief voorgoed uit mijn leven. Van alle besluiten doordacht ik de consequenties. Ik ging weer roken ook.
Het is al zeventien jaar geleden en er zijn herinneringen vervaagd. Sommige gekke beelden zijn nog helder. Zo zie ik mezelf daar zitten, de volgende ochtend, met een croissant in de ontbijtzaal van het luxe hotel. Dit ga ik nooit meer meemaken, dacht ik. Nooit kan ik me dit meer veroorloven. Op de terugweg stopten we bij een V&D waar ik voor de kinderen allemaal nieuwe kleren kocht. En voor mezelf een merkzonnebril. Hij liet me.
De pijn van het scheiden is weg, de emoties grotendeels vervlogen. Littekens hebben open wonden vervangen, inzichten en beelden smelten nu samen. Misschien zijn niet alle details van mijn verhalen waar, de lessen die eruit voortvloeien des te meer. Herinneringen zijn gekke dingen; persoonlijker krijg je het bijna niet. Zet twee mensen in dezelfde situatie en ze vertellen er later een heel ander verhaal over. Zo ook in mijn geval.
Onze scheiding zelf verliep vlot, daarna werd het per jaar steeds ingewikkelder. Tot op de dag van vandaag zijn de gevolgen merkbaar, is de schade voelbaar. Mijn moederschap werd ernstig op de proef gesteld en daarover zal ik de komende tijd bloggen voor Nieuwe Stap.
Ik ben Evelien: moeder, stiefmoeder, zus, dochter, ex-vrouw en schrijver. Gelukkig ben ik ook minnares en vriendin. De romantische liefde heeft mij weer gevonden en ik mocht nog in veel prachtige hotels ontbijten sindsdien.
Evelien (49) is moeder en stiefmoeder. Zeventien jaar geleden is zij gescheiden. Ze blogt over ouderverstoting en andere gevolgen van haar – ooit soepele – scheiding: een samengesteld gezin met pubers, persoonlijke groei,miljoenen moeilijke keuzes. Hoe blijf je moeder van een kind dat je buitensluit? Ze schreef er ook een roman over: Ik vind papa veel liever dan jou.
Anoniem - 29 okt 2018
Ik heb ook zo een zelfde verhaal. Wil best graag mijn ervaringen vertellen, weken lang. Mijn scheiding was in 2005 en is nu nog niet helemaal afgehandeld. Mijn ex blijft mij belagen.k zou ook graag mijn verhaal vertellen.Ik ben te oud om nog een boek te schrijven. Mijn ex maakt mij via de kinderen, waar ik altijd voor heb gezorgd, kapot. Het kan een waarschuwing zijn voor anderen.