Inmiddels is het al weer 5 jaar geleden dat ik officieel ben gescheiden, maar dat voelde voor mij lange tijd nog niet zo. Bijna een kwart leven met elkaar, waarin kinderen uit liefde zijn geboren en er veel lief en leed is geweest. Dat geef je niet maar zo een plekje.
Maatje
Kort na mijn scheiding was er wel een maatje in mijn leven (met soms wat genegenheid erbij đ ). Maar het was vooral iemand die met mij praatte, mij hielp en er voor mij was in die best heftige en hectische periode.
Dat ik met deze man geen relatie wilde, was voor mij direct duidelijk. Dat wilde ik niet en dat heb ik hem ook aan zijn verstand weten te peuteren. Voor hem was dat best lastig, want hij voelde veel voor mij. We hebben hele gesprekken gehad. Ook over zijn best wel pittige en niet stabiele verleden, waardoor vervelende patronen soms weer boven kwamen, die hij ook bij mij liet zien.
Ik heb hem en hij heeft mij altijd geconfronteerd met patronen en pijnpunten en zo hebben we heel veel aan elkaar gehad. Ik geloof er ook zeker in dat wij niet voor niks op elkaars pad zijn gekomen. En nu⊠zijn we nog steeds beste vrienden en hebben we nog altijd een speciale band.
De plaatselijke kroeg
Maar toen kwam HIJ. De joviale, vriendelijke jongeman uit de plaatselijke kroeg, waar mijn vriendin en ik nog wel eens kwamen en nog steeds komen.
We wisten al wel dat er veel jong volk kwam (twintigers, dertigers) en dat er verder vooral ouderen waren die (eeuwig) single, Ăłf net gescheiden waren. Of in scheiding zaten of in een slecht lopend huwelijk, want wat deed je anders steeds alleen in de kroeg (vaak wisten wij al hoe laat het was met een stel, zeg maarâŠ). Wat een lol hebben we daar gehad, gefeest, gedanst, gedronken, gelachen, veel nieuwe contacten gelegd. Oh zo belangrijk na een scheiding om je nieuwe leven weer op te pakken. En wat hebben wij veel (soms best bijzondere) relaties en romances zien ontstaan, het was soms net een soap. Waar ikzelf ineens óók deel van uitmaakte…
Verliefd
Na wat hoi, zwaaiwerk en oogcontact, wilde die leuke gozer wel eens contact met die oudere dames. Waar ik eerst nog dacht: âwat een playerâ, die gaat natuurlijk kijken wie hij het eerst mee naar huis kan nemen, mijn vriendin of ik, kwam ik er al snel achter dat de interesse meer naar mij uitging. En dat hij helemaal niet zo in elkaar stak.
Bij elk kroegavondje werd ons contact meer en beter, intenser en diepgaander. Tot die keer dat ik met hem mee fietste tot aan zijn huis, hij mijn vriendin een knuffel gaf en ik hem, en hij mij, begon te zoenen. Dat moment!! Ik voelde mij weer 16! Helemaal in de wolken en van slag! Dan maakt leeftijd toch écht niets uit. Ook hij was compleet van de kaart⊠en net als ik verliefd.
Groot leeftijdsverschil
Alleen ons leeftijdsverschil, van 18 jaar, dat was toch wel âeen dingetjeâ. Voor hem meer dan voor mij. Daarom hebben wij lange tijd onze gevoelens voor elkaar stil gehouden voor de buitenwereld. Ook om te zien of dit daadwerkelijk langere tijd stand ging houden. We waren voorzichtig. Trokken elkaar heftig aan en stoten elkaar af.
Tot het eerste coronajaar roet gooide voor alle plannen die we hadden. Uitgaan, leuke dingen doen, met vrienden afspreken, kroegbezoeken. Gedurende langere tijd kon of mocht dit niet meer. Toen zijn we toch nader tot elkaar gekomen. Onze relatie kwam in een rustiger vaarwater. We zochten elkaar ook thuis op. Hoewel ook mijn puberkids wel moesten wennen aan deze jonge gozer, als vriend van hun moeder, hebben we het na dik anderhalf jaar stiekem toch maar eens aan onze ouders verteld.
Het halve dorp had al wel een vermoeden. Zijn ouders waren best geschrokken, zoân oudere vrouw met puberkinderen, maar ze hebben het uiteindelijk ook geaccepteerd en het voelt fijn en vertrouwd.
Die eerste periode van verliefd zijn vond ik best heel heftig, na zoân lange tijd geen goed huwelijk en dan mijn hormonen compleet van slag. Alles nieuw, alles anders.
Verbinding
Maar wat mooi ook om weer verbinding te voelen, je weer begeerd en geliefd te voelen, een maatje te hebben, fijn intiem te zijn (hoe spannend ook weer zoân eerste keer met een andere man). En nu, in rustiger vaarwater, voel ik vooral dat hij een fijne aanvulling is op mijn leven en ik op dat van hem.
We hebben geen verwachtingen (want die heb ik zelf al vele keren in mijn leven moeten bijstellen), maar genieten vooral van het nu, deze tijd, van elkaar, van alles wat het leven te bieden heeft en mooi maakt. We kijken vooral niet te ver de toekomst in. Zo staan we er allebei in en dat is mooi om te delen met elkaar. Waar ik zeker van ben, is dat hij niet âzo maarâ mijn vriend is, maar mijn zielsverwant. Ook hij is om een reden op mijn pad gekomen en ik op dat van hem. Onze verbinding voelt zo bijzonder en speciaal!
Ik ben Femke (47), ruim 5 jaar alleen / uit elkaar. Wonend met mijn 2 puber/jongwolwassen kinderen in een fijn huis op een superplekje. In mijn blogs (en gedichten) schrijf ik over mijn scheiding, het proces van âhelingâ en de (toch ook wel) leuke, grappige, mooie kanten aan gescheiden zijn.
Mijn lijfspreuk: âbij jezelf blijven en wees eerlijk en oprechtâ.
De lijfspreuk âvertrouw op je gevoelâ is daar in de loop van de tijd ook bijgekomen!
Lees ook de andere blogs van Femke.
Sandra - 7 sep 2022
Hoi Femke, hoe is t nu met jou en je vriend? Ik zit in een zelfde situatie. Was benieuwd hoe t nu met jou gaat. Groetjes, S