The day after …
Na het gesprek op 9 september ’16 ben ik verdoofd, murw… pijn… zo erg dat het met geen pen te beschrijven valt. Een enorme leegte maakt zich van mij meester.
Het gesprek echoot na, en ik heb veel ” had ik maar ” momenten… Misschien had ik dit moeten zeggen… had ik dát maar niet gezegd.
Maar zoveel emoties van M’n lieve kids, van mij en 2 onwelwillende en zeer bemoeizuchtige Jeugdzorg medewerkers kon ik niet tegenop.
Ik voel me kleiner dan klein, dommer dan dom. Ik leg de schuld bij mezelf.
Eigenlijk altijd. Want ik heb gefaald, vind ik. En ik ben boos, ja ook op mezelf, maar ook op Celia en Sonja, de jeugdwerkers.
Alhoewel ik alweer een tijdje aan het herstellen ben van narcistisch misbruik, merk ik dat ik toch weer een paar stappen terug ben gestruikeld.
Met het laatste restje kracht probeer ik het weekend door te komen. Mijn ouders en Lieve vrienden ontfermen zich over me, en ik….ik kan alleen maar huilen.
Geen van de Jeugdzorg medewerksters neemt de moeite om te vragen hoe het met me gaat. Voor hen is het WEEKEND.
Waarschijnlijk zitten ze heerlijk met een wijntje en zak chips op de bank te netflixen.
Als ik hen was, zou zo’n situatie me niet los laten. Ik zou het mee naar huis nemen en ze – weekend of niet – toch even bellen of in elk geval een appje sturen.
Maar dat ben ik, te empathisch misschien… altijd met iedereen. Te lief, ook wel naïef.
Te naïef dat ik het narcistische gedrag niet herkend en erkend heb. Te lief om mijn ex, de vader van Mn kinderen aan te spreken op zijn gedrag. Om adequate hulp in te schakelen nog voor dit eventueel zou hebben kunnen escaleren….Heb ik het dan echt niet gezien ??
Al zou hij er niets mee gedaan hebben en me meesmuilend hebben aangekeken en uitgelachen.
Je moet echt wel hard zijn en zelfs meedogenloos om je client, de ( verstoten ) moeder, zo over haar toeren de deur uit zien gaan.
Misschien ook narcisten ?
Ja ik weet, het is hip… iedereen is tegenwoordig narcist of borderliner. We gaan op de stoel van de psych zitten.
Maar kijk eens om je heen ? Is de wereld niet een beetje gek ? Trump, die kim oen oen… of Whatever.. zeg eerlijk .. narcisme lijkt wel een virus.
Ouderverstoting ook. Ik denk dat er stiekem een handboek is of een site waar ze “het stappenplan “illegaal kunnen downloaden. Of er ligt ergens een blauwdruk verstopt.
Op Facebook alleen al… typ ouderverstoting of oudervervreemding in en er komen groepen naar boven.
Google eens op Parental Alienation of bekijk Iris Kelly, Ryan Thomas, Karen Woodall, dr Craig Childress, Tammy Mariposa of Dr Phill.
Het is niet alleen bij mij, in dit “durp”, niet alleen in Nederland, het is een wereldwijd probleem.
In andere landen is het weghouden van de andere ouder strafbaar.
Het begint dus bij de overheid en “onze boze exen, de verstoters ” krijgen hun zin. Het spel wordt niet gezien, omdat het uiterst ingenieus wordt gespeeld. Of het wordt wel gezien en niets mee gedaan. Want wegkijken is makkelijker, en goedkoper. Dan hoeft er geen zorg ingekocht te worden. Of misschien zijn “ze” wel handelingsverlegen…
De wet wordt niet nageleefd. En de manipulators, de verstoters komen overal mee weg.
Trauma’s bij de verstoten vader of moeder, opa’s oma’s, een hele tak van een familie, maar vooral de kinderen…
Later, als ze wakker worden uit de nachtmerrie of uit de klauwen van hun gijzelnemer, want dat is het… kinderen worden emotioneel gegijzeld…. nadat ze jarenlang hun vader of moeder niet gezien hebben, dan is het leed vaak niet te overzien.
De kinderen hebben al die jaren uit angst of een loyaliteitsconflict als een soort ” mantra” voor zichzelf herhaald en ook uitgesproken naar anderen dat ze hun vader of moeder niet ( meer ) willen zien. Sommigen schreven brieven naar de familie rechter of gaven bij de raad voor de kinderbescherming/Jeugdzorg aan dat ze hun ouder nooit meer wilden zien.
Ze verzonnen de vreemdste redenen…. mijn moeder was zo streng en boos. Terwijl ze alleen maar hun kamer op hoefden te ruimen. Of papa deed nooit wat leuks met ons. Terwijl hij elk vrij uurtje een balletje ging trappen.
Alledaagse dingen worden vergeten en een simpele misstap uitvergroot tot een drama. De verstoten ouder is gediskwalificeerd als ouder, de kinderen zijn zelfs bang gemaakt voor deze ouder.
Kijk incest of echte mishandeling… No mercy!! Dan is het logisch dat je verstoten wordt…
Afijn…. Het weekend ben ik sluipend en kruipend van bank naar bed en vice versa doorgekomen…
Maandag zijn de dames niet te bereiken, nee dinsdag krijg ik pas een ” terugkoppeling ” en een verdict:
Ja.. Frances.. het gesprek ging zo slecht en dit deed je fout en dat en tja.. jammer joh, maar je krijgt je kinderen voor onbepaalde tijd niet meer te zien.
Ik blijf koel en netjes maar van binnen fik ik af …
Onbepaalde tijd? Jullie maken fouten door het gesprek niet goed voor te bereiden en ik zit nu met lege handen. Het zijn Mn kinderen hoor!! Mag het gesprek over?
Nee ze zijn onverbiddelijk.
Ik dien een klacht in bij het Akj.
Het enige wat ik nu kan doen is wachten, moed houden, hopen en bidden…
In elk geval tot de volgende rechtszaak op 8 november 2016. Zucht….
Op 2 april 2016 werd haar leven als donderslag bij heldere hemel bruusk omgegooid. Haar kinderen werden ontvoerd door hun vader, die zich met kinderen verschanste op diverse plekken om er zeker van te zijn dat hij zijn psychologische oorlogvoering kon voortzetten. De mindgames gingen door, maar zonder kinderen. Hij bespeelde diverse instanties, later jeugdzorg, en komt er tot op de dag van vandaag mee weg. Frances blogt om awareness te creeëren voor de Complexe Scheiding (vechtscheiding) met ouderverstoting. Zo’n ernstige vorm van ouderverstoting dat de kinderen niet meer weten wie hun echte mama is. In het Amerikaans is dit bekend onder PAS (Parental Alienation Syndrome) Kinderen zitten in een spagaat, een loyaliteitsconflict. Dit kan elke ouder overkomen. Binnen 1 dag. Net als Frances….van 5 naar 1…in 1 dag.
Eline Stap - 9 okt 2017
Houd moed, Frances. Het is een nachtmerrie waar je doorheen moet. Heel veel sterkte.
Frances - 9 okt 2017
Dankjewel Eline ! Ik doe mijn best :-)
Miep - 10 okt 2017
Lieve Frances, veel sterkte. En ik deel op mijn manier je pijn over die verrekte instanties die zogenaamd klaar staan voor vechtscheidingen. Je bent helaas niet de enige. Zoek ajb hulp bij lotgenoten... kijk eens op Zijweg...... dit moet je echt met iemand doen. Het is schrijnend. En zo verschrikkelijk. Ik heb het in mijn eigen familie ook meegemaakt,... hierdoor op zoek gegaan naar een oplossing.. hoe kom je hieruit..... tot mijn schrik enorm veel schrijnende eenzelvige ervaringen met Jeugdzorg... ik schrok - en schrik- hier enorm van..... ik ben bezig me sterk te maken om hier echt een andere beweging in te gaan krijgen..... al is het maar dat mensen als jij in beginsel beter worden begeleid door echt een goede coach in een beginnende scheiding. Het is echt noodzakelijk, ... al is het maar dat je niet met Jeugdzorg te maken krijgt. Heel heel heel veel sterkte, hou moed. Liefdevolle groetjes xxx
Sun - 23 apr 2022
Hoi Miep, dit is een oud bericht maar ben je nog steeds bezig je sterk te maken?
Frances - 11 okt 2017
Miep dankjewel voor je lieve reactie. Ik hoop echt dat jz op de schop gaat en dat andersoortige professionals dit over gaan nemen. Of dat jz verplicht moet bijscholen. Iedereen en overal ...
Linda - 21 feb 2018
Precies om deze reden ben ik dus niet gescheiden. zodra de kinderen groot zijn denk ik dat ik vertrek.
Jacqueline - 25 nov 2020
Juist daarom heb ik gewacht, het maakt niet uit, mijn tweeling is nu 17 en ik ben dit jaar gescheiden , ik heb hier met de kinderen een goed gesprek over gehad en toch is de tweeling nu bij hun narcistische vader die hun heeft gehersenspoelt een narcist houdt nooit op
vera ndering - 18 mrt 2018
Nog steeds is er ook bij rechters en advocaten nog weinig bekend over (Verborgen) Narcisme. Onlangs is een actie gestart "Narcisme nader bekeken voor slachtoffers-petitie.nl". Teken deze voor betere herkenning en erkenning van Narcisme, in de hulpverlening rechtspraak en onderwijs. Het is de bedoeling om de petitie in april 018 te overhandigen aan de Tweede kamer.
Eline Stap - 19 mrt 2018
Er zijn ongetwijfeld mensen die echt een narcist zijn en een relatie daardoor om zeep helpen. Maar ik krijg steeds vaker het gevoel dat dat etiketje wel heel makkelijk geplakt wordt om gedragingen te verklaren. Zolang er geen officiële diagnose is, zou het mooi zijn als er wat minder met dat labeltje gestrooid zou worden. Soms zijn mensen gewoon horken. Waarmee ik beslist niet wil bagatelliseren wat er in een relatie met zo iemand allemaal gebeurt. Maar waar je een paar jaar geleden steeds hoorde 'hij is autist' of 'zij is borderliner' hoor je nu steeds 'hij is een narcist'. Het kan best helpen bij het verwerkingsproces om het in zo'n hokje te plaatsen, maar verder dan dat hoeft het niet te gaan. Je verandert er toch niets mee. Focus je liever op je eigen herstel en je toekomst.
Nathalie - 25 mei 2018
Mijn kinderen zijn na een incident met mijn ex niet meer naar mij teruggebracht. En dat is nu 9 maanden geleden....alle instanties en tevens rechters werken mee aan ouderverstoting.Bizar maar waar. Het is een realiteit die alleen zichtbaar is voor mij, maar voor de buitenwereld verborgen blijft......niets is meer gekmakend dan het gemis van je kinderen, zeker als de leugen regeert..
Monique - 16 jul 2018
Zo herkenbaar en ook dat gevoel van onmacht. En ook al is borderline officieel vastgelegd, dan wordt er niet naar gekeken. Instanties zijn handelsverlegen door onwetendheid en dat is zeer schrijnend. Rapportages vaak eenzijdig en “ hoor en wederhoor” blijft vaak achterwege. Dit alles in het voordeel van degene die aan ouderverstoting doet. Ook jouw blog help hopelijk om ouderverstoting bekender te maken! Sterkte!
mundy - 2 okt 2018
Francis,heel herkenbaar en voelbaar wat je beschrijft.Ik deel deze ervaring met jou,mijn verhaal vertoont vele overeenkomsten met jouw verhaal als het gaat om hoe er in Nederland wordt gewerkt door jeugdzorg,rechtssysteem....Wordt er moedeloos van(de vele aannames) altijd maar te horen dat de moeder diegene is die de vader buitenspel zet.....Wat gebeurt er als men de gedachte van het geslacht loslaat....?Het lijkt wel een soort van religie de moeders zijn het die het doen en de vaders zijn slachtoffer.....Is het altijd zo zwart wit..? Mis competente mensen(rechters,kinderbescherming,advocaten,jeugdzorg) met kennis over hoe je een gedegen onderzoek doet naar de situatie om vervolgens tot een genuanceerd beeld en zorgvuldige waarneming en onderbouwing te komen...Mijn hart gaat uit naar een generatie kinderen die NU opgroeien in afscheiding en verdeeldheid, op een plek die ogenschijnlijk veilig wordt geacht......maar achter de deuren het misbruik en manipulatie vrij spel heeft.....
Petra - 13 jun 2020
Hartverscheurend. Ja het is pure discriminatie. Hou vol. Onrecht moet een keer boven tafel komen.
Rob - 12 apr 2019
mijn zoon ziet zijn moeder nu ruim een jaar niet, niet omdat hij niet mag en zeker niet dat ik het niet gemotiveerd heb, brieven, voor de deur staan met mijn zoon bij zijn moeder. niks maar dan ook helemaal niks. het vriendje van mijn dochter is nog belangrijker. mijn dochter in therapy sinds ze meerendeel bij moeders is, en compleet verward.. en ik ben de boeman gemaakt door deze borderline/narcistische vrouw. iedereen wordt tegen me op gezet. op dit moment ziet de zus van mijn ex wat er gebeurd en komt gewoon bij ons ook wanneer ik er niet ben. ik kreeg te horen van mijn ex schoonzus, jongen steek hem in je pocket. je kids zijn supertrots op je en vinden dat je het goed doet. je hebt ook kind verstoting, maar dat zal ze nooit toegeven. nu anderhalf jaar uit elkaar en nog een hel. dus zo zwart wit is het niet als een kind zijn ouder niet wil zien, zeker niet als juist iedere poging tot een gesprek genegeerd wordt en ieder contact ontweken.. ja dan gaat een kind zo een ouder oprecht haten
Suzanne - 11 apr 2021
Hoi Francis, Wat n battle niet? Wat goed dat je het akj hebt gevraagd om hulp. Zelf heb ik ook in deze positie gezeten. Gelukkig met een grandioos netwerk om me heen die me op de been heeft gehouden. Blijf bij jezelf en hou je vast aan de feiten ongeacht wat je om je oren krijgt. Maak gebruik van de hulp vh akj. Ik moest zelfs naar de beschermtafel omdat ze mij niet geschikt vonden als moeder en dit terwijl ik de opvolger opvoeding al 13 jaar zelf deed. Dat was volgens hem mij taak. Akj is met mij mee geweest. Ik zou niet weten of ik het zonder hen had gered. Ondertussen woont mijn dochter weer thuis. Nu lopen we samen bij de ggz door zijn gedragingen systeemtherapie zonder vader want die werkt niet mee. Zelf een goede psycholoog gehad. Tip Kijk een naar het verdwenen zelf.. geschreven door Iris koops . Blijf sterk en bij jezelf en geef je kind NOOIT op!! Liefs Suzanne