Elke ochtend zie ik ze fietsen: leerlingen die naar de middelbare gaan en soms bezwijken onder hun rugzakken die natuurlijk niet onder de snelbinders horen maar op de rug hangen. Zeker aan het begin van het jaar, als de nieuwe lichting brugklassers aantreedt, ben ik soms bang dat ze zo van hun fiets zullen vallen.
Nieuwe relatie na scheiding, rugzak als metafoor
Tegenwoordig hoor ik het woord rugzak steeds vaker in een andere context. Alleenstaande ouders die uiteindelijk toch wel graag weer een nieuwe relatie na scheiding willen, gebruiken het als metafoor voor alles wat ze meedragen. Sommigen zijn erin geslaagd hun rugzak in de loop der tijd wat op te schonen; anderen dragen elke grote en kleinere last er nog steeds in mee. En die inhoud zorgt ervoor dat velen aarzelen om überhaupt een nieuwe relatie na hun scheiding aan te gaan, of ze haken al vrij snel weer af.
Toenemende druk
Als je een puber bent is een ontluikende relatie vooral spannend. Hoewel gevoelsmatig de wereld kan vergaan als de verkering verbroken wordt, zijn de meeste jongeren snel weer overtuigd dat er nog een leven voor hen ligt waarin alles mogelijk is. Naarmate de leeftijd vordert krijgen sommigen een gevoel van toenemende druk, zeker als ze naast de wens voor een relatie nog een kinderwens hebben. Soms gaat de tijd dan letterlijk dringen en vormt dat op voorhand al ballast in de rugzak.
Vulling rugzak
Gescheiden mensen die in de voorgaande periode ouder geworden zijn hebben een andere vulling in de rugzak. Kinderen kunnen als belemmering gezien worden door een mogelijk nieuwe vriend(in) en de eigen leeftijd kan een rol gaan spelen. Vooral wanneer ‘iedereen’ in de omgeving gelukkig samen lijkt te zijn, kan het gevoel ‘over te schieten’ overweldigend worden. De inhoud van de rugzak is niet voor iedereen hetzelfde, dat zal duidelijk zijn.
Graag een nieuwe relatie na scheiding, maar…
Zij die hun leven als alleenstaande ouder weer aardig op de rit hebben en hun eigen aandeel in de jaren die geweest zijn onder de loep genomen hebben en eraan gewerkt hebben vertellen echter vaak een soortgelijk verhaal. Hoewel ze het liefste weer een verbinding willen aangaan met iemand, om te kunnen delen, om die arm om zich heen te voelen, om dat speciale gevoel van samenzijn te hebben, wordt er geaarzeld. “Ik heb mijn leven op de rit; ik zit goed in mijn vel; de meeste dingen met mijn ex zijn niet meer zo belangrijk; ik heb een goed contact met mijn kinderen; ik heb mijn eigen ritme gevonden en kan gaan en staan waar ik wil” zeggen ze dan. “Natuurlijk wil ik graag ervaringen delen, mis ik soms iemand naast me die er voor me is maar… ik wil er niet te veel voor opgeven. Ik wil niet opnieuw gekwetst worden en hoewel ik liever niet alleen oud word, wil ik de strijd om kinderen, vrije tijd of andere dingen niet meer aangaan. Ik weeg steeds vaker de voordelen van nu af tegen de nadelen van een nieuwe verbinding, en haak daarom steeds sneller af”.
Gevulde rugzak hoeft geen ballast te zijn
Veel hiervan was bij mij het geval toen ik, zonder werkelijk zoekende te zijn, iemand tegenkwam met wie het heel erg klikte. Misschien juist daarom zijn al vrij snel een aantal belangrijke onderwerpen uit onze rugzakken ter sprake gekomen. Als we op die punten niet op een lijn hadden gezeten, was hooguit een vriendschap mogelijk geweest. We hebben het al een hele tijd heerlijk samen. Het besef dat een nieuwe relatie na scheiding hard werken en niet gemakkelijk is, is tegelijk groter dan ooit. Juist vanwege die rugzak. We proberen waar mogelijk samen oude vulling op te ruimen en van nieuwe kiezels geen keien te maken. Zo worden de al gevulde rugzakken geen overvolle ballast en wordt het gewicht beter verdeeld zodat geen bagagedrager meer nodig is.
Deze blog is geschreven door Jolanda, een actief lid van onze community. Wil jij ook gratis lid worden van de community? Meld je dan nu aan.
REAGEER OP DEZE BLOG