Een mooie blog over ouderverstoting en ouder-kind vervreemding van Pascalle van Villa Pinedo, de plek voor jongeren van gescheiden ouders.
Op het forum zie ik heel veel verhalen van ouders die hun kinderen niet meer zien en andersom. Ik vind het vaak erg aangrijpende verhalen. Tijdens mijn studie is er veel aandacht besteed aan vechtscheidingen en de afstand die er soms ontstaat tussen een van de ouders en het kind. Ik wil hier in dit artikel graag wat aandacht aan besteden omdat het zo vaak voorkomt en zulke nare gevolgen heeft.
Soms heeft een kind voor de scheiding geen goede band met zijn of haar ouder. Dit kan dan na de scheiding nog minder worden omdat je elkaar sowieso al minder ziet en omdat je als je wat ouder bent ook zelf (deels) kunt kiezen bij welke ouder je graag bent. Maar er zijn ook kinderen die voor de scheiding een goede band hebben met beide ouders en na de scheiding een ouder niet meer zien. Ik heb het dan over de gevallen waarin de ouder eigenlijk niets misdaan heeft.
Er is hier veel onderzoek naar gedaan en het blijkt dat kinderen ontzettend gevoelig zijn voor wat ouders over elkaar zeggen. Het komt veel voor dat een ouder, bewust of onbewust, de andere ouder zwart maakt. En als kind zijnde kun je je dat erg aantrekken en meegaan in de mening van een ouder. Je gaat als het ware partij kiezen voor een ouder. Zelf merkte ik in het begin dat ik ook partij begon te kiezen omdat ik meer bij mijn moeder was en zij vertelde mij superveel negatieve dingen over mijn vader. Gelukkig wees iemand me er al gauw op dat ik ook mijn vaders verhaal moest horen en dat ik geen partij mocht kiezen.
Sommige ouders zien hun kind niet meer omdat bijvoorbeeld de moeder het kind heeft opgestookt tegen de vader. Het is soms best wel begrijpelijk dat je voor de ouder kiest waar je het vaakst bent omdat je van die ouder heel veel negatieve verhalen hoort over je andere ouder. Maar het is vaak wel ten onrechte dat een ouder ‘zomaar’ wordt afgewezen. Ik heb het meerdere keren van dichtbij gezien dat een vader werd afgewezen door zijn kinderen omdat moeder de kinderen tegen hem opzette terwijl hij juist ontzettend zijn best deed.
Ik wil daarom een boodschap meegeven. Uit ervaring weet ik hoe erg je door je ouders beïnvloed kan worden. Ik weet ook dat het fijn kan voelen om een kant te kiezen in plaats van continu tussen twee werelden in te zitten. Maar een ouder afwijzen zonder goede reden is geen oplossing. Het doet de ouder verschrikkelijk veel verdriet en zelf mis jij een van de belangrijkste personen in je leven. Het afwijzen van een ouder doe je onbewust en zelf heb je op dat moment niet door dat je partij gaat kiezen doordat de situatie zo moeilijk is. Daarom wilde ik dit artikel schrijven, om iedereen eraan te herinneren geen kant te kiezen en uit te gaan van je eigen ervaringen en niet van wat je ouders je willen.
Kijktip: Film over ouderverstoting http://www.iriskelly.com/papa.html
Caroline - 16 feb 2017
Wat doe je in het omgekeerde geval. Kinderverstoting. Wat als er plots geen interesse meer in de kinderen is omdat die niet meer in het plaatje passen.
rj - 16 nov 2017
even een aanvulling op "Het doet de ouder verschrikkelijk veel verdriet en zelf mis jij een van de belangrijkste personen in je leven. Het afwijzen van een ouder doe je onbewust en zelf heb je op dat moment niet door dat je partij gaat kiezen doordat de situatie zo moeilijk is." Daar zitten twee denkfouten in oftewel aannames, ingevuld door het verstand. Kinderen weten verdomd goed wat er speelt. Ik was er zelf een en mij heel bewust van wat er gaande was. Mijn moeder was heel bezitterig en claimde mij. Na veertig jaar (!) kon ik mij daar pas van los maken door in te zien hoe het zat en dat eenzijdige onopzegbare contract van haar los te trekken waar ik nooit toestemming voor gegeven had. Loyaliteit bestaat helemaal niet. Daar is een kind niet mee bezig. Bezitsdrang bestaat wel; de ouder m/v wil het kind overheersen en bezitten en bepaalt zo wat het denkt en doet, vanuit dat claimerige en kleverige gedrag In mijn geval maakten zowel mijn moeder als de moeder van mijn kinderen zich schuldig aan zulk gedrag. Zie mijn link, ik plaats er ook artikelen over. rj
Justine - 14 mrt 2018
In onze casus is er sprake van een bio mama die, tijdens het huwelijk, verliefd werd op een andere man, toen de kinderen anderhalf en drie jaar oud waren. Uit rapportages blijkt dat bio mama een jaar na de geboorte van de jongste depressief was en met anderhalf jaar verderop in de straat ging samenwonen met de regeling co-ouderschap week op week af. De kinderen vonden deze regeling in 2013 niet meer prettig en hoopten dat dit omgezet zou worden naar twee weken vader en week moeder. Bio mama ging hier niet mee akkoord.Thans is bekend dat er sprake is van een hechtingsproblematiek met bio mama en diverse erfelijke kindfactoren bij beide kinderen.Toen de kinderen zich na een aantal incidenten bij bio mama thuis niet meer veilig voelden hebben zij zich tot hun vader gewend voor hulp. Na paar jaar OTS en begeleide omgang van maximaal een uur per twee weken met bio mama is de omgang per 15 augustus 2017 niet meer voortgezet door GI, omdat de omgang emotioneel te belastend was en werd voor de kinderen. Bio mama is overtuigd van ouderverstoting en werpt zich bij alle professionals en netwerk in haar slachtofferrol. Het sinds 2015 maanden niet onderhouden van de contacten met de kinderen door zowel bio mama, als stiefvader als hun beider netwerk, heeft oudervervreemding tot stand gebracht. Vader en stiefmoeder hebben jaren de kar samen geduwd en bio mama en stiefvader duwden niet mee.De kinderen zenden op verjaardagen en feestdagen kaarten naar mensen die voor hen belangrijk zijn geweest en hebben hier geen reacties op terug mogen ontvangen. Eenmaal per maand zenden zij een mail aan hun moeder, dit als extra contactmoment met hun moeder. Vader heeft sinds 2006 altijd de kleinkinderen naar zijn ex schoonouders gebracht en tegenwoordig komt oma moederszijde ook thuis op de verjaardagen van haar kleinkinderen.Met bio mama is getracht een structurele omgang te regelen nu de gedwongen omgang tijdens OTS is komen te vervallen. Bio mama heeft gekozen om slechts tweemaal per maand een kaartje of mail te zenden, waarbij zij het extra contactmoment negeert. Vader heeft bio mama vorig jaar al verzocht om meer blijken van aandacht te schenken aan de kinderen. Dit verzoek is meermaals genegeerd door bio mama en stiefvader. De kinderen worden vanzelf ouder en hoe triest dit ook is, ze zullen een modus moeten vinden om de rest van hun leven op hun manier met hun biologische ouders om te gaan. Ondertussen zullen vader en stiefmoeder zorgdragen voor geborgenheid en veiligheid, waarbij zij onbevangen kind kunnen zijn. De tijd heelt vele wonden.
Mo - 21 jan 2019
Kinderverstoting; wordt niet (h)erkent bij officiële instanties als je te maken hebt met een vader die de kinderen verlaten heeft. Erger wordt het als de vertrokken buitenouder de binnenouder zwart maakt, geen vaste afspraken wil maken in het belang van de kinderen. Buitenouder vindt het belangrijker een nieuw samengesteld leven aan te gaan