Mijn vader woonde 3 jaar in zijn huurhuis. Het schijnt dat mijn moeder, Daan en ik een heel gezellige tijd hebben gehad toen mijn vader niet bij ons woonde. Ik weet echter niets meer van die tijd. Ik kan mij alleen de weekenden bij mijn vader herinneren.
Kind verantwoordelijk voor geluk moeder
Ondanks dat het zo gezellig was bij ons thuis, volgens zeggen van mijn moeder, kwam mijn moeder op een dag met de melding dat mijn vader terug wilde komen onder de voorwaarde dat Daan ergens anders ging wonen. Hij kon de woning van mijn vader betrekken. Deze zou opgeknapt en heringericht worden voor hem. Als Daan hier geen gehoor aan zou geven, dan zou mijn vader op zoek gaan naar een andere vrouw en zou mijn moeder alleen blijven…
Dat is hoe mijn moeder de situatie bij Daan neerlegde. Hij werd verantwoordelijk gemaakt voor het geluk van mijn moeder. Zo gezegd zo gedaan. Daan ging verhuizen en mijn vader kwam terug.
Kind als verzorger
Ik ging naar het voortgezet onderwijs, ik startte op het VWO. Mijn moeder vroeg regelmatig aan mij of ik bij haar thuis wilde blijven omdat dit zo gezellig was, dat moet je natuurlijk niet vragen aan een puber die een hekel heeft aan school. Ik miste veel en bleef zitten. Ik had geen zin om het jaar over te doen en zakte een niveau naar de HAVO. Zo kon ik gewoon verder in de derde klas.
Toen werd mijn moeder ziek. Ze kreeg kanker. Wat was dat een spannende tijd! Het zat op een plek waar het operatief verwijderd kon worden. Echter waren er op een andere plek in haar lichaam ook verdikkingen gevonden, dus de operatie werd wel ingepland maar met de melding dat als dat lichaamsdeel ook aangetast was, de operatie niet doorging omdat het dan einde verhaal was. Wij wachtten in spanning de uitslag af. Gelukkig was deze goed en mijn moeder werd geopereerd.
Intussen ging thuis alles door en moest ik de huishouding en de verzorging van mijn vader en mij op mij nemen. Mijn moeder had al nooit veel energie, zij sliep al veel, maar na de operatie is dit er niet beter op geworden.
Je vader is een egoïst
Mijn vader heeft veel gehuild toen mijn moeder ziek was. Volgens mijn moeder was dit omdat mijn vader weer weg wilde op dat moment. Maar omdat zij ziek was kon hij dat niet maken naar haar toe. En daarom huilde hij!
Mijn vader was een egoïst, zei zij. Zij hoefde hem na de operatie niet om een glaasje water te vragen, dat had zij één keer gedaan en toen had hij zo’n diepe zucht gelaten, dat zij hem dat niet weer durfde te vragen. Ik vraag mij af hoe zij dit gevraagd heeft: “Wil je voor mij een glaasje water pakken? Pleaeaeaeasssseeeee?” Ik hoor het haar zo zeggen. Het is de toon die de muziek maakt. En als zij het op deze manier heeft gevraagd, dan kan ik mij de zucht van mijn vader goed voorstellen.
Dit is een voorbeeld van hoe zij mijn vader kon afkraken. Ik heb heel vaak aan moeten horen dat mijn vader een egoïst is en hoe ik op hem lijk. Hoe hij haar al die tijd heeft gebruikt en nooit van haar heeft gehouden.
Moeder buiten spel gezet
Toen ik mijn HAVO had afgerond, wist ik niet wat ik moest gaan doen en ben een jaar bij mijn vader gaan werken. Dat was een gezellige tijd! Mijn vader en ik kwamen nader tot elkaar en praatten veel met elkaar. Ik kreeg ook verkering in deze tijd. Dat was dikke mik en we gingen al snel verloven.
Doordat mijn vader en ik nader tot elkaar kwamen voelde mijn moeder zich buiten spel gezet en begon zij mij te treiteren. Dit uitte zich door gemene opmerkingen te maken, mij overal te achtervolgen en zelfs een keer toen ik mijn tanden stond te poetsen stond ze mij te knijpen en riep rotdingen over mijn vader en zei dat ik een rotkind was.
Op een avond tijdens het eten, ging ze maar door en door. Toen ik mijn bord leeg had vroeg ik of ik van tafel mocht en ik mocht gaan. Ik ben in de kamer gaan zitten tv kijken en toen kwam ze aan gelopen met een briefje die ik had geschreven toen ik in groep 4 zat. Hier stond op: “Jij bent de liefste moeder van de hele wereld. Ik hou van jou.”
“Zie je dit?!” riep ze. En ze verscheurde het briefje voor mijn ogen. Hierop werd mijn vader woest. Hij stond op van tafel, kwam op haar afgelopen en gooide haar op de grond om vervolgens bovenop haar te gaan zitten en haar keel dicht te knijpen. Ik bevroor! Gelukkig was op dat moment een oom van mij bij ons en deze ondernam actie. Hij heeft mijn vader van haar afgetrokken. Ik ben naar boven gevlucht en belde mijn vriend op. Ik zei alleen maar: “Je moet mij nu komen halen! Ik moet hier weg!” Hij vroeg niets en stond in no time op de stoep.
Ik ben Willemijn, 35 jaar en moeder van twee jongens (8 jaar) en een meisje van 6. Ik heb 10 jaar een relatie met mijn vriend. Ik ben opgegroeid in een samengesteld en gebroken gezin. De relatie van mijn ouders was niet bepaald stabiel en binnen het samengestelde gezin gebeurde er ook van alles. Toen ik 19 was gingen mijn ouders definitief uit elkaar. Alle negatieve gevolgen van dien, zoals parentificatie en ouderverstoting, waren bij ons aan de orde. Daarover zal ik bloggen, zodat de ouders die nu in scheiding liggen bij het lezen van mijn blogs zullen denken: “Dit willen wij niet voor onze kinderen. Wij gaan het anders doen. Wij gaan als vrienden uit elkaar en zullen er samen voor onze kinderen staan. ALTIJD!”
Lees ook de andere blogs van Willemijn
REAGEER OP DEZE BLOG