Mama, mama…. MAMAAAAA! Slaapdronken mompel ik; kun jij nou echt niet één keer gaan?! Om vervolgens verschrikt rechtop in bed te zitten en te beseffen dat ik voortaan echt helemaal alleen in dit grote tweepersoonsbed lig. Gebroken sleep ik mezelf uit bed. Op de overloop kom ik Jip tegen, met een natte pyjamabroek. Lang leve de gezinsveranderingen! Mijn zoon van 8 jaar plast sinds jaren weer in bed….
Enkele weken geleden is het alweer. Enkele weken geleden namen mijn wederhelft en ik definitief afscheid van ons huwelijk. Na menig jaar van proberen, teleurstellingen, nog een keer proberen en uiteindelijk nog meer teleurstellingen, was de liefde tussen ons echt op. Geen ruzie, geen strijd, geen haat en nijd… Ondertussen wel een nieuwe liefde voor ex-wederhelft. Begrijpelijk als ik eerlijk ben. Maar beetje pijnlijk dat deze liefde bijna 15 jaar jonger is. Een meisje dus eigenlijk nog…
En leg dat maar eens uit aan een 11- en 8-jarige!
Dat papa en mama niet meer samen zijn, dat kunnen ze nog enigszins begrijpen. Alhoewel, ik hoop dat ze het ooit écht zullen begrijpen. Maar dat er nu een nieuwe vrouw in papa’s leven is, dat is raar. En helemaal raar dat deze vrouw nog met één been in het studentenleven staat.
Om maar een voorbeeld te noemen… Gisteren was het papa-weekend. Helaas zijn ex-wederhelft en ik er nog steeds niet aan toe gekomen om een goede en duidelijke omgangsregeling op te stellen. We modderen dus nog maar een beetje aan. Ene keer zijn de kids bij mij, andere keer bij ex-wederhelft. Gaat tot nu toe goed, maar duidelijkheid is voor de kinderen natuurlijk wel gewenst. Daarom maar een balletje opgegooid. En wat krijg ik te horen… Ik leg je voorstel vanavond even naast het lesrooster van nieuwe vriendin. LESROOSTER?! Je eigen kind gaat volgend jaar naar de middelbare school!
Er zijn dus nogal wat puntjes van aandacht. Aandacht voor een goede communicatie, aandacht voor de gevoelens van de kinderen, maar zeker ook aandacht voor mijn houding en gedachten. Zet je eigen gevoel als gescheiden alleenstaande moeder tijdelijk uit, was de tip die ik van een goede vriendin kreeg. Net of er een aan- en uitknop op mijn gevoel zit! Een tijdelijke lamlegging van mijn gevoel om iedereen rustig aan de nieuwe situatie te laten wennen. Gaat me dat ooit lukken? Ik zal wel moeten… Want hoe wordt het ook altijd zo mooi gezegd?….‘Alles in het belang van de kinderen!’
Iris is gescheiden alleenstaande moeder van een jongen en een meisje en heeft de eerste periode na haar echtscheiding een dagboek voor ons bijgehouden. Daarin kunnen wij lezen hoe zij, met vallen en opstaan, probeert om de draad weer op te pakken. Iris is dat inmiddels gelukt. Haar belevenissen uit haar beginperiode zijn voor veel mensen herkenbaar.
REAGEER OP DEZE BLOG