Rondom scheiden ligt veel ellende op de loer. Emotioneel is het loodzwaar en een depressie ligt vaak op de loer. Een drang ontstaat om af te rekenen met het oude en een (nieuwe) frisse start te maken. Een woning voor jezelf geldt als startpunt. Voor mij ook. Niet zozeer alle rommel eruit, maar meer de hernieuwde zelfbeschikking. Ik heb het weer alleen voor het zeggen in ‘mijn’ huis. De emotionele verwerking kan nu pas starten.
De materiële kant van het scheidingsproces laat zich makkelijker vangen. De scheiding spreek je zo uit. Twee advocaten en een convenant later kan de rechter er een stempel op geven. In mijn geval kostte het twee jaar om er financieel echt bovenop te komen. Het eerste jaar om de tekorten weg te werken en het tweede jaar om de fiscale afhandeling te doen en het eigendomschap van het huis te regelen.
En nu ben ik aan het einde van jaar drie aanbeland. Jaar drie vanaf het moment dat het hoge woord eruit kwam. Ik ben een man, dus vergeef me als ik er een paar dagen naast zit. Maar ook het derde jaar was het nog niet gedaan met het scheiden. Met name de fiscus en de gemeente willen nog wel eens wat verrekenen of opnieuw berekenen. Trouwen betekent voor hen levenslang.
In ons geval hebben we twee kinderen, voor het geval iemand dat had gemist. De kinderen zorgen voor een permanente verbinding. Maar dat werkte in mijn geval niet op de manier die ik gelezen had. Geen ruzie over de kinderen. Geen oudervervreemding. Geen ruzie via de kinderen. Opmerkingen van derden kunnen de kinderen inmiddels relativeren. Wel missen de kinderen altijd iemand. De ander die er nu niet is. Er is bijna altijd wel één ouder die er niet is.
Voor mij stopt daarom het scheidingsproces pas als ik de verborgen traan niet meer zie. Ondanks dat ik er niets aan kan doen, kan ik wel begrip tonen. Hun verhaal over de mooie schoenen bij mamma gaat niet over de schoenen, maar over het feit dat ze mama missen. En met een opmerking dat ze bij papa ook mooie schoenen hebben, zou ik de plank pijnlijk mis slaan.
Daniel is enige tijd geleden gescheiden en inmiddels hertrouwd. Hij blogt twee wekelijks over zijn leven als hertrouwde vader. Daniel woont samen met Patricia en haar kinderen. Het boek over het eerste jaar is 10 april 2015 verschenen en verkrijgbaar bij bij de betere boekhandel. Deel twee komt in 2016 uit.
REAGEER OP DEZE BLOG