Wie ik wil zijn, gedicht van I-Pat

Hey kleine man, kom eens hier en pak mijn hand vast als we oversteken.

Ik zal je laten zien wat ik tot nu allemaal weet.
Hier aan de overkant, heb je lang niet kunnen spelen.
Maar de glijbaan, schommel en het klimrek zijn nu alleen voor jou.

Al mijn goedbedoelde adviezen die ik je nu al meegeef, die sla je in de wind.
Wat je ook doet, het is oké, ga maar lekker spelen.
Wat kan ik anders doen dan naast je staan om je op te vangen als je valt.

Ik kan jou laten zien wat niemand anders je ooit heeft laten zien.
Je bent nu nog zo jong en klein.
Maar luister naar je vader en wordt wie jij wil zijn.

Ooit ga ik weer weg.
Ooit, voorgoed en dan kom ik niet meer terug.
En ik hoop dat jij dan bent geworden wie jij wil zijn.
Straks als ik er niet meer ben.

Ik heb overal rond gekeken naar wat groot is en wat klein.
En zelfs boeken gelezen, over het vader worden, vader blijven en vader zijn.

Ik heb van alles willen worden: Journalist, directeur en voetballer.
Ik ben niet geworden wie ik wilde zijn.
Maar sinds ik vader ben geworden ben ik dat wel.
De één heeft wat langer nodig, de ander is al daar waar hij wil zijn.
Maar ik zie het in jouw ogen, als je even de wereld in kijkt, recht voor je uit.

Blijf kijken en je zult dingen zien, die alleen jij zult zien.
Het maakt jouw reis naar volwassenheid de moeite waard.
Mijn vader zei mij altijd: Soms kom je thuis door je haven te verlaten, maar als je omkijkt ben ik daar.

Dat advies geef ik jou ook mee, kleine man.

Kus, papa 

I-Pat: Vader van twee kinderen, regio Rotterdam, analoge man in een digitale wereld, beland in vechtscheiding, blogt recht uit het Rotterdamse hart.

Lees ook de andere blogs van I-Pat.