De twee woorden ‘respect en compassie’ drongen zich gisternacht aan mij op toen ik weer eens niet kon slapen.
Twee woorden die volgens mij een spil vormen bij de scheiding en bij de start van het nieuwe/samengestelde gezin. Toen ik meer dan 10 jaar geleden verliefd werd op een gescheiden man met twee kinderen uit zijn vorige huwelijk, was ik bleu en naïef. Nu, heel veel jaren verder, gepokt en gemazeld en nog steeds niet uitgeleerd, worden zaken me wel steeds duidelijker.
In de meeste situaties is er bij scheiding pijn en verdriet. De een gaat er makkelijker mee om dan de ander, een scheidingsproces heeft net als een rouwproces verschillende fases. De een schakelt sneller door naar een nieuwe relatie dan de ander, maar als er kinderen zijn, dan zijn er altijd de kinderen. Begrijp je wat ik bedoel? De kinderen zouden altijd voorop moeten staan, maar wat blijkt dat toch moeilijk.
‘Nieuwe partner van’ in het hol van de leeuw
In de jaren heb ik veel van mijn struggels met jullie gedeeld. Mijn eerste blogs lokten veel reacties uit, het voelde voor mij als ‘in het hol van de leeuw’. Ik als nieuwe partner van, schreef voor een site waar veelal gescheiden ouders hun heil en antwoorden zochten. En dan komt daar een nieuwe partner van en die gaat schrijven over de struggels waar zij dan weer tegen aanloopt.
Ik snapte de reacties wel hoor en ik heb er zelfs veel van geleerd. Het gesprek dat ik niet kon voeren met de ex van mijn partner, voerde ik hier met de lezers van mijn blogs. Heel waardevol en heel erg bedankt hiervoor!
Compassie en respect
Na al die jaren begrijp ik steeds meer dat je als ‘nieuwe partner van’ met een bepaalde compassie en respect dient om te gaan met het kerngezin en de pijn die hierin huist. Maar net zo goed zou ik de gescheiden ouders willen vragen om die compassie en respect ook te hebben. En dus ook voor de nieuwe partner van. In een van mijn blogs heb ik al eens opgemerkt dat het dan wel moet gaan om een ‘normaal’ mens die nieuwe partner van, dus niet iemand die de kinderen slaat of met woede of drugsgebruik, dan gelden er natuurlijk andere regels.
Ik heb het over de nieuwe partner die zijn/haar best doet om er echt het beste van te maken en ondertussen probeert verliefd te zijn en een relatie wil opbouwen.
Wat is het is de praktijk toch lastig
Ik zou de ex in dit geheel willen uitnodigen om compassie en respect te laten zien aan en naar de kinderen. Als er vanuit de ex geen respect en compassie is voor de nieuwe partner, dan worden de kinderen daar de dupe van. Ook de gescheiden ouders zouden naar elkaar respectvol moeten blijven en met compassie moeten blijven kijken naar de situaties die zich voor doen en naar zichzelf. Maar wat blijkt dit in de praktijk toch lastig.
Ik wens een ieder echt het beste toe. Ik ben voor nu uitgeschreven op dit onderwerp. Ook al blijven de ontwikkelingen zich nog voordoen, het is nu schaven in de marges. De grootste angels zijn er uit, de juiste weg is nu ingeslagen en bij sommige zaken heb ik me neergelegd. Luctor et emergo (ik worstel en kom boven). Het ga jullie goed.
Ik ben Tessa. Al meer dan 10 jaar stiefmoeder van de kinderen van mijn partner. Eerst om het weekend, naar nu de jongste in huis. Het zijn leuke jongens en het brengt veel gezelligheid. Toch blijft het een zoektocht naar mijn rol in het geheel.
Lees ook de andere blogs van Tessa.
REAGEER OP DEZE BLOG